헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε τὸ σκέμμα σχεδὸν περὶ δυοῖν ἐστιν, ἓν μὲν πότερον συμφέρει ταῖσ πόλεσι στρατηγὸν ἀίδιον εἶναι, καὶ τοῦτον ἢ κατὰ γένοσ ἢ κατὰ μέροσ, ἢ οὐ συμφέρει, ἓν δὲ πότερον ἕνα συμφέρει κύριον εἶναι πάντων, ἢ οὐ συμφέρει.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 254:3)
καὶ τὰσ μὲν πύλασ τῶν Ταριχεῶν ἀποκλεῖσαι κελεύσασ, ὡσ μὴ προεξαγγείλειέ τισ τὸ σκέμμα τοῖσ ἐπιχειρουμένοισ, τὰ δ’ ἐπὶ τῆσ λίμνησ σκάφη πάντα συναθροίσασ, τριάκοντα δ’ εὑρέθησαν καὶ τριακόσια, καὶ ναῦται τεσσάρων οὐ πλείουσ ἦσαν ἐν ἑκάστῳ, διὰ τάχουσ ἐλαύνει πρὸσ τὴν Τιβεριάδα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 795:2)
καὶ δὴ τότε τὰ τοῦ δήμου φρονεῖν ὑποκρινόμενοσ συμπεριῄει μὲν τῷ Ἀνάνῳ βουλευομένῳ σὺν τοῖσ δυνατοῖσ μεθ’ ἡμέραν καὶ νύκτωρ ἐπιόντι τὰσ φυλακάσ, διήγγελλε δὲ τὰ ἀπόρρητα τοῖσ ζηλωταῖσ, καὶ πᾶν σκέμμα τοῦ δήμου πρὶν καλῶσ βουλευθῆναι παρὰ τοῖσ ἐχθροῖσ ἐγινώσκετο δι’ αὐτοῦ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 240:1)
Φημὶ δὴ πάγκαλον εἶναι τοῦτο τὸ σκέμμα καὶ ἠδελφισμένον τοῖσι πλείστοισι τῶν ἐν τῇ τέχνῃ καὶ ἐπικαιροτάτοισιν‧ καὶ γὰρ τοῖσι νοσέουσι πᾶσιν ἐσ ὑγείην μέγα τι δύνασθαι, καὶ τοῖσιν ὑγιαίνουσιν ἐσ ἀσφαλείην, καὶ τοῖσιν ἀσκέουσιν ἐσ εὐεξίην, καὶ ἐσ ὅ τι ἂν ἕκαστοσ ἐθέλῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 3.4)
ἐνενόεισ γοῦν τι μεταξὺ προϊὼν καὶ τὰ χείλη διεσάλευεσ ἠρέμα ὑποτονθορύζων καὶ τὴν χεῖρα ὧδε κἀκεῖσε μετέφερεσ ὥσπερ τινὰ ῥῆσιν ἐπὶ ἑαυτοῦ διατιθέμενοσ, ἐρώτημα δή τι τῶν ἀγκύλων συντιθεὶσ ἢ σκέμμα σοφιστικὸν ἀναφροντίζων, ὡσ μηδὲ ὁδῷ βαδίζων σχολὴν ἄγοισ, ἀλλ̓ ἐνεργὸσ εἰήσ ἀεὶ σπουδαῖόν τι πράττων καὶ ὃ πρὸ ὁδοῦ σοι γένοιτ̓ ἂν ἐσ τὰ μαθήματα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 2:2)
ἀπῆλθον οὖν εἰσ τὴν ὑστεραίαν συνθέμενοι εἰσ τέλοσ ἐπεξελεύσεσθαι τὸ σκέμμα, κἀγὼ παρομαρτῶν τοῖσ πολλοῖσ ἐπήκουον μεταξὺ ἀπιόντων οἴκαδε παρ’ αὑτοὺσ ἐπαινούντων τὰ τοῦ Δάμιδοσ καὶ ἤδη παρὰ πολὺ αἱρουμένων τὰ ἐκείνου·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 17:8)
ὥσπερ σὺ λέγεισ, ἔφη, ἑκάστοτε, ὦ Σώκρατεσ, σκοπώμεθα αὐτό, καὶ ἐὰν μὲν πρὸσ λόγον δοκῇ εἶναι τὸ σκέμμα καὶ τὸ αὐτὸ φαίνηται ἡδύ τε καὶ ἀγαθόν, συγχωρησόμεθα·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 347:3)
ἐὰν δὲ κοινὸν τεθῇ τὸ σκέμμα, τάχ’ ἂν ὁμολογήσαιμεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μίνως 16:1)
εἰσ φαῦλόν γε αὖ, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ θαυμάσιε, σκέμμα ἐμπεπτώκαμεν περὶ ψυχῆσ, εἴτε ἔχει τὰ τρία εἴδη ταῦτα ἐν αὑτῇ εἴτε μή.
(플라톤, Republic, book 4 362:1)
"δοκεῖτέ μοι μηδὲν ἄξιον σκέμμα διὰ χειρῶν ἔχειν·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 6 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION