헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δ’ οὐχ οὕτω σοφὸν εἶναι νομίζω περὶ τῶν ἀδήλων φροντίζειν, οὐδὲ σκαιότητα ἔχειν εἴ τισ ἀφίσταται, ὡσ τὸ τοῖσ ὑπὲρ τῶν ἀδήλων ἰσχυριζομένοισ μὴ ῥᾳδίωσ πιστεύειν νοῦν ἔχοντοσ εἶναι τίθεμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 28:2)
Καὶ τούτων ἐγὼ, ὅσα ἐσ ὕβριν τε τὴν Ἀλεξάνδρου τὴν ἐν τῷ παραυτίκα καὶ ἐσ σκαιότητα τὴν Καλλισθένουσ φέροντα, οὐδὲν οὐδαμῇ ἐπαινῶ, ἀλλὰ τὸ καθ̓ αὑτὸν γὰρ κοσμίωσ τίθεσθαι ἐξαρκεῖν φημί, αὔξοντα ὡσ ἀνυστὸν τὰ βασιλέωσ πράγματα ὅτῳ τισ ξυνεῖναι οὐκ ἀπηξίωσεν.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 12 6:1)
διὰ ταῦτ’ ἐγρήγορεν, ἐφέστηκεν, ἐπὶ τῇ πόλει θεραπεύει τινάσ, Θηβαίουσ καὶ Πελοποννησίων τοὺσ ταὐτὰ βουλομένουσ τούτοισ, οὓσ διὰ μὲν πλεονεξίαν τὰ παρόντ’ ἀγαπήσειν οἰέται, διὰ δὲ σκαιότητα τρόπων τῶν μετὰ ταῦτ’ οὐδὲν προόψεσθαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 23:1)
λυπηθεὶσ δ’ ὡσ ἐφ’ ὕβρει τῷ μὴ τἀλλότρια λαβεῖν ὁ βασιλεὺσ οὔτε λουτρὸν προσηνέγκατο οὔτε τροφήν, τῆσ δ’ Ιἐζαβέλησ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ πυνθανομένησ, ὅ τι λυπεῖται καὶ μήτε λούεται μήτε ἄριστον αὑτῷ παρατίθεται μήτε δεῖπνον, διηγήσατο αὐτῇ τὴν Ναβώθου σκαιότητα καὶ ὡσ χρησάμενοσ ἐπιεικέσι πρὸσ αὐτὸν λόγοισ καὶ βασιλικῆσ ἐξουσίασ ὑποδεεστέροισ ὑβρισθείη μὴ τυχὼν ὧν ἠξίου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 443:1)
ἡδέωσ δὲ καὶ τῶν ὀνομάτων τὰσ μεταθέσεισ οἱ πατέρεσ προσδέχονται καὶ πιστεύουσι τοῖσ υἱοῖσ ἁπλότητα μὲν τὴν ῥᾳθυμίαν τῶν ἀδελφῶν ὀνομάζουσιν, ὀρθότητα δὲ τὴν σκαιότητα, τὸ δὲ φιλόνεικον ἀκαταφρόνητον·
(플루타르코스, De fraterno amore, section 9 2:2)
ἐσθλὸσ καὶ πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχοσ εἶναι τήν τε γὰρ ἀνδρείαν ἀποφαίνων μάθημα καὶ τὸ προσφιλῶσ ἅμα καὶ κεχαρισμένωσ ἀνθρώποισ ὁμιλεῖν ἀπ’ ἐπιστήμησ καὶ κατὰ λόγον γίγνεσθαι νομίζων προτρέπει μὴ ἀμελεῖν ἑαυτῶν, ἀλλὰ μανθάνειν τὰ καλὰ καὶ προσέχειν τοῖσ διδάσκουσιν, ὡσ καὶ τὴν σκαιότητα καὶ τὴν δειλίαν ἀμαθίαν καὶ ἄγνοιαν οὖσαν.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 11 27:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION