헬라어 문장 내 검색 Language

ὑμεῖσ δὲ μὴ θυμοῦσθε μηδὲ τῇδε γῇ βαρὺν κότον σκήψητε, μηδ’ ἀκαρπίαν τεύξητ’, ἀφεῖσαι δαιμόνων σταλάγματα, βρωτῆρασ αἰχμὰσ σπερμάτων ἀνημέρουσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 1 1:4)
καρπόν τε γαίασ καὶ βοτῶν ἐπίρρυτον ἀστοῖσιν εὐθενοῦντα μὴ κάμνειν χρόνῳ, καὶ τῶν βροτείων σπερμάτων σωτηρίαν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode16)
ἢν δὲ καὶ χαρίσασθαί τι κάμνοντι ἐθέλῃσ, κορίανον ἔστω ἐσ ἡδονὴν ὅτῳ φίλον, ἤ τι τῶν οὐρητικῶν ἠδὲ εὐπνόων σπερμάτων .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.100)
ἄριστον μὲν ὦν τὸ διὰ τῶν σπερμάτων, ὧν ἅπασι ἰητροῖσι ἡ πείρη εὔγνωστοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.243)
τίσ ὦν ἰητρὸσ προσαλλάξαι τῆσ φύσιοσ τοῦτο μὲν τὴν ἀρχῆθεν τῶν σπερμάτων μεταβολὴν, τοῦτο δὲ τὴν ἐσ ἑκάστου προθεσμίην;
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.156)
ὧδε γάρ σοι ἡ τροφὴ ἑδραίη μένει· φάρμακα δὲ τῶν ἀναγκαίων καθαρτήρια , πίτυοσ καρπὸσ καὶ κνίδησ, τῶν σπερμάτων τοῦ κοκκάλου, καὶ πεπέριοσ, ἀμυγδάλων αἱ πικραὶ, καὶ μέλι ᾖ τῷδε ἡ ξύστασισ· ἢν δὲ ξηρῆναι θέλῃσ, ἄριστον σμύρνα, καὶ ἴρεωσ ἡ Ῥίζα, καὶ τὸ διὰ τῶν θηρίων φάρμακον , καὶ ἡ τοῦ Βηστίνου, καὶ Μιθριδάτου , καὶ ἄλλαι μυρίαι· ἐπιθήματα δὲ, ἡ τῶν ἐπιπλασμά των ὕλη, μελίλωτον, καὶ μήκωνεσ, καὶ τερμίνθου δάκρυον, καὶ ὕσσωπον, καὶ λίπασ τὸ ἀπὸ Ῥόδων, ἢ τῆσ οἰνάνθησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.219)
ἢν δὲ καὶ πλήθεοσ τῶν ἐν τῷ στομάχῳ φαντασίη ἐῄ, νήστεσι ἐμέτοισι χρέεσθαι ἀφ’ ὕδατοσ, ἢ μελικρή του · τὴν κοιλίην δὲ σκέπειν καὶ τέγγειν ἐσ στῦψιν, ἐρίοισι μὲν τοῖσ ἐξ ὀί̈οσ πιναροῖσι· λίπαϊ δὲ, Ῥοδίνῳ μύρῳ, ἢ τῷ διὰ τῆσ οἰνάνθησ, ἢ μηλίνῳ· ἄριστον, κἢν ἀπὸ τοῦ σχίνου, καὶ ὑποκιστίδι, ἢ ὀμφακίῳ · ξὺν τοῖσδε δὲ ἐπιπλάσματα, θερμὰ μὲν ἐσ θίξιν, ἐσ δύναμιν δὲ στρυφνά · καὶ ἤν πη τοῦ ἥπατοσ, ἢ τῆσ κοιλίησ κατὰ στόμα ἐντάσιεσ, ἢ φλεγμασίαι ἐώσι, σικύην προσβάλλοντα ἐντάμνειν· καὶ ἔστι οἷσι τόδε μοῦνον ἤρκεσε· ἐπὴν δὲ κηρωτῇσι ἐσ ὠτειλὴν ἥκῃ τὰ τρώματα, ἠδὲ ἐπὶ σκληρίῃ κραίνῃ, τῇδε βδέλλασ τὰ θηρία προσβάλλειν· ἔπειτα ἐπιθήματα πεπτικὰ τιθέναι, ὁκοῖον τὸ διὰ τῶν σπερμάτων , ἢν ἴσχῃ χαμαιλέοντοσ Ῥίζαν· ἄριστον καὶ ἔνθα οἱ τῆσ δάφνησ ἐάσι καρποὶ, καὶ τὸ μάλαγμα ἐπίκλησιν τὸ χλωρὸν, καὶ τοὐμὸν τὸ μυστήριον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.56)
ἵδρυνται δὲ οὔτε ἐν Θετταλίᾳ οὔτε ἐν τοῖσ τῶν Κώων προαστείοισ, ἀλλὰ πάντα ἰατρικῆσ ἐνέπλησαν, ὥσπερ ὁ Τριπτόλεμοσ σίτου διὰ τῶν σπερμάτων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 4:1)
μνημεῖον δὲ καὶ σύμβολον τῆσ θείασ ἐκείνησ πομπῆσ καὶ τῆσ εἰσ ἅπαντασ εὐεργεσίασ αἱ παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἀπαρχαὶ δεῦρ’ ἀφικνούμεναι καθ’ ἕκαστον ἔτοσ τῶν σπερμάτων ἐπὶ τῶν προτέρων χρόνων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:10)
οὐ τοίνυν οὐδ’ ὁπλίτασ ἀγαθοὺσ, οὐδὲ συλλήβδην εἰπεῖν ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ λυσιτελοῦντασ ἑαυτοῖσ οὐκ ἂν οὕτω βραχὺσ καιρὸσ ἤρκεσε ποιῆσαι, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ γεωργοὶ πολλοστῷ μηνὶ τῶν σπερμάτων τὴν ἐπικαρπίαν κομίζονται καὶ οὐχ ἅμα τῷ καταβαλεῖν, οὕτω κἀκείνουσ Μιλτιάδησ παλαιαῖσ ὁμολογίαισ κατειληφὼσ εἶχεν ἐν τῷ καιρῷ χρησίμουσ, οὐκ ἐπὶ τῆσ χρείασ λαμβάνοντασ τὰ μαθήματα ‐ αἰσχρῶσ γὰρ ἂν οὕτω γε ὁ χορὸσ ἠγωνίσατο αὐτῷ ‐ , ἀλλ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ εἰσ τὴν χρείαν ἠσκημένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 48:8)
"πετασώδη τὴν τῶν σπερμάτων ἀπείληφε φύσιν ἄννησον, μάραθον, σταφυλῖνοσ, καυκαλίσ, κώνειον, κόριον, σκίλλα, ἣν ἔνιοι μυηφόνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 12 2:2)
"Ὅτι δὲ καὶ τοιοῦτοι κόσμοι εἰσὶν ἄπειροι τὸ πλῆθοσ ἔστι καταλαβεῖν, καὶ ὅτι καὶ ὁ τοιοῦτοσ δύναται κόσμοσ γίνεσθαι καὶ ἐν κόσμῳ καὶ μετακοσμίῳ, ὃ λέγομεν μεταξὺ κόσμων διάστημα, ἐν πολυκένῳ τόπῳ καὶ οὐκ ἐν μεγάλῳ εἰλικρινεῖ καὶ κενῷ, καθάπερ τινέσ φασιν, ἐπιτηδείων τινῶν σπερμάτων ῥυέντων ἀφ’ ἑνὸσ κόσμου ἢ μετακοσμίου ἢ καὶ ἀπὸ πλειόνων κατὰ μικρὸν προσθέσεισ τε καὶ διαρθρώσεισ καὶ μεταστάσεισ ποιούντων ἐπ’ ἄλλον τόπον, ἐὰν οὕτω τύχῃ, καὶ ἐπαρδεύσεισ ἐκ τῶν ἐχόντων ἐπιτηδείωσ ἑώσ τελειώσεωσ καὶ διαμονῆσ ἐφ’ ὅσον τὰ ὑποβληθέντα θεμέλια τὴν προσδοχὴν δύναται ποιεῖσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 89:1)
μιᾷ δ’ αὐτοῦ ἐπισκέψει ἐπικοινωνεῖν τὴν τῶν ἰατρῶν ζήτησιν, καθ’ ἣν ζητοῦσι περί τε τοῦ ἡγεμονικοῦ τῆσ ψυχῆσ καὶ τῶν ἐν ψυχῇ γινομένων καὶ περὶ σπερμάτων καὶ τῶν τούτοισ ὁμοίων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 133:3)
εἶναι δ’ αὐτὸ Χρύσιππόσ φησιν ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Φυσικῶν πνεῦμα κατὰ τὴν οὐσίαν, ὡσ δῆλον ἐκ τῶν εἰσ τὴν γῆν καταβαλλομένων σπερμάτων, ἃ παλαιωθέντα οὐκέτι φύεται, ὡσ δῆλον διαπεπνευκυίασ αὐτοῖσ τῆσ δυνάμεωσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 159:1)
τὰ δὲ ζῷα γεννᾶσθαι ἐξ ἀλλήλων ἀπὸ σπερμάτων, τὴν δ’ ἐκ γῆσ γένεσιν ἀδύνατον ὑφίστασθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 28:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION