헬라어 문장 내 검색 Language

φημὶ γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, πολέμου μὲν ὄντοσ ἄνδρα στρατηγὸν τῇ πόλει τε εὔνουν εἰδότα τε ὅ τι πράττῃ, λανθάνοντα δεῖν τοὺσ πολλοὺσ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐξαπατῶντα ἄγειν ἐπὶ τοὺσ κινδύνουσ, εἰρήνησ δὲ πέρι πρεσβεύοντασ κοινῆσ τοῖσ Ἕλλησιν, ἐφ’ οἷσ ὁρ́κοι τε ὀμοσθήσονται στῆλαί τε σταθήσονται γεγραμμέναι, ταῦτα δὲ οὔτε λαθεῖν οὔτε ἐξαπατῆσαι δεῖν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐπαινεῖν ἢ ψέγειν, εἰ πεμφθέντεσ αὐτοκράτορεσ ἔτι ἀποδώσομεν ὑμῖν περὶ αὐτῶν σκέψασθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 50:2)
ἐν Ῥώμῃ δέ, ὅσα ὑμῖν αὐτοῖσ καθ’ ἑτέρων καὶ κατ’ Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου συνεμαχήσαμεν, ὧν εἰσὶν ὑπὲρ ἡμῶν ἀνάγραπτοι στῆλαι παρ’ ὑμῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 3:4)
καὶ οὔτε Ἡρακλέουσ στῆλαι κωλύουσιν οὔτε Λιβύησ κολωνοῖσ ταῦτα ὁρίζεται, οὐδ’ αὖ Βοσπόρῳ ὁποτέρῳ βούλει, οὐδὲ στενοῖσ Συρίασ καὶ Κιλικίασ, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν γῆν τύχῃ τινὶ θείᾳ ζῆλοσ ἐπέρχεται τῆσ ὑμετέρασ σοφίασ καὶ συνηθείασ, καὶ ταύτην μίαν φωνὴν κοινὴν ἅπαντεσ τοῦ γένουσ ἐνόμισαν, καὶ δι’ ὑμῶν ὁμόφωνοσ μὲν πᾶσα γέγονεν ἡ οἰκουμένη, ἴδοισ δ’ ἂν καὶ τοὺσ ἡνιόχουσ καὶ τοὺσ νομέασ καὶ τοὺσ ἀπὸ τῆσ θαλάττησ ζῶντασ καὶ πάντα ὅσα ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ καὶ κατὰ χώρασ τῆσ παρ’ ὑμῶν φωνῆσ ἐχομένουσ καὶ πειρωμένουσ τῆσ γῆσ ἀνθάπτεσθαι, καθάπερ τοὺσ νεῖν ἀδυνάτουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 90:7)
ποῖαι ταῦτα Σεσώστριδοσ στῆλαι δύναιντ’ ἂν ὑπερβαλέσθαι, ἃσ ἐκεῖνοσ ἐπ’ ἀμφοτέραισ ἵστη περιιὼν, μᾶλλον δὲ τούτων ἐγγὺσ εἶναι δόξαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:3)
δυοῖν γὰρ ὄντοιν πολισμάτοιν, οἷν ἀρτίωσ ἐμνήσθην ἐπ’ ἄκροισ τῆσ Αἰγύπτου ‐ φίλασ γὰρ τὰσ ὑπὲρ τῶν καταρρακτῶν μεθόριον Αἰγύπτου λέγω καὶ Αἰθιοπίασ ‐ ἐν μὲν Ἐλεφαντίνῃ λάμπεται πάντα, καὶ νεῲ καὶ ἄνθρωποι καὶ στῆλαι, καὶ οὐδὲν ἔχει σκιὰν τῆσ μεσημβρίασ, ἐπειδὰν τὴν μεγίστην ὁ ἥλιοσ πληροῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 17:2)
ὡσ τόν γε ἐν Ταρτησσῷ πρὸσ Ἰβήρων τιμώμενον Ἡρακλέα, ἵνα καὶ στῆλαί τινεσ Ἡρακλέουσ ὠνομασμέναι εἰσι, δοκὼ ἐγὼ τὸν Τύριον εἶναι Ἡρακλέα, ὅτι Φοινίκων κτίσμα ἡ Ταρτησσὸσ καὶ τῷ Φοινίκων νόμῳ ὅ τε νεὼσ πεποίηται τῷ Ἡρακλεῖ τῷ ἐκεῖ καὶ αἱ θυσίαι θύονται.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 16 4:1)
εἰ γὰρ ὑμῖν ἡ μὲν ἐκ τοσούτου χρόνου πίστισ καὶ πρὸσ τὸν δῆμον εὔνοια τὸν ἐκείνων καὶ κοινωνία πάσησ τύχησ οὐ δύναται βεβαιοῦν τὴν πολιτείαν,οὐδὲ Μιθριδάτησ καθαιρεθεὶσ οὐδ’ Ἀντίοχοσ, οὐδ’ ἡ τῆσ θαλάττησ ἀρχὴ παραδοθεῖσα διὰ πολλῶν κινδύνων καὶ πόνων, οὐδ’ οἱ πρὸ τοσούτων ἐτῶν ὁρ́κοι τῆσ φιλίασ, οὐδ’ αἱ παρ’ αὐτὸν τὸν Δία στῆλαι κείμεναι μέχρι νῦν, οὐδ’ ἡ μέχρι Ὠκεανοῦ συγκινδυνεύσασα δύναμισ, οὐδ’ ἡ τὸ τελευταῖον ὑπὲρ αὐτῶν ἁλοῦσα πόλισ,ἀλλ’ εἰ μὴ τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα κολακεύσετε ἀγεννῶσ, πάντα ταῦτα ἀνατέτραπται, ὡσ ἀεὶ προσδοκᾶν ὀργήν τινα ἢ μῖσοσ, σφόδρα ὑμῖν φαύλωσ τὰ πράγματα ἔχει καὶ ἐπ’ οὐδενὸσ ἵδρυσθε ἰσχυροῦ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 148:1)
χαλκαῖ γὰρ οὔπω στῆλαι τότε ἦσαν, ἀλλ’ ἐν δρυΐναισ ἐχαράττοντο σανίσιν οἵ τε νόμοι καὶ αἱ περὶ τῶν ἱερῶν διαγραφαί·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 36 6:2)
ἐν αὐτῷ δὲ εἱστήκεσαν ἐξ ἴσου διαστήματοσ στῆλαι τὸν τῆσ ἁγνείασ προσημαίνουσαι νόμον αἱ μὲν Ἑλληνικοῖσ αἱ δὲ Ῥωμαϊκοῖσ γράμμασιν μηδένα ἀλλόφυλον ἐντὸσ τοῦ ἁγίου παριέναι·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 221:1)
καὶ εἶδον πλουσίωσ κατεσκευασμένον ἄλλοισί τε πολλοῖσι ἀναθήμασι, καὶ ἐν αὐτῷ ἦσαν στῆλαι δύο, ἣ μὲν χρυσοῦ ἀπέφθου, ἣ δὲ σμαράγδου λίθου λάμποντοσ τὰσ νύκτασ μέγαθοσ.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 44 3:1)
ἐν μὲν γὰρ τῇ τούτων χώρῃ φαίνονται σταθεῖσαι αἱ στῆλαι, τὸ δὲ προσωτέρω τούτων οὐκέτι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 103 2:3)
αἱ δὲ στῆλαι τὰσ ἵστα κατὰ τὰσ χώρασ ὁ Αἰγύπτου βασιλεὺσ Σέσωστρισ, αἱ μὲν πλεῦνεσ οὐκέτι φαίνονται περιεοῦσαι, ἐν δὲ τῇ Παλαιστίνῃ Συρίῃ αὐτὸσ ὡρ́ων ἐούσασ καὶ τὰ γράμματα τὰ εἰρημένα ἐνεόντα καὶ γυναικὸσ αἰδοῖα.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 106 2:1)
χώματα μὲν γὰρ καὶ πυραμίδεσ καὶ στῆλαι καὶ ἐπιγράμματα πρὸσ ὀλίγον διαρκοῦντα πῶσ οὐ περιττὰ καὶ παιδιαῖσ προσεοικότα ;
(루키아노스, (no name) 20:1)
τούτοισ γὰρ κατὰ χώραν εἰσὶν οἱ τάφοι δι’ ἀνδραγαθίαν, οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ τὴν ὁδὸν κεῖνται τὴν ἐσ Ἀκαδημίαν, καὶ σφῶν ἑστᾶσιν ἐπὶ τοῖσ τάφοισ στῆλαι τὰ ὀνόματα καὶ τὸν δῆμον ἑκάστου λέγουσαι.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 29 6:2)
τάφοσ δὲ ἐν τῷ πεδίῳ Ἀθηναίων ἐστίν, ἐπὶ δὲ αὐτῷ στῆλαι τὰ ὀνόματα τῶν ἀποθανόντων κατὰ φυλὰσ ἑκάστων ἔχουσαι, καὶ ἕτεροσ Πλαταιεῦσι Βοιωτῶν καὶ δούλοισ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 32 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION