헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτῳ σοφούσ τε κἀγαθοὺσ ἀντηρέτασ πέμπειν ἐπαινῶ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 1:14)
ὦ πάντασ βασιλέασ παρεληλυθὼσ, σοφίᾳ μὲν τοὺσ σοφοὺσ, ἀνδρείᾳ δὲ τοὺσ ἀνδρείουσ, εὐσεβείᾳ δὲ τοὺσ ἐπὶ ταύτῃ διαφέροντασ, εὐτυχίᾳ δὲ τοὺσ εὐτυχεστάτουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 12:7)
οὗ μὲν γὰρ διδακταῖσ εἶπεν ἀρεταῖσ, προσέθηκεν ἀνθρώπων, οὗ δὲ τὴν φύσιν πρεσβεύει, κατὰ δαίμονα, τούτουσ εἶναι τοὺσ τῷ ὄντι ἀγαθοὺσ καὶ σοφούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 27:12)
καὶ μὴν καθ’ ὑμᾶσ τοὺσ σοφοὺσ ἔχοι τισ ἂν ὡδὶ προσβιβάζειν τῷ λόγῳ, ὡσ ἄρ’ ἂν ἡ πόλισ εὐνομῆται, ἀνάγκη τοὺσ οἰκοῦντασ αὐτὴν πάντασ εὐνόμουσ εἶναι, καὶ ἄνδρασ καὶ γυναῖκασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 51:8)
ἀλλὰ μή τισ αὖ τῶν ἐκείνοισ τοῖσ ἀνδράσιν εὐμενῶν εἰσ ὑμᾶσ μᾶλλον τοῦθ’ ὑπολάβῃ τοὺσ σοφοὺσ, ὡσ ἄρα παντὸσ μᾶλλον οὔτε τῇ ἀληθινῇ ῥητορικῇ ἐχρήσασθε πρὸσ τὸν δῆμον οὔτε τῇ κολακικῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 157:13)
οὐχ Ἡρόδοτοσ Σόλωνα σοφιστὴν κέκληκεν, οὐ Πυθαγόραν πάλιν, οὐκ Ἀνδροτίων τοὺσ ἑπτὰ σοφιστὰσ προσείρηκε, λέγων δὴ τοὺσ σοφοὺσ, καὶ πάλιν αὖ Σωκράτη σοφιστὴν τοῦτον τὸν πάνυ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 195:12)
καί τισ αὐτῶν ἐν ἀρχῇ τοῦ δράματοσ μεγαλαυχούμενοσ ὡσ προφήτησ προαγορεύει τοιάδε Ἀφυπνίζεσθαι χρὴ πάντα θεατὴν, ἀπὸ μὲν βλεφάρων αὐθημερινῶν ποιητῶν λῆρον ἀφέντα, ὥσπερ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ μέλλων ἅπαντασ σοφούσ τε καὶ σπουδαίουσ ποιήσειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 22:16)
ἐπαινοῦμεν γὰρ οὐ μόνον τοὺσ δικαίουσ ἀλλὰ καὶ τοὺσ συνετοὺσ καὶ τοὺσ σοφούσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 34:2)
εἶναι δέ τινασ σοφοὺσ οἰόμεθα ὅλωσ οὐ κατὰ μέροσ οὐδ’ ἄλλο τι σοφούσ, ὥσπερ Ὅμηρόσ φησιν ἐν τῷ Μαργίτῃ τὸν δ’ οὔτ’ ἂρ σκαπτῆρα θεοὶ θέσαν οὔτ’ ἀροτῆραοὔτ’ ἄλλωσ τι σοφόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 46:1)
διὸ Ἀναξαγόραν καὶ Θαλῆν καὶ τοὺσ τοιούτουσ σοφοὺσ μὲν φρονίμουσ δ’ οὔ φασιν εἶναι, ὅταν ἴδωσιν ἀγνοοῦντασ τὰ συμφέροντα ἑαυτοῖσ, καὶ περιττὰ μὲν καὶ θαυμαστὰ καὶ χαλεπὰ καὶ δαιμόνια εἰδέναι αὐτούσ φασιν, ἄχρηστα δ’, ὅτι οὐ τὰ ἀνθρώπινα ἀγαθὰ ζητοῦσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 52:2)
τοὺσ σοφοὺσ γὰρ ἔφη ὁρᾶν ἐπὶ ταῖσ τῶν πλουσίων θύραισ διατρίβοντασ, καὶ τὸ οἰέσθαι ἀξίουσ εἶναι ἄρχειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 16 2:3)
ἔστι δὴ γνώμη ἀπόφανσισ, οὐ μέντοι οὔτε περὶ τῶν καθ’ ἕκαστον, οἱο͂ν ποῖόσ τισ Ἰφικράτησ, ἀλλὰ καθόλου, οὔτε περὶ πάντων, οἱο͂ν ὅτι τὸ εὐθὺ τῷ καμπύλῳ ἐναντίον, ἀλλὰ περὶ ὅσων αἱ πράξεισ εἰσί, καὶ <ἃ> αἱρετὰ ἢ φευκτά ἐστι πρὸσ τὸ πράττειν, ὥστ’ ἐπεὶ τὸ ἐνθύμημα ὁ περὶ τοιούτων συλλογισμόσ ἐστιν, σχεδὸν τὰ συμπεράσματα τῶν ἐνθυμημάτων καὶ αἱ ἀρχαὶ ἀφαιρεθέντοσ τοῦ συλλογισμοῦ γνῶμαί εἰσιν, οἱο͂ν χρὴ δ’ οὔ ποθ’ ὅστισ ἀρτίφρων πέφυκ’ ἀνήρπαῖδασ περισσῶσ ἐκδιδάσκεσθαι σοφούσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 2:1)
καὶ ὡσ Ἀλκιδάμασ, ὅτι πάντεσ τοὺσ σοφοὺσ τιμῶσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 11:4)
οὔκ, ἀλλὰ σοφούσ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, proagon12)
εἰ γὰρ πονηρὸν ἦν, Ὅμηροσ οὐδέποτ’ ἂν ἐποίει τὸν Νέστορ’ ἀγορητὴν ἂν οὐδὲ τοὺσ σοφοὺσ ἅπαντασ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme16)

SEARCH

MENU NAVIGATION