헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι δὲ τρίτον ὃ λύει τὸν σοφιστικὸν λόγον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 13:3)
εἰ γὰρ κἂν μηδὲν ἄλλο, τό γ’ οὖν ἠλίθιον καὶ σοφιστικὸν εὑρ́οι τισ ἂν ἐν αὐτῷ πολύ, τὸ πλεῖστον ἀπέχον τῶν Δεινάρχου χαρακτήρων.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 6:7)
Πύθωνοσ δέ τινοσ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ εὐπαρύφων νεανίσκου ὡραίου ἐρεσχηλοῦντοσ αὐτὸν καὶ προτείνοντοσ ἐρώτημά τι σοφιστικὸν καὶ κελεύοντοσ εἰπεῖν τοῦ συλλογισμοῦ τὴν λύσιν, Ἕν, ἔφη, οἶδα, τέκνον, ὅτι περαίνει.
(루키아노스, (no name) 15:1)
ἐνενόεισ γοῦν τι μεταξὺ προϊὼν καὶ τὰ χείλη διεσάλευεσ ἠρέμα ὑποτονθορύζων καὶ τὴν χεῖρα ὧδε κἀκεῖσε μετέφερεσ ὥσπερ τινὰ ῥῆσιν ἐπὶ ἑαυτοῦ διατιθέμενοσ, ἐρώτημα δή τι τῶν ἀγκύλων συντιθεὶσ ἢ σκέμμα σοφιστικὸν ἀναφροντίζων, ὡσ μηδὲ ὁδῷ βαδίζων σχολὴν ἄγοισ, ἀλλ̓ ἐνεργὸσ εἰήσ ἀεὶ σπουδαῖόν τι πράττων καὶ ὃ πρὸ ὁδοῦ σοι γένοιτ̓ ἂν ἐσ τὰ μαθήματα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 2:2)
καὶ τί τισ ἂν ἄλλο ὄνομα εἰπὼν οὐκ ἂν πλημμελοίη πλὴν τὸ νῦν ζητούμενον αὐτὸ εἶναι τὸ σοφιστικὸν γένοσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 51:4)
καὶ τὸ κτητικῆσ ἄρα μεταβλητικόν, ἀγοραστικόν, καπηλικὸν εἴτε αὐτοπωλικόν, ἀμφοτέρωσ, ὅτιπερ ἂν ᾖ περὶ τὰ τοιαῦτα μαθηματοπωλικὸν γένοσ, ἀεὶ σὺ προσερεῖσ, ὡσ φαίνῃ, σοφιστικόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 53:1)
σοφὸν ἢ σοφιστικόν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 313:8)
φορτικώτεροι δὲ Λακεδαιμόνιοι, τὸν περὶ Λυκούργου χρησμὸν ἐν ταῖσ παλαιοτάταισ ἀναγραφαῖσ ἔχοντεσ σοφιστικὸν δ’ ἦν διήγημα τὸ Θεμιστοκλέουσ, ᾧ πείσασ Ἀθηναίουσ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν κατεναυμάχησε τὸν βάρβαρον φορτικοὶ δ’ οἱ τῆσ Ἑλλάδοσ νομοθέται, τὰ μέγιστα καὶ πλεῖστα τῶν ἱερῶν πυθόχρηστα καθιστάντεσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 17 3:1)
ἐμοὶ δ’ ὅλωσ μὲν ἡ περὶ λέξιν ἅμιλλα καὶ ζηλοτυπία πρὸσ ἑτέρουσ μικροπρεπὲσ φαίνεται καὶ σοφιστικόν, ἂν δὲ πρὸσ τὰ ἀμίμητα γίγνηται, καὶ τελέωσ ἀναίσθητον.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 1 4:2)
"μάλιστα γοῦν ἀκροαμάτων ἂν εἰή καιρὸσ ἐν συμποσίῳ κυμαίνοντι καὶ κορυσσομένῳ πρὸσ ἔριν ἢ φιλονεικίαν ὥστε λοιδορίαν τινὰ κατασβέσαι καὶ ζητήσεωσ εἰσ ἅμιλλαν ἀτερπῆ καὶ ἀγῶνα σοφιστικὸν ἐκφερομένησ ἐπιλαμβάνεσθαι, καὶ ἀγῶνασ ἐκκλησιαστικοὺσ καὶ ἀγοραίουσ ἐπισχεῖν, ἄχρι ἂν αὖθισ ἐξ ἀρχῆσ ἀθόρυβον καὶ ἀνήνεμον γένηται τὸ συμπόσιον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον. 14:5)
οὐ γὰρ φιλικὸν ἀλλὰ σοφιστικὸν ἀλλοτρίοισ ἐνευδοκιμεῖν σφάλμασι, καλλωπιζόμενον πρὸσ τοὺσ παρόντασ, ὥσπερ οἱ χειρουργοῦντεσ ἐν τοῖσ θεάτροισ ἰατροὶ πρὸσ ἐργολαβίαν.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 32 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION