헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν γὰρ τὴν βουλὴν τὴν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ ἐγγράφειν πρὸσ τοὺσ λογιστὰσ ὁ νόμοσ κελεύει λόγον καὶ εὐθύνασ διδόναι, καὶ τὴν ἐκεῖ σκυθρωπὸν καὶ τῶν μεγίστων κυρίαν ἄγει ὑπὸ τὴν ὑμετέραν ψῆφον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 201)
πολλῶν δὲ παραδειγμάτων ἐσ ἑκάτερα λεχθέντων, οὐκ ἐπέτρεψεν ἡ βουλὴ τοῖσ συγγενέσι λύσασθαι τοὺσ αἰχμαλώτουσ, ἡγουμένη, πολλῶν σφίσιν ἔτι κινδύνων ἐπόντων, οὐ συνοίσειν ἐσ τὸ μέλλον τὴν ἐν τῷ παρόντι φιλανθρωπίαν, τὸ δ’ ἀπάνθρωπον, εἰ καὶ σκυθρωπὸν εἰή, πρόσ τε τὰ μέλλοντα χρήσιμον ἔσεσθαι καὶ ἐν τῷ παρόντι καταπλήξειν Ἀννίβαν τῷ τολμήματι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 2:3)
Ἢν οὖν μέγα ᾖ τὸ κακὸν, εὐκίνητοι, ὀξέεσ τὴν αἴσθησιν, ὕποπτοι , ὀργίλοι, οὐκ ἐπ’ αἰτίῃ τινὶ, δύσθυμοι μὲν ἀλόγωσ, οἷσι ἐσ σκυθρωπὸν ἡ μανίη τρέπεται · οἷσι δὲ ἐσ θυμηδίην, εὔθυμοι · ἀλλ’ οἵδε παραλόγωσ ἄγρυπνοι, ἄμφω ἀλλοιώδεεσ τὰσ ὄψιασ, κεφαλαλγέεσ, ἢ πάντωσ γε βάροσ τῆσ κεφαλῆσ ξύνεστι · εὐήκοοι δὲ, ἀλλὰ βράδιστοι τὴν γνώμην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.81)
καὶ μὴν οὐδ’ ὡσ ἔσχε τὴν ἀρχὴν, οὐδὲν ἔπραξε σκυθρωπὸν οὐδὲ ἐμιμήσατο, οὐδὲ ἐζήλωσε τούτων οὐδὲν, οὐδὲ ὥσπερ ἄλλοι τῶν πρὸ αὐτοῦ βασιλέων τῶν ἐν τέλει τινὰσ φοβηθέντεσ ἐπιβουλεύειν αὑτοῖσ αἰτιασάμενοι τοὺσ μὲν φυγαῖσ, τοὺσ δὲ θανάτοισ ἐζημίωσαν, οὐδὲν τούτων ἐποίησεν, οὐδὲ τὸν τρόπον μετέθετο, ἀλλ’ οὕτωσ ἐστὶ πάντων πόρρω τῶν τοιούτων καὶ τοσοῦτον ἀπέχει τοῦ σφαγὰσ καὶ θανάτουσ βούλεσθαι ποιεῖν, ὥστε καὶ τῶν ἐπιβουλευόντων τινὰσ καὶ τῶν φανερῶσ ἐξελεγχομένων, καὶ τούτουσ περιεῖναι καὶ ζῆν τῇ τούτου φιλανθρωπίᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 3:10)
οὐ γὰρ ὡσ ἡδύσματι χρῆται ἀλλ’ ὡσ ἐδέσματι τοῖσ ἐπιθέτοισ <τοῖσ> οὕτω πυκνοῖσ καὶ μείζοσι καὶ ἐπιδήλοισ, οἱο͂ν οὐχ ἱδρῶτα ἀλλὰ τὸν ὑγρὸν ἱδρῶτα, καὶ οὐκ εἰσ Ἴσθμια ἀλλ’ εἰσ τὴν τῶν Ἰσθμίων πανήγυριν, καὶ οὐχὶ νόμουσ ἀλλὰ τοὺσ τῶν πόλεων βασιλεῖσ νόμουσ, καὶ οὐ δρόμῳ ἀλλὰ δρομαίᾳ τῇ τῆσ ψυχῆσ ὁρμῇ, καὶ οὐχὶ μουσεῖον ἀλλὰ τὸ τῆσ φύσεωσ παραλαβὼν μουσεῖον, καὶ σκυθρωπὸν τὴν φροντίδα τῆσ ψυχῆσ, καὶ οὐ χάριτοσ ἀλλὰ πανδήμου χάριτοσ δημιουργόσ, καὶ οἰκονόμοσ τῆσ τῶν ἀκουόντων ἡδονῆσ, καὶ οὐ κλάδοισ ἀλλὰ τοῖσ τῆσ ὕλησ κλάδοισ ἀπέκρυψεν, καὶ οὐ τὸ σῶμα παρήμπισχεν ἀλλὰ τὴν τοῦ σώματοσ αἰσχύνην, καὶ ἀντίμιμον τὴν τῆσ ψυχῆσ ἐπιθυμίαν τοῦτο δ’ ἅμα καὶ διπλοῦν καὶ ἐπίθετον, ὥστε ποίημα γίνεται, καὶ οὕτωσ ἔξεδρον τὴν τῆσ μοχθηρίασ ὑπερβολήν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 3:6)
ἡ μὲν οὖν Δώριοσ ἁρμονία τὸ ἀνδρῶδεσ ἐμφαίνει καὶ τὸ μεγαλοπρεπὲσ καὶ οὐ διακεχυμένον οὐδ’ ἱλαρόν, ἀλλὰ σκυθρωπὸν καὶ σφοδρόν, οὔτε δὲ ποικίλον οὔτε πολύτροπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 19 1:1)
τὸν γὰρ οἶνον Ὅμηροσ οὐκ ἠλεὸν ὥσπερ ἠλίθιον καλεῖ καὶ ματαιοποιόν, οὐδὲ κελεύει σκυθρωπὸν εἶναι μήτε ᾄδοντα μήτε γελῶντα μήτ’ ἐρρύθμωσ ποτὲ καὶ πρὸσ ὄρχησιν τρεπόμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 8 1:1)
εἰσ ἃσ δὴ συνιόντεσ οἱ τὸ θεῖον τιμῶντεσ καὶ εἰσ εὐφροσύνην καὶ ἄνεσιν αὑτοὺσ μεθιέντεσ τὸ μὲν ποτὸν μέθυ, τὸν δὲ τοῦτο δωρησάμενον θεὸν Μεθυμναῖον καὶ Λυαῖον καὶ Εὐιόν καὶ Ιἤιον προσηγόρευον, ὥσπερ καὶ τὸν μὴ σκυθρωπὸν καὶ σύννουν ἱλαρόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64 4:2)
καὶ δὴ μιμουμένη τὸ ἐκείνησ ἦθοσ ἀντὶ μὲν τοῦ προσφιλοῦσ μειδιάματοσ ταπεινὸν ἐσεσήρει καὶ ὕπουλον, ἀντὶ δὲ τοῦ σεμνοῦ βλέμματοσ σκυθρωπὸν ὑφεωρᾶτο καὶ ἄγριον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 94:2)
εἰ δὲ σκυθρωπὸν ἐρημία καὶ πάντων φοβερώτατον, οὐ τὴν ἀνθρώπων ἐρημίαν χρὴ τοιοῦτον νομίζειν, ἀλλὰ τὴν τῶν φίλων·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 117:3)
αὑτοῦ πόλεώσ τε καὶ πολιτείασ σοφῆσ ὡσ αὐτὸσ ἐνόμιζεν ἐσομένησ, ἵνα μήτε ταῦτα ἀκούωσι περὶ θεῶν νέοι ὄντεσ οὓσ ἐκεῖνοσ ἀποφαίνει φύλακάσ τε καὶ ἡγεμόνασ τῆσ πόλεωσ, μηδ̓ αὖ περὶ τῶν ἐν ᾅδου μηδὲν σκυθρωπὸν λεγόμενον μαλακωτέρουσ αὐτοὺσ πρόσ τε τὸ μάχεσθαι καὶ τὸ ἀποθνῄσκειν ποιῇ μηδὲ ὥσπερ πώλουσ κακῶσ πωλευθέντασ ἐξ ἀρχῆσ ὑπόπτουσ πρὸσ τὰ μὴ φοβερά.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ. 4:1)
καθικνεῖται γὰρ οἶμαι καὶ τοῦ σώματοσ τὸ πάθοσ καὶ τοῦτο συστέλλει καὶ σκυθρωπὸν καὶ δυσειδὲσ ὀφθῆναι παρέχει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 2:3)
οἱ μὲν γὰρ καταντῶντεσ εἰσ τὴν νῆσον ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ καὶ πάντεσ οἱ μετά τινοσ ἐξουσίασ ἐπιδημοῦντεσ, ἐπειδὰν εἰσ τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαισ καὶ τιμαῖσ κοσμοῦσι τὸ τέμενοσ, καὶ τὸ σκυθρωπὸν τῆσ ἐξουσίασ ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰσ παιδιὰσ καὶ γυναικῶν ὁμιλίασ μετὰ πολλῆσ ἱλαρότητοσ, μόνωσ οὕτω νομίζοντεσ κεχαρισμένην τῇ θεῷ ποιήσειν τὴν ἑαυτῶν παρουσίαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 83 6:1)
τῆσ δὲ πόλεωσ πάσησ μετημφιεσμένησ ἀντὶ τῆσ δουλείασ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὸ σκυθρωπὸν τῆσ τυραννίδοσ εἰσ πανηγυρικὴν ἱλαρότητα τῆσ τύχησ ἀγούσησ πᾶσα οἰκία θυσιῶν καὶ χαρᾶσ ἔγεμε, τῶν ἰδιωτῶν ἐπὶ ταῖσ ἰδίαισ ἑστίαισ θυμιώντων καὶ περὶ μὲν τῶν παρόντων ἀγαθῶν εὐχαριστούντων τοῖσ θεοῖσ, περὶ δὲ τῶν μελλόντων εὐχὰσ ἀγαθὰσ ποιουμένων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 11 1:1)
καὶ δήποτ’ ἐν τῷ συμποσίῳ κατανοήσασ Σάτυρον τὸν ὑποκριτὴν σκυθρωπὸν ὄντ’ ἤρετο διὰ τί μόνοσ οὐδὲν ἀξιοῖ μεταλαβεῖν τῆσ παρ’ αὐτοῦ φιλανθρωπίασ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 54 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION