헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ τοίνυν ἀνάσχησθε τοῦτο ὑμῶν ἐξελθεῖν μηδὲ συμπεσοῦσαν τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὴν γνώμην, ἵν’ ὅνπερ τρόπον πρότερον οἱ ναῦται καταίροντεσ καὶ ἀναγόμενοι ὡσ ἐκ πλείστου καὶ ἐπὶ πλεῖστον τὴν πόλιν καὶ τὸν τῶν τειχῶν κύκλον ἑώρων, τοῦτον νῦν οἱ ταῦτα δυνάμενοι βλέπωσιν ἑστηκὸσ τῇ πόλει τὸ φρόνημα καὶ ἴδωσιν ὅτι τοῦτο οὔτε σεισμὸσ οὔτ’ ἐμπρησμὸσ οὔτε χρημάτων στέρησισ, οὐκ ἀφαίρεσισ οἰκιῶν, οὐκ ἄλλο οὐδὲν οὔτε καθῄρηκεν οὔτε μὴ καθέλῃ ποτὲ, οὔτε σεσύληκεν οὔτε μὴ συλήσῃ ποτέ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 13:7)
τὸ μὲν γὰρ μέλλον ἅπασιν ἦν ἐν ἀφανεῖ, λεπτὴν καὶ ἄπιστον ἔχον τὴν ἐλπίδα, τὰ δὲ παρόντα στέρησισ πόλεωσ καὶ κτημάτων καὶ διαίτησ ἁπάσησ τῆσ πρότερον καὶ μηδὲ τὴν αὐτὴν πορεύεσθαι, μηδ’ ἐν ταυτῷ μετοικεῖν, ἀλλ’ ἀπεζεῦχθαι γονέασ καὶ παῖδασ καὶ γυναῖκασ καὶ ἄνδρασ, καὶ πάντα ἦν τὰ φρικωδέστατα ἀκοῦσαι, μὴ ὅτι ὑπομεῖναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 78:6)
εἰ δὲ μή, στέρησισ ἦν.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 23:7)
ἐπεὶ δὲ μιᾶσ τἀντικείμενα θεωρῆσαι, τῷ δὲ ἑνὶ ἀντίκειται πλῆθοσ ‐ ἀπόφασιν δὲ καὶ στέρησιν μιᾶσ ἐστὶ θεωρῆσαι διὰ τὸ ἀμφοτέρωσ θεωρεῖσθαι τὸ ἓν οὗ ἡ ἀπόφασισ ἢ ἡ στέρησισ ἢ <γὰρ> ἁπλῶσ λέγομεν ὅτι οὐχ ὑπάρχει ἐκεῖνο, ἤ τινι γένει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 24:1)
ἡ ἀπόφασισ ἐκείνου ἐστίν, ἐν δὲ τῇ στερήσει καὶ ὑποκειμένη τισ φύσισ γίγνεται καθ’ ἧσ λέγεται ἡ στέρησισ τῷ δ’ ἑνὶ πλῆθοσ ἀντίκειται ‐ ὥστε καὶ τἀντικείμενα τοῖσ εἰρημένοισ, τό τε ἕτερον καὶ ἀνόμοιον καὶ ἄνισον καὶ ὅσα ἄλλα λέγεται ἢ κατὰ ταῦτα ἢ κατὰ πλῆθοσ καὶ τὸ ἕν, τῆσ εἰρημένησ γνωρίζειν ἐπιστήμησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 26:1)
ἔτι τῶν ἐναντίων ἡ ἑτέρα συστοιχία στέρησισ, καὶ πάντα ἀνάγεται εἰσ τὸ ὂν καὶ τὸ μὴ ὄν, καὶ εἰσ ἓν καὶ πλῆθοσ, οἱο͂ν στάσισ τοῦ ἑνὸσ κίνησισ δὲ τοῦ πλήθουσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 37:2)
τῶν μὲν γὰρ ἐναντίων θάτερον στέρησίσ ἐστιν οὐχ ἧττον, οὐσίασ δὲ στέρησισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 178:2)
ἡ δὲ στέρησισ ἀπόφασίσ ἐστιν ἀπό τινοσ ὡρισμένου γένουσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 178:3)
ἄμφω δέ, καὶ ἡ παρουσία καὶ ἡ στέρησισ, αἴτια ὡσ κινοῦντα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 19:1)
ἀντικείμενα λέγεται ἀντίφασισ καὶ τἀναντία καὶ τὰ πρόσ τι καὶ στέρησισ καὶ ἕξισ καὶ ἐξ ὧν καὶ εἰσ ἃ ἔσχατα αἱ γενέσεισ καὶ φθοραί·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 119:1)
εἰ δ’ ἡ στέρησίσ ἐστιν ἕξισ πωσ, πάντα τῷ ἔχειν ἂν εἰή τι, εἰ δὲ μὴ ὥστε τῷ τε ἔχειν ἕξιν τινὰ καὶ ἀρχήν ἐστι δυνατὸν ὁμωνύμωσ καὶ τῷ ἔχειν τὴν τούτου στέρησιν, εἰ ἐνδέχεται ἔχειν στέρησιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 147:2)
ἀδυναμία δὲ ἐστὶ στέρησισ δυνάμεωσ καὶ τῆσ τοιαύτησ ἀρχῆσ οἱά εἴρηται, ἢ ὅλωσ ἢ τῷ πεφυκότι ἔχειν, ἢ καὶ ὅτε πέφυκεν ἤδη ἔχειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 149:1)
στέρησισ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ἂν μὴ ἔχῃ τι τῶν πεφυκότων ἔχεσθαι, κἂν μὴ αὐτὸ ᾖ πεφυκὸσ ἔχειν, οἱο͂ν φυτὸν ὀμμάτων ἐστερῆσθαι λέγεται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 215:1)
ἡ γὰρ τυφλότησ στέρησίσ τισ, τυφλὸσ δ’ οὐ κατὰ πᾶσαν ἡλικίαν, ἀλλ’ ἐν ᾗ πέφυκεν ἔχειν, ἂν μὴ ἔχῃ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 216:1)
ἔτι ἡ βιαία ἑκάστου ἀφαίρεσισ στέρησισ λέγεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 217:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION