헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ ἀπόφασισ ἐκείνου ἐστίν, ἐν δὲ τῇ στερήσει καὶ ὑποκειμένη τισ φύσισ γίγνεται καθ’ ἧσ λέγεται ἡ στέρησισ τῷ δ’ ἑνὶ πλῆθοσ ἀντίκειται ‐ ὥστε καὶ τἀντικείμενα τοῖσ εἰρημένοισ, τό τε ἕτερον καὶ ἀνόμοιον καὶ ἄνισον καὶ ὅσα ἄλλα λέγεται ἢ κατὰ ταῦτα ἢ κατὰ πλῆθοσ καὶ τὸ ἕν, τῆσ εἰρημένησ γνωρίζειν ἐπιστήμησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 26:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ οὐδ’ ὅσα ὅλα, οὐδὲ ταῦτα ὁτουοῦν μορίου στερήσει κολοβά.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 247:3)
ἐφ’ ᾧ γάρ τισ λυπεῖται γιγνομένῳ καὶ ὑπάρχοντι, ἀναγκαῖον τοῦτον ἐπὶ τῇ στερήσει καὶ τῇ φθορᾷ τῇ τούτου χαίρειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 5:3)
καὶ τὸ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ αὖθισ Ἀθηναίων πταῖσμα ναυτικόν τε ἦν καὶ ἡ πόλισ οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ τῶν μακρῶν τειχῶν καθαιρέσει καὶ νεῶν τῶν πολλῶν παραδόσει καὶ στερήσει τῆσ ἀρχῆσ ἐσ ταπεινότητα ἀφικομένη τό τε σχῆμα τὸ πάτριον ὅμωσ ἐφύλαξε καὶ τὴν δύναμιν οὐ διὰ μακροῦ τὴν πάλαι ἀνέλαβεν, ὡσ τά τε μακρὰ τείχη ἐκτειχίσαι καὶ τῆσ θαλάσσησ αὖθισ ἐπικρατῆσαι καὶ, τοὺσ τότε φοβερούσ σφισι Λακεδαιμονίουσ καὶ παῤ ὀλίγον ἐλθόντασ ἀφανίσαι τὴν πόλιν αὐτοὺσ ἐν τῷ μέρει ἐκ τῶν ἐσχάτων κινδύνων διασώσασθαι.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 9 3:1)
τίσ ἂν οὖν τῶν ἐκγόνων ἐκείνων τῶν ὑπὲρ τοῦ τοιούτου τεθνηκότων οὐκ ἂν κατ’ ἀξίαν δόξειεν τὴν ἐπὶ τῇ στερήσει τοῦ πατρὸσ λύπην τῇ τοῦ πατρὸσ εὐχαρίστῳ μνήμῃ διορθουμένην;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 16 2:1)
ἐὰν δὲ αὐτόχειρ μέν, ἄκων δὲ ἀποκτείνῃ τισ ἕτεροσ ἕτερον, εἴτε τῷ ἑαυτοῦ σώματι ψιλῷ εἴτε ὀργάνῳ ἢ βέλει ἢ πώματοσ ἢ σίτου δόσει ἢ πυρὸσ ἢ χειμῶνοσ προσβολῇ ἢ στερήσει πνεύματοσ, αὐτὸσ τῷ ἑαυτοῦ σώματι ἢ δι’ ἑτέρων σωμάτων, πάντωσ ἔστω μὲν ὡσ αὐτόχειρ, δίκασ δὲ τινέτω τὰσ τοιάσδε·
(플라톤, Laws, book 9 77:2)
τόν τε θάνατον οἱ μὲν ἀγαθῶν στερήσει μόνον οἱ δὲ καὶ τιμωρίαισ αἰωνίοισ ὑπὸ γῆν καὶ κολασμοῖσ φρικώδεσι κακὸν εἶναι νομίζουσιν ἥ τε τοῦ σώματοσ ὑγίεια τοῖσ μὲν ὡσ κατὰ φύσιν καὶ χρήσιμον ἀγαπᾶται, τοῖσ δὲ τῶν ὄντων δοκεῖ μέγιστον ἀγαθὸν οὔτε γὰρ πλούτου χάρισ ἢ τεκέων οὔτε τᾶσ ἰσοδαίμονοσ ἀνθρώποισ βασιληίδοσ ἀρχᾶσ, τελευτῶντεσ δὲ καὶ τὴν ἀρετὴν ἀνωφελῆ καὶ ἀνόνητον ἡγοῦνται, τοῦ ὑγιαίνειν μὴ παρόντοσ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 10 3:3)
καὶ μὴν οὔτε ζῷον οὔτ’ ὄργανον οὔθ’ ὅπλον οὔτ’ ἄλλο τῶν ὄντων οὐδὲν οἰκείου μέρουσ ἀφαιρέσει καὶ στερήσει πέφυκε γίγνεσθαι κάλλιον οὐδ’ ἐνεργέστερον οὐδ’ ἣδιον·
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 10, section 41)
καὶ γὰρ ἡ μορφὴ καὶ τὸ σχῆμα πέρασ ἐστὶ τοῦ μεμορφωμένου καὶ ἐσχηματισμένου παντόσ, ὧν στερήσει καθ’ αὑτὴν ἄμορφοσ ἦν καὶ ἀσχημάτιστοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Πῶσ Πλάτων ἔλεγε τὸν θεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν. 10:2)
εἰ δὲ νῦν εἰσ στάσιν καὶ διαφορὰν ἥξει πρὸσ τὸν ἀδελφόν, πρόδηλον εἶναι διότι καταστρέψει τὴν βασιλείαν καὶ στερήσει μὲν αὑτὸν καὶ τῆσ παρούσησ ἐξουσίασ καὶ τῆσ εἰσ τὸ μέλλον ἐλπίδοσ, στερήσει δὲ καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ τῆσ ἀρχῆσ καὶ τῆσ ἐν αὐτῇ δυναστείασ.
(폴리비오스, Histories, book 30, chapter 2 9:1)
ὅτι ἔλεοσ καὶ ἀλήθειαν ἀγαπᾷ Κύριοσ ὁ Θεόσ, χάριν καὶ δόξαν δώσει. Κύριοσ οὐ στερήσει τὰ ἀγαθὰ τοῖσ πορευομένοισ ἐν ἀκακίᾳ.
(70인역 성경, 시편 83:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION