헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ γὰρ τῶν λειτουργιῶν κατὰ βραχὺ δήπουθεν σπάνισ καὶ τὸ ταῦθ’ ἅπερ ἔφην ἔχειν διδόναι προϊόντοσ ἀναιρήσει τοῦ χρόνου, πάντων ἀτελῶν καταστάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 23:7)
τῶν τε ἐπιτηδείων ἐπεὶ σπάνισ ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ διὰ τοὺσ ἀφικνουμένουσ, ἀπηγόρευσε μὴ πωλεῖν σῖτον ἀληλεσμένον μηδὲ μέτρον ἔλασσον ἢ μέδιμνον, μηδὲ τῶν ὑγρῶν μηθὲν ἔλαττον ἢ μετρητήν.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 88:2)
τοῖσι δ’ ἐγὼ πᾶσιν μικρὸν μετὰ τοῦτ’ ἔποσ εἶπον μνῆ μ’ ἀνέπεισε γέροντα καὶ οὐκ ἐθέλοντ’ ἀναβῆναι καὶ σπάνισ, ἣ πολλοὺσ Θασίων εἰσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 55 3:3)
ὁ δ’ Ιἕρων ἐπεὶ πάντασ τοὺσ λιμένασ ἤκουεν τοὺσ μὲν ὡσ οὐ δύνατοί εἰσι τὴν ναῦν δέχεσθαι, τοὺσ δὲ καὶ ἐπικινδύνουσ ὑπάρχειν, διέγνω δῶρον αὐτὴν ἀποστεῖλαι Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν καὶ γὰρ ἦν σπάνισ σίτου κατὰ τὴν Αἴγυπτον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44 1:1)
ὃ καὶ θαυμαστόν ἐστιν, εἴ τισ ὑμῶν ἀγνοεῖ ὅτι ἐπὶ μὲν καλὸν ἢ χρηστὸν ἢ τῆσ πόλεωσ ἄξιον πρᾶγμ’ οὐδὲν οὗτόσ ἐστι χρήσιμοσ μὴ γάρ, ὦ Ζεῦ καὶ θεοί, τοσαύτη σπάνισ ἀνδρῶν γένοιτο τῇ πόλει ὥστε παρ’ Ἀριστογείτονοσ τῶν καλῶν τι ποιήσασθαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 37:1)
κινδυνεύει μέντοι πολλή τισ εἶναι σπάνισ ὑμῖν τῶν τὸ ὕστερον ἐπισταμένων.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 25:1)
διὰ μὲν γὰρ τὰσ ἐπομβρίασ ἐπὶ πολλοὺσ χρόνουσ ἐφθαρμένων τῶν καρπῶν σπάνισ τε τῶν ἐπιτηδείων ὑπῆρχε καὶ λοιμικὴ κατάστασισ ἐπεῖχε τὰσ πόλεισ διὰ τὴν τοῦ ἀέροσ φθοράν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 82 1:2)
ὡσ δ’ ἡ μὲν τῶν ἀναγκαίων σπάνισ ἐπέτεινεν, οἱ Λακεδαιμόνιοι δὲ περὶ τὰσ παρασκευὰσ ὄντεσ ἐχρόνιζον, ἐστασίαζον πρὸσ ἀλλήλουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 27 1:3)
Ἡ δ’ ἐπιθυμία ἐστὶν ἄλογοσ ὄρεξισ, ὑφ’ ἣν τάττεται καὶ ταῦτα, σπάνισ, μῖσοσ, φιλονεικία, ὀργή, ἔρωσ, μῆνισ, θυμόσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 113:1)
ἔστι δ’ ἡ μὲν σπάνισ ἐπιθυμία τισ ἐν ἀποτεύξει καὶ οἱο͂ν κεχωρισμένη ἐκ τοῦ πράγματοσ, τεταμένη δὲ διακενῆσ ἐπ’ αὐτὸ καὶ σπωμένη·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 113:2)
ἔμελλε δ’, ὃ πάσαισ φιλεῖ συμβαίνειν ταῖσ πόλεσιν ἐν τοῖσ μακροῖσ πολέμοισ δῃουμένησ διὰ τὰσ συνεχεῖσ τῶν πολεμίων εἰσβολὰσ τῆσ γῆσ καὶ μηκέτι τοὺσ καρποὺσ ἐκφερούσησ, σπάνισ ἁπάσησ τροφῆσ ἐν ἀμφοτέραισ ἔσεσθαι καὶ δεινὴ περὶ τοῦ μέλλοντοσ ἀθυμία·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 54 4:1)
χωρὶσ δὲ τῶν δημοσίᾳ δοθέντων κατὰ κεφαλὴν ἕκαστοσ ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ὅτε μάλιστα δεινὴ σπάνισ τῶν ἀναγκαίων ἅπαντασ κατεῖχε, μιᾶσ ἡμέρασ τροφὴν ἐχαρίσαντο μυριάδεσ ἀνθρώπων αἱ σύμπασαι πλείουσ ἢ τριάκοντα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 25 3:1)
ἐπεὶ τὰ μὲν οἱ πολλοὶ πόλεμοι διέφθειραν, τὰ δ’ ἡ τῶν καθ’ ἡμέραν ἀναγκαίων σπάνισ ἐξανήλωσε, τὰ δ’ ὑπὸ τῶν ὑπερηφάνων δανειστῶν τούτων ἀφῃρέθημεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 79 3:2)
Τίτου δὲ Γεγανίου Μακερίνου καὶ Ποπλίου Μηνυκίου τὴν ὕπατον ἐξουσίαν παραλαβόντων σίτου σπάνισ ἰσχυρὰ τὴν Ῥώμην κατέσχεν ἐκ τῆσ ἀποστάσεωσ λαβοῦσα τὴν ἀρχήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 1 2:1)
ἐξ ὧν ἐπισιτισμοὺσ καὶ τἆλλα, ὅσων σπάνισ ἦν ἐν τῷ χάρακι, ἐλάμβανον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 86 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION