헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν δὲ τῷδε πράγματι φωνεῖν ἐτάχθην πρὸσ σοφοῦ διδασκάλου.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode, lyric 1:2)
εἰ μὲν γὰρ οὐκ ἔμελλεν εἴσεσθαι τὸν νοῦν τῶν χρησμῶν, οὐ σοφοῦ πρᾶγμα ἔμελλε πείσεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 97:6)
εἰ δ’ ἐπ’ ἀμφότερα αἰτιάσεται Πλάτων τοὺσ ἄνδρασ ὥσπερ σοφοῦ τινοσ εἰλημμένοσ, τί κωλύει τινὰ τὰσ ὁμοίασ ἀνταποδιδόντα ἐπ’ ἀμφότερ’ αὖ φιλονείκωσ ὑπολαμβάνοντα διαλύειν ὡδὶ τὸν λόγον, ὅτι εἰ μὲν καλῶσ καὶ τὰ δίκαια αὐτῶν Ἀθηναῖοι κατέγνωσαν, οὐκ ἦσαν ὑπ’ αὐτῶν διεφθαρμένοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 137:8)
ἀλλ’ οἱᾶ δὴ εἰσ τὰ ἔργα σοφοῦ ἀνδρὸσ πολλαὶ ἐπίνοιαι καὶ εὐμήχανοι εἰσ τέχνασ, ἤ τινεσ ἄλλαι πράξεισ λέγονται, ὥσπερ αὖ Θάλεω πέρι τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀναχάρσιοσ τοῦ Σκύθου;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:14)
ἀλλ’ ἄγε δὴ μετάβηθι, Ἐφόρου δὲ τοῦ φιλοσόφου καὶ σοφοῦ κόσμον ἀείσον, ᾧ κεκόσμηκεν ἁνὴρ αὑτόν τε καὶ τὴν συγγραφήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 18:7)
σκόπει δὴ καὶ ἑτέραν ἀπολογίαν ἀνδρὸσ σοφοῦ, ὃσ τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ κομπάζειν ὥστε καὶ τοὺσ σοφιστὰσ ἤλεγχε περιιὼν ὡσ μάτην θρασυνομένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 20:5)
πάντα μὲν γὰρ ἴσωσ κατὰ Δαρεῖον τὸ πῦρ ἐκόσμησε, καὶ οὐ δυνατοῦ μᾶλλον τὸ ῥῆμα ἢ ἀνδρὸσ σοφοῦ, λόγων δ’ αὕτη πηγὴ μία, τὸ ὡσ ἀληθῶσ ἱερὸν καὶ θεῖον πῦρ τὸ ἐκ Διόσ ἐστιν, ἐφ’ ᾧ καθεύδειν οὐκ ἔνι δή που τὸν τετελεσμένον τε καὶ εἰσ τὸ μέσον φερόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:2)
εἰ δὴ λάβοι τισ τὰσ ὑπολήψεισ ἃσ ἔχομεν περὶ τοῦ σοφοῦ, τάχ’ ἂν ἐκ τούτου φανερὸν γένοιτο μᾶλλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 27:2)
τοῦ γὰρ σοφοῦ περὶ ἐνίων ἔχειν ἀπόδειξίν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 44:2)
οὐδὲ γὰρ τὴν αὐτὴν πατρὶ καὶ μητρί, οὐδ’ αὖ τὴν τοῦ σοφοῦ ἢ τὴν τοῦ στρατηγοῦ, ἀλλὰ τὴν πατρικήν, ὁμοίωσ δὲ καὶ μητρικήν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 28:1)
δεῖται γάρ τοι σοφοῦ τινοσ ἐξευρήματοσ ἡ πόλισ ἡμῶν.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, strophe4)
Ἀγάθων, σοφοῦ πρὸσ ἀνδρόσ, ὅστισ ἐν βραχεῖ πολλοὺσ καλῶσ οἱο͂́σ τε συντέμνειν λόγουσ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:18)
ταῦτα εἰπόντα παραμυθήσασθαι μὲν Ἀλέξανδρον ἐν τῷ τότε, κακὸν δὲ μέγα, ὡσ ἐγώ φημι, ἐξεργάσασθαι Ἀλεξάνδρῳ καὶ μεῖζον ἔτι ἢ ὅτῳ τότε ξυνείχετο, εἴπερ οὖν σοφοῦ ἀνδρὸσ τήνδε ἔγνω τὴν δόξαν, ὡσ οὐ τὰ δίκαια ἄρα χρὴ σπουδῇ ἐπιλεγόμενον πράττειν τὸν βασιλέα, ἀλλὰ ὅ τι ἂν καὶ ὅπωσ οὖν ἐκ βασιλέωσ πραχθῇ, τοῦτο δίκαιον νομίζειν.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 9 8:1)
ὁ δὲ καλὸσ αὐτοῦ Πρωταγόρασ πρὸσ τῷ καταδρομὴν ἔχειν πολλῶν ποιητῶν καὶ σοφῶν ἀνδρῶν ἐκθεατριζόμενον ἔχει καὶ τὸν Καλλίου βίον μᾶλλον τῶν Εὐπόλιδοσ Κολάκων, ἐν δὲ τῷ Μενεξένῳ οὐ μόνον Ἱππίασ ὁ Ἡλεῖοσ χλευάζεται, ἀλλὰ καὶ ὁ Ῥαμνούσιοσ Ἀντιφῶν καὶ ὁ μουσικὸσ Λάμπροσ, ἐπιλίποι δ’ ἄν με ἡ ἡμέρα εἰ πάντασ ἐθελήσαιμι ἐπελθεῖν τοὺσ κακῶσ ἀκούσαντασ ὑπὸ τοῦ σοφοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 115 2:2)
"ὃν ἐκ τῶν φερομένων ὡσ αὐτοῦ διαλόγων θαυμάζομεν ὡσ ἐπιεικῆ καὶ μέτριον, πλὴν εἰ μὴ ὡσ ἀληθῶσ τοῦ σοφοῦ Σωκράτουσ ἐστὶν συγγράμματα , ἐχαρίσθη δὲ αὐτῷ ὑπὸ Ξανθίππησ τῆσ Σωκράτουσ γυναικὸσ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον, ὡσ οἱ ἀμφὶ τὸν Ἰδομενέα φασίν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 9139)

SEARCH

MENU NAVIGATION