헬라어 문장 내 검색 Language

σμαράγδουσ γὰρ καὶ τὰ καλούμενα βηρύλλια κατὰ τὰσ ἐν τοῖσ χαλκουργείοισ μεταλλείασ γινόμενα διὰ τὴν ἀπὸ τῶν θείων βαφὴν καὶ σύνδεσιν συγχρῴζεσθαι, τοὺσ δὲ χρυσολίθουσ ὑπὸ καπνώδουσ ἀναθυμιάσεωσ ἡλίου θερμότητι φυομένουσ λέγουσι τυγχάνειν τούτου τοῦ χρώματοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 52 3:1)
ἧκεν οὖν εἰσ τοὺσ Δελφοὺσ τοῖσ τε ἄλλοισ λαμπρὸσ καὶ δὴ καὶ ἐσθῆτα χρυσόπαστον ποιησάμενοσ καὶ στέφανον δάφνησ χρυσῆσ κάλλιστον, ὡσ ἀντὶ καρποῦ τῆσ δάφνησ σμαράγδουσ εἶναι ἰσομεγέθεισ τῷ καρπῷ·
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 8:4)
ἀλλ̓ ὃν ᾔδεισ, πολὺ λεπτότεροσ ἦν καὶ σμαράγδουσ οὐκ εἶχε.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Δωρίων και Μυρτάλη. 3:13)
ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε λιθίδια εἶναι ταῦτα τὰ ἀγαπώμενα μόρια, σάρδιά τε καὶ ἰάσπιδασ καὶ σμαράγδουσ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 889:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION