헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ ἀπὸ τῆσ φλεγμονῆσ ἀνεκπύητον ᾖ τὸ ἧπαρ, ἄπονον μὲν οὐ γίγνεται, τὸν ὄγκον τε τὸν σκληρὸν ἷζον εἰσ σκίρρον ἱδρύεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.264)
Χρὴ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ ἰητρείῃ ἐνεργῷ χρέεσθαι, ἔσ τε τὴν τῶν ἱδρώτων κάθεξιν, καὶ τῆσ δυνάμιοσ ἀνάστασιν ἐσ τὸ ζώπυρον· ἔστω ὦν ἐπίθημα τῷ θώρηκι ἐσ τὸν ἀριστερὸν μαστὸν, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ λεῖοι, ξὺν ἀλόῃ καὶ μαστίχῃ, κηρωτῇ δὲ ξὺν νάρδῳ πεποιημένῃ ἀνειλήφθω τάδε· καὶ ἢν τόδε ἀσηρὸν γίγνηται, ἄλλο ἐπιτιθέναι ἐπίθημα, μήλων ἐξελόντα τὸ σπέρμα καὶ ὅτι περ ἂν σκληρὸν ᾖ, θλάσαντα, ξυμμίσγειν ἀλφίτοισι εὐώδεσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.166)
τὰ γὰρ τοιαῦτα μόρια ἀναγκάζει τὸν λόγον ἐμπεριλαμβάνοντα τὰ νοήματα στρογγύλον γίνεσθαι καὶ σκληρὸν καὶ κατεσφιγμένον, ὅθεν οὐ χρὴ τὰ μόρια προστιθέναι, ἐπειδὰν δυνάμεώσ τι σημεῖον ἐξενεγκεῖν βουλώμεθα, ἀλλ’ ἀπὸ ῥηματικῶν ἄρξασθαι ἁπλῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ. 3:8)
ὥστ’ ἔγωγε τὸν νομιζόμενον πρὸ Τριπτολέμου βίον τοῦτον εἶναι τὸν πρὸ ὑμῶν ἐπινοῶ, σκληρόν τινα καὶ ἄγροικον καὶ ὀρείου διαίτησ ὀλίγον ἀποκεχωρηκότα, ἀλλ’ ἄρξαι μὲν τοῦ ἡμέρου τε καὶ τοῦ νῦν τὴν Ἀθηναίων πόλιν, βεβαιωθῆναι δὲ καὶ τοῦτον ὑφ’ ὑμῶν δευτέρων, φασὶν, ἀμεινόνων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 29:12)
τί τοῦτ’ ἔχεισ τὸ σκληρόν;
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode41)
κοὐκέτ’ ἄν μ’ εὑρ́οισ δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, οὐδὲ τοὺσ τρόπουσ γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ, ἀλλ’ ἁπαλὸν ἄν μ’ ἴδοισ καὶ πολὺ νεώτερον, ἀπαλλαγέντα πραγμάτων.
(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 13)
"ἐάν τισ κεράσῃ σκληρὸν καὶ εὐόσμον μαλακῷ καὶ ἀόσμῳ, καθάπερ τὸν Ἡρακλεώτην καὶ τὸν Ἐρυθραῖον, τοῦ μὲν τὴν μαλακότητα, τοῦ δὲ τὴν εὐοσμίαν παρεχομένου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 58 2:1)
τὸν γὰρ οἶνον τὸν νέον πολλὴ ’ στ’ ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνδρ’ ἀποζέσαι πρώτιστον ἀφυβρίσαι τ’, ἀπανθήσαντα δὲ σκληρὸν γενέσθαι, παρακμάσαντα δ’ ὧν λέγω τούτων ἁπάντων, ἀπαρυθέντα τὴν ἄνω ταύτην ἄνοιαν ἐπιπολάζουσαν, τότε πότιμον γενέσθαι καὶ καταστῆναι πάλιν ἡδὺν θ’ ἅπασι τοὐπίλοιπον διατελεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 4 1:2)
"φύλλον δὲ ὅμοιον ἔχει τῷ τῆσ μεσπίλησ, σκληρὸν δὲ καὶ πλατύτερον, φλοιὸν δ’ ὅμοιον φιλύρᾳ, ἄνθοσ δὲ λευκόν, ἀπίῳ καὶ μεσπίλῃ ὅμοιον, ἐκ μικρῶν ἀνθῶν συγκείμενον, κηριῶδεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 344)
κωκυτὸν τ’ ἀθέμιστον ὑπ’ ὀφρύσι μηνίσαντα εἶδε, καὶ αἰνοτάτου βλέμμ’ ὑπέμεινε κυνόσ, ἐν πυρὶ μὲν φωνὴν τεθοωμένου, ἐν πυρὶ δ’ ὄμμα σκληρόν, τριστοίχοισ δεῖμα φέρον κεφαλαῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 1:2)
οὐδὲ μὲν οὐδ’ ὁπόσοι σκληρὸν βίον ἐστήσαντο ἀνθρώπων, σκοτιὴν μαιόμενοι σοφίην, οὓσ αὐτὴ περὶ πυκνὰ λόγοισ ἐσφίγξατο μῆτισ καὶ δεινὴ μύθων κῆδοσ ἔχουσ1’ ἀρετή, οὐδ’ οἵδ’ αἰνὸν ἔρωτοσ ἀπεστρέψαντο κυδοιμὸν μαινόμενον, δεινὸν δ’ ἦλθον ὑφ’ ἡνίοχον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 10:2)
"τῶν φιλοσόφων δέ τισ συμπίνων ἡμῖν εἰσελθούσησ αὐλητρίδοσ καὶ οὔσησ εὐρυχωρίασ παρ’ αὐτῷ, βουλομένησ τῆσ παιδίσκησ παρακαθίσαι οὐκ ἐπέτρεψεν, ἀλλὰ σκληρὸν αὑτὸν εἰσῆγεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 86 1:12)
διόπερ οὐδὲ τὸ τῆσ Ιἀστὶ γένοσ ἁρμονίασ οὔτ’ ἀνθηρὸν οὔτε ἱλαρόν ἐστιν, ἀλλὰ αὐστηρὸν καὶ σκληρόν, ὄγκον δ’ ἔχον οὐκ ἀγεννῆ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 202)
"τοῦτον, φησί, μάξεισ ἐξ οἴνου σκληρόν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 573)
ἔχει δὲ τὸ μὲν μέγεθοσ ὄρνιθοσ γενναίου, τὴν δὲ κεφαλὴν μικρὰν πρὸσ τὸ σῶμα καὶ ταύτην ψιλήν, ἐπ’ αὐτῆσ δὲ λόφον σάρκινον, σκληρόν, στρογγύλον, ἐξέχοντα τῆσ κεφαλῆσ ὥσπερ πάτταλον, καὶ τὸ χρῶμα ξυλοειδῆ,2 πρὸσ δὲ ταῖσ γνάθοισ ἀπὸ τοῦ στόματοσ ἀρξαμένην ἀντὶ πώγωνοσ μακρὰν σάρκα καὶ ἐρυθροτέραν τῶν ὀρνίθων, τὴν δὲ τοῖσ ὄρνισιν ἐπὶ τῷ ῥύγχει γινομένην, ἣν ἔνιοι πώγωνα καλοῦσιν, οὐκ ἔχει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 71 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION