헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν δὲ αὖθισ ἐρωτῶσαν, ἦπου σπανίζει τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου;
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 6:4)
εἰ δὲ ἡ ἐκ τῶν κόγχων τροφὴ σπανίζει, καταφεύγουσιν ἐπὶ τὸν τῶν ἀκανθῶν σωρόν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 16 6:2)
πᾶσα δ’ ἡ σύνεγγυσ χώρα σπανίζει ναματιαίων ὑδάτων καὶ διὰ τὴν πρὸσ μεσημβρίαν ἔγκλισιν ἔμπυροσ ὑπάρχει·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 42 3:1)
ἐφ’ ὅσον δὲ σπανίζει τῶν πρὸσ ἥμερον βίον ἀνηκόντων, ἐπὶ τοσοῦτο πλήθει παντοίων ταῖσ ἰδέαισ καὶ τοῖσ μεγέθεσιν ὄφεων, μάλιστα δὲ τῶν τοιούτων οὓσ προσαγορεύουσι κεράστασ, οἳ τὰ μὲν δήγματα θανατηφόρα ποιοῦνται, τὴν δὲ χρόαν ἅμμῳ παραπλησίαν ἔχουσι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 50 2:2)
χείρω δὲ τὰ βραχέα ἢ βραχέωσ λεγόμενα, ὅτι μικρόφωνά τε ἐστὶ καὶ σπανίζει τὸν ἦχον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1421)
ἣ μὲν γὰρ ὀλίγα πράγματα καὶ μικρὰ περιέχουσα πληθύει τῶν ῥητορειῶν, ἣ δὲ περὶ πολλὰσ καὶ μεγάλασ συνταχθεῖσα πράξεισ δημηγορικῶν σπανίζει λόγων.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 16 1:4)
παροιχομένων γὰρ ἀνέρων ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ’ ἐκόμισαν, Βασσίδαισιν ἅ τ’ οὐ σπανίζει·
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 6 ΑΛΚΙΜΙΔῌ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 9:2)
ὁ γὰρ ταῦτα ἔχων πλουτεῖ μὲν ὄντων φίλων πολλῶν, πλουτεῖ δὲ ἄλλων βουλομένων γενέσθαι, καὶ εὖ μὲν πράττων ἔχει τοὺσ συνησθησομένουσ, ἐὰν δέ τι σφαλῇ, οὐ σπανίζει τῶν βοηθησόντων.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 7 46:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION