헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἳ μὲν δὴ αὐτῶν ἐρήμουσ τόπουσ οἰκέουσιν ἄδενδρόν τε τὴν χώρην καὶ ἄφορον καρπῶν ἡμέρων ‐ καὶ τούτοισιν ἀπὸ τῶν ἰχθύων ἡ πᾶσα δίαιτα ποιέεται ‐ , ὀλίγοι δὲ αὐτῶν σπείρουσιν ὅσον τῆσ χώρησ, [καὶ τούτῳ κατάπερ ὄψῳ χρέονται πρὸσ τοὺσ ἰχθύασ·
(아리아노스, Indica, chapter 29 15:1)
ἀλλ’ ἀπὸ λι[πο]μένοσ μὲν οὐδεὶσ ἀνάγεται μὴ θύσασ τοῖσ θεοῖσ καὶ παρακαλέσασ αὐτοὺσ βοηθοὺσ οὐδὲ σπείρουσιν ἄλλωσ οἱ ἄνθρωποι εἰ μὴ τὴν Δήμητρα ἐπικαλεσάμενοι·
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ἐρχομένουσ. 12:2)
Γάιοσ Καῖσαρ αὐτοκράτωρ τὸ δεύτερον ἔστησεν κατ’ ἐνιαυτὸν ὅπωσ τελῶσιν ὑπὲρ τῆσ Ιἑροσολυμιτῶν πόλεωσ Ιὄππησ ὑπεξαιρουμένησ χωρὶσ τοῦ ἑβδόμου ἔτουσ, ὃν σαββατικὸν ἐνιαυτὸν προσαγορεύουσιν, ἐπεὶ ἐν αὐτῷ μήτε τὸν ἀπὸ τῶν δένδρων καρπὸν λαμβάνουσιν μήτε σπείρουσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 256:1)
ἦμοσ δὲ χλοερῷ κυανόπτεροσ ἠχέτα τέττιξ ὄζῳ ἐφεζόμενοσ θέροσ ἀνθρώποισιν ἀείδειν ἄρχεται, ᾧ τε πόσισ καὶ βρῶσισ θῆλυσ ἐέρση, καί τε πανημέριόσ τε καὶ ἠώιοσ χέει αὐδὴν ἴδει ἐν αἰνοτάτῳ, ὅτε τε χρόα Σείριοσ ἄζει, τῆμοσ δὴ κέγχροισι πέρι γλῶχεσ τελέθουσι τούσ τε θέρει σπείρουσιν, ὅτ’ ὄμφακεσ αἰόλλονται, οἱᾶ Διώνυσοσ δῶκ’ ἀνδράσι χάρμα καὶ ἄχθοσ·
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 36:3)
ἐμβλέψατε εἰσ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰσ ἀποθήκασ, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιοσ τρέφει αὐτά·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 233:1)
κατανοήσατε τοὺσ κόρακασ ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν, οἷσ οὐκ ἔστιν ταμεῖον οὐδὲ ἀποθήκη, καὶ ὁ θεὸσ τρέφει αὐτούσ·
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 589:1)
τὴν μὲν δὴ κανναβίδα καὶ λίνον καὶ τὴν βύσσον σπείρουσιν ὅσοισ ἡ γῆ τρέφειν ἐστὶν ἐπιτήδειοσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 26 12:2)
οἱ δὲ πίνοντεσ πολὺν ἄκρατον ἀμβλύτεροι πρὸσ τὰσ συνουσίασ εἰσὶ καὶ σπείρουσιν οὐθὲν εἰσ γένεσιν ἰσχυρὸν οὐδὲ κεκρατημένον, ἀλλ’ ἐξίτηλοι καὶ ἀτελεῖσ εἰσιν αἱ πρὸσ τὰσ γυναῖκασ ὁμιλίαι αὐτῶν διὰ φαυλότητα καὶ κατάψυξιν τοῦ σπέρματοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ ψυχρότεροσ τῇ δυνάμει ὁ οἶνοσ. 7:1)
ἔστι μὲν γὰρ ἀβλαβέστατον ζῴων ἁπάντων, μηδὲν ὧν σπείρουσιν ἢ φυτεύουσιν ἢ νέμουσιν ἄνθρωποι σινόμενον, τρέφεται δ’ ἀπὸ νεκρῶν σωμάτων, ἀποκτίννυσι δ’ οὐδὲν οὐδὲ λυμαίνεται ψυχὴν ἔχον, πτηνοῖσ δὲ διὰ συγγένειαν οὐδὲ νεκροῖσ πρόσεισιν.
(플루타르코스, chapter 9 6:1)
τοῦ δὲ ἐάροσ οὐδὲ σπείρουσιν, ἀλλὰ παλιούροισ συνδεδεμέναισ ἐπικαταψήσαντεσ τὴν χώραν τῷ ἐκπεσόντι στάχυι κατὰ τὸν θερισμὸν ἀρκοῦνται·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 3 22:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION