헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦμοσ δ’ ἠέλιοσ σταθερὸν παραμείβεται ἦμαρ, αἱ δὲ νέον σκοπέλοισιν ὑποσκιόωνται ἄρουραι, δειελινὸν κλίνοντοσ ὑπὸ ζόφον ἠελίοιο, τῆμοσ ἄρ’ ἤδη πάντεσ ἐπὶ ψαμάθοισι βαθεῖαν φυλλάδα χευάμενοι πολιοῦ πρόπαρ αἰγιαλοῖο κέκλινθ’ ἑξείησ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:3)
οὐ ζητεῖ καθ’ ἓν ἕκαστον ὄνομα ἐκ περιφανείασ ὁρᾶσθαι οὐδὲ ἐν ἕδρᾳ πάντα βεβηκέναι πλατείᾳ τε καὶ ἀσφαλεῖ οὐδὲ μακροὺσ τοὺσ μεταξὺ αὐτῶν εἶναι χρόνουσ, οὐδ’ ὅλωσ τὸ βραδὺ καὶ σταθερὸν τοῦτο φίλον αὐτῇ, ἀλλὰ κεκινῆσθαι βούλεται τὴν ὀνομασίαν καὶ φέρεσθαι θάτερα κατὰ τῶν ἑτέρων ὀνομάτων καὶ ὀχεῖσθαι τὴν ἀλληλουχίαν λαμβάνοντα βάσιν ὥσπερ τὰ ῥέοντα καὶ μηδέποτε ἀτρεμοῦντα·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 232)
τὸ γὰρ ἀραιὸν ἔτι καὶ διακεχυμένον ῥώννυται καὶ γίγνεται σταθερὸν καὶ διαυγέσ, ὥσθ’ ὑπὸ τῆσ τυχούσησ ἀναθυμιάσεωσ τρέφεσθαι·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 28 13:1)
ἡ δ’ ἀρετὴ σταθερόν τι καὶ ἄτροπον, ἧσ ἔπι μούνησ κύματα θαρσαλέωσ ποντοπόρει βιότου.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 74 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION