헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ πάλιν, ἴστε μὲν οὖν ἴσωσ καὶ ἄνευ τοῦ παρ’ ἐμοῦ λόγου ὅτι σπουδαῖοσ Χαβρίασ ἦν ἀνήρ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 18:3)
ἐγὼ γὰρ εὐξαίμην ἂν μάλιστα μὲν καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν εὐδοκιμεῖν, τὴν δ’ οὖν ἀρχὴν ἀφ’ ἑστίασ εἶναί μοι καὶ πείθειν ἐμαυτὸν πρῶτον, καὶ μὴ τὸ τῆσ κυνὸσ τῆσ ἐν τῷ μύθῳ παθεῖν, μηδ’ ἐν ὅσῳ τὴν ἔξωθεν συλλέγω δόξαν, ἣν αὐτῷ μοι περὶ ἐμαυτοῦ προσῆκεν ἔχειν διαφθεῖραι, μηδὲ φθάσαι τὴν τοῦ φαῦλοσ εἶναι πίστιν κατ’ ἐμαυτοῦ λαβὼν, πρὶν τὴν τοῦ σπουδαῖοσ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ βεβαιώσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 2:5)
εἰ δή τισ, ἐφ’ αὑτῷ ὂν πράττειν μὲν τὰ καλὰ ἀπρακτεῖν δὲ τὰ αἰσχρά, τοὐναντίον ποιεῖ, δῆλον ὅτι οὐ σπουδαῖόσ ἐστιν οὗτοσ ὁ ἄνθρωποσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 213:1)
ὁ δὲ σπουδαῖοσ τέλειοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 63:1)
ὅλωσ τε εἰ δεῖ ὥσπερ οἱ σοφισταὶ διορίζουσιν, ὥσπερ τὸ Κορίσκοσ καὶ Κορίσκοσ σπουδαῖοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 138:3)
ἂν μὲν γὰρ <ὁ> φίλοσ καὶ σπουδαῖοσ, ἴσωσ οὐ λίαν χαλεπόν, ἂν μή τισ τὸ μὲν αὐξήσῃ τὸ δὲ ταπεινώσῃ, φίλον μὲν σφόδρα ποιῶν, ἐπιεικῆ δὲ ἠρέμα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 214:3)
καίτοι κατὰ τοῦτον τὸν λόγον οὐδὲ νοήσει ὁ σπουδαῖοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 249:1)
ἀλλὰ μὴν καὶ ἀγαθαί γε καὶ καλαί, καὶ μάλιστα τούτων ἕκαστον, εἴπερ καλῶσ κρίνει περὶ αὐτῶν ὁ σπουδαῖοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 86:3)
ὁ σπουδαῖοσ γὰρ ἕκαστα κρίνει ὀρθῶσ, καὶ ἐν ἑκάστοισ τἀληθὲσ αὐτῷ φαίνεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 58:2)
καθ’ ἑκάστην γὰρ ἕξιν ἴδιά ἐστι καλὰ καὶ ἡδέα, καὶ διαφέρει πλεῖστον ἴσωσ ὁ σπουδαῖοσ τῷ τἀληθὲσ ἐν ἑκάστοισ ὁρᾶν, ὥσπερ κανὼν καὶ μέτρον αὐτῶν ὤν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 59:1)
ἄμφω γὰρ ἐν τῷ πρὸσ ἕτερον ἔχουσι τὴν δύναμιν, ἀλλ’ ἣ μὲν περὶ τιμὴν ἢ χρήματα ἢ σωτηρίαν, ἢ εἴ τινι ἔχοιμεν ἑνὶ ὀνόματι περιλαβεῖν ταῦτα πάντα, καὶ δι’ ἡδονὴν τὴν ἀπὸ τοῦ κέρδουσ, ἣ δὲ περὶ ἅπαντα περὶ ὅσα ὁ σπουδαῖοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 26:1)
ἅμα γὰρ φρόνιμοσ καὶ σπουδαῖοσ τὸ ἦθοσ δέδεικται ὤν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 123:2)
ἡδὺσ δὲ καὶ χρήσιμοσ ἅμα εἴρηται ὅτι ὁ σπουδαῖοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 62:2)
ἐοίκε δέ, καθάπερ εἴρηται, μέτρον ἑκάστων ἡ ἀρετὴ καὶ ὁ σπουδαῖοσ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 43:2)
εἰκότωσ δὴ δοκεῖ σπουδαῖοσ εἶναι, ἀντὶ πάντων αἱρούμενοσ τὸ καλόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 101:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION