헬라어 문장 내 검색 Language

σοφῷ γὰρ αἰσχρὸν ἐξαμαρτάνειν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 5:8)
φιλεῖ ὠδῖνα τίκτειν νὺξ κυβερνήτῃ σοφῷ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode5)
πῶσ οὖν τὸ ἐκ τῶν ὀρῶν τῶν ἔνθεν καὶ ἔνθεν κλειόντων τὴν Αἴγυπτον ὕδωρ τοσοῦτον κάτω τῆσ ἀναβάσεωσ τοῦτ’ ἐστὶ τὸ ποιοῦν τὴν ἀνάβασιν, καὶ τὸ αὐτὸ ἅμα μὲν πληροῖ τὴν Αἴγυπτον ὑπορρέον, ἅμα δὲ ὑπὲρ κορυφῆσ Αἰγύπτου τοσοῦτον φαίνεται κατὰ νώτου τοῦ ἀρχαίου ὕδατοσ φερόμενον, εἰ μὴ καὶ Ἔφοροσ τοῦτ’ ἐρεῖ καὶ προσθήσει τῷ σοφῷ ὅτι ὥσπερ ἐκ τῶν ὑψηλοτέρων εἰσ τὸ κοῖλον καταρρεῖ τὸ ὕδωρ, οὕτωσ πάλιν ἐκ τῶν κοίλων ἀναστρέφει πρὸσ τὰ ὑψηλὰ, καὶ ἀρξάμενοσ ἐκ θαλάττησ ὁ ποταμὸσ αὖθισ ὑποστρέψασ ἐπὶ καταρράκτασ καὶ Μερόην ἄνω φέρεται, ὥσπερ τισ ἐν προσάντει δολιχὸν τρέχων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 18:11)
ὅτι δὲ πάντα ταῦτα τῷ σοφῷ μάλισθ’ ὑπάρχει, οὐκ ἄδηλον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 124:1)
οὗτοσ, σὺ μέντοι σπολάδα καὶ χιτῶν’ ἔχεισ, ἀπόδυθι καὶ δὸσ τῷ ποιητῇ τῷ σοφῷ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, lyric17)
διὸ πρεπόντωσ ἄν τισ εἴποι τῷ σοφῷ τούτῳ φιλοσόφῳ τὰ ἐκ τοῦ Ἀναξίλα Λυροποιοῦ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 70 1:1)
ἀκούσατ’, ὦ Στύακεσ, ἔμποροι λήρου, λόγων ὑποκριτῆρεσ, οἳ μόνοι πάντα τἀν τοῖσ πίναξι πρίν τι τῷ σοφῷ δοῦναι, αὐτοὶ καταρροφεῖτε κᾆθ’ ἁλίσκεσθε ἐναντία πράσσοντεσ οἷσ τραγῳδεῖτε, παιδοπῖπαι ὄντεσ καὶ τοῦτο μόνον ἐζηλωκότεσ τὸν ἀρχηγὸν ὑμῶν τῆσ σοφίασ Ζήνωνα τὸν Φοίνικα, ὃσ οὐδέποτε γυναικὶ ἐχρήσατο, παιδικοῖσ δ’ αἰεί, ὡσ Ἀντίγονοσ ὁ Καρύστιοσ ἱστορεῖ ἐν τῷ περὶ τοῦ Βίου αὐτοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 152)
Περικλῆσ δὲ ὁ Ὀλύμπιοσ, ὥσ φησι Κλέαρχοσ ἐν πρώτῳ Ἐρωτικῶν, οὐχ ἕνεκεν Ἀσπασίασ ‐ ου’ τῆσ νεωτέρασ ἀλλὰ τῆσ Σωκράτει τῷ σοφῷ συγγενομένησ ‐ καίπερ τηλικοῦτον ἀξίωμα συνέσεωσ καὶ πολιτικῆσ δυνάμεωσ κτησάμενοσ, οὐ συνετάραξε πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:25)
θαυμάζειν δ’ ἐστὶν ἄξιον τοῦ τὰσ καλὰσ ὑποθήκασ παραδιδόντοσ ἡμῖν Ἀρχεστράτου, ὃσ Ἐπικούρῳ τῷ σοφῷ τῆσ ἡδονῆσ καθηγεμὼν γενόμενοσ κατὰ τὸν Ἀσκραῖον ποιητὴν γνωμικῶσ καὶ ἡμῖν συμβουλεύει τισὶ μὲν μὴ πείθεσθαι, αὑτῷ δὲ προσέχειν τὸν νοῦν, καὶ ἐσθίειν παρακελεύεται τὰ καὶ τά, οὐδὲν ἀποδέων τοῦ παρὰ Δαμοξένῳ τῷ κωμῳδιοποιῷ μαγείρου, ὅσ ἐν Συντρόφοισ φησιν Ἐπικούρου δέ με ὁρᾷσ μαθητὴν ὄντα τοῦ σοφοῦ, παρ’ ᾧ ἐν δύ’ ἔτεσιν καὶ μησὶν οὐχ ὅλοισ δέκα τάλαντ’ ἐγώ σοι κατεπύκνωσα τέτταρα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 601)
"ἀλλ’ ἐπειδὴ ὑπολείπεταί τινα περὶ τοῦ ἀμφὶ τοὺσ οἰκέτασ λόγου συμβαλοῦμαί τι καὶ αὐτὸσ μέλοσ εἰσ ἔρωτα τῷ σοφῷ καὶ φιλτάτῳ Δημοκρίτῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 101 1:2)
τῶν ποδῶν ἕκαστοσ ὅλοισ ὀνόμασιν περιειλημμένοσ πάντασ ὁμοίωσ ἡγεμονικοὺσ καὶ ἀκολουθητικοὺσ ἔχει τοὺσ πόδασ, οἱο͂ν σὲ τὸν βολαῖσ νιφοκτύποισ δυσχείμερον ναίονθ’ ἕδραν, θηρονόμε Πάν, χθόν’ Ἀρκάδων κλήσω γραφῇ τῇδ’ ἐν σοφῇ πάγκλειτ’ ἔπη συνθείσ, ἄναξ, δύσγνωστα μὴ σοφῷ κλύειν, μουσοπόλε θήρ, κηρόχυτον ὃσ μείλιγμ’ ἱεῖσ, καὶ τὰ λοιπὰ τὸν αὐτὸν τρόπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 817)
ἢ τοῦτο μὲν οὐκ ἀνυστόν, κοινῇ δὲ ξύμπαν τὸ τῶν ἀνθρώπων γένοστὴν ὁλόκληρον καὶ τῷ ὄντι τελείαν τελετὴν μυούμενον, οὐκ ἐν οἰκήματι μικρῷ παρασκευασθέντι πρὸσ ὑποδοχὴν ὄχλου βραχέοσ ὑπὸ Ἀθηναίων, ἀλλὰ ἐν τῷδε τῷ κόσμῳ, ποικίλῳ καὶ σοφῷ δημιουργήματι, μυρίων ἑκάστοτε θαυμάτων φαινομένων, ἔτι δὲ οὐκ ἀνθρώπων ὁμοίων τοῖσ τελουμένοισ, ἀλλὰ θεῶν ἀθανάτων θνητοὺστελούντων, νυκτί τε καὶ ἡμέρᾳ , εἰ θέμισ εἰπεῖν, ἀτεχνῶσ περιχορευόντων ἀεί, τούτων ξυμπάντων μηδεμίαν αἴσθησιν μηδὲ ὑποψίαν λαβεῖν τοῦ κορυφαίου προεστῶτοσ τῶν ὅλων καὶ κατευθύνοντοσ τὸν ἅπαντα οὐρανὸν καὶ κόσμον, οἱο͂ν σοφοῦ κυβερνήτου νεὼσ ἄρχοντοσ πάνυ καλῶσ τε καὶ ἀνενδεῶσ παρεσκευασμένησ;
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 43:1)
ἔπειθ’ ὑμεῖσ ἀκούοντεσ τὸ μὲν ἐξετάζειν καθ’ ἕκαστον ἢ ἀπιστεῖνἀνδρὶ σοφῷ φαῦλον ἡγεῖσθε καὶ ἄκαιρον, ἄλλωσ δὲ τῇ ῥώμῃ καὶ τῇ ταχυτῆτι τῶν λόγων ἐπαίρεσθε καὶ πάνυ χαίρετε ἀπνευστὶ ξυνείροντοσ τοσοῦτον ὄχλον ῥημάτων, καὶ πεπόνθατε ὅμοιον τοῖσ ὁρῶσι τοὺσ ἵππουσ τοὺσ ἀπὸ ῥυτῆροσ θέοντασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 6:1)
χρόνῳ δὲ ἐν ταῖσ Ἀθήναισ, ὡσ προείρηται, τοῦ τρίποδοσ εὑρεθέντοσ ὑπὸ τῶν ἁλιέων, τοῦ χαλκοῦ, ἐπιγραφὴν ἔχοντοσ "τῷ σοφῷ," Σάτυροσ μέν φησι παρελθεῖν τὰσ κόρασ‐‐οἱ δὲ τὸν πατέρα αὐτῶν, ὡσ καὶ Φανόδικοσ‐‐εἰσ τὴν ἐκκλησίαν, καὶ εἰπεῖν τὸν Βίαντα σοφόν, διηγησαμένασ τὰ καθ’ ἑαυτάσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. e'. BIAS 1:4)
] Βραχέα σοφῷ τύχη παρεμπίπτει, τὰ δὲ μέγιστα καὶ κυριώτατα ὁ λογισμὸσ διῴκηκε καὶ κατὰ τὸν συνεχῆ χρόνον τοῦ βίου διοικεῖ καὶ διοικήσει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 144:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION