헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ ξενίσασ Ὀδυσσέα δίδωσιν αὐτῷ ἀσκὸν βόειον, ἐν ᾧ κατέδησε τοὺσ ἀνέμουσ, ὑποδείξασ οἷσ δεῖ χρῆσθαι πλέοντα, τοῦτον ἐν τῷ σκάφει καταδήσασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 10:3)
καὶ πρὸσ ἄλλον κλύδωνα μόνοσ ἐν σκάφει σμικρῷ νυκτὸσ ἐβιάζετο καὶ τὸν κυβερνήτην ἐκέλευε προχέαι τὰ ἱστία καὶ θαρρεῖν τῇ Καίσαροσ τύχῃ μᾶλλον ἢ τῇ θαλάσσῃ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 2:2)
ὥστ’ ἐμοὶ μὲν, ὅταν βλέψω πρὸσ ταύτασ τὰσ ἀπορίασ καὶ τὸν ὄχλον τῶν πραγμάτων αὐτοῦ, κυβερνήτου τινὸσ ἔννοιαν παρίστασθαι περικλυζομένησ αὐτῷ τῆσ νεὼσ καὶ τῶν νεφῶν καταρρηγνυμένων ἐπὶ τῶν οἰάκων μένοντοσ καὶ οὐ μεθιέντοσ, καὶ πρόσ γ’ ἔτι τῶν ἐμπλεόντων ἀπειλούντων καὶ ἑτοίμων ὄντων διασπάσασθαι, κατέχοντοσ καὶ νουθετοῦντοσ καὶ ἅμα ὑπέρ τε τοῦ σκάφουσ ἀγωνιζομένου καὶ πρὸσ τοὺσ ἐν τῷ σκάφει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:6)
φέρ’ εἰ Λακεδαιμονίων τισ ἐκπλεύσασ σκάφει ἀπέδοτο φήνασ κυνίδιον Σεριφίων, καθῆσθ’ ἂν ἐν δόμοισιν;
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:1)
ποίαν δὲ χώραν εἰσεκέλσαμεν σκάφει;
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode31)
δὲ Φρύνη τὴν Χάρυβδιν οὐχὶ πόρρω που ποιεῖ, τόν τε ναύκληρον λαβοῦσα καταπέπωκ’ αὐτῷ σκάφει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 5:2)
οἱ δὲ ναῦται παρακαταβῆναι μὲν ἀδυνατοῦσι διὰ τὸ πλέον εἶναι τὸ βάθοσ ἀνδρομήκουσ, διὰ δὲ τῶν κοντῶν τῷ σκάφει βοηθοῦντεσ ὅταν μηδὲν ἀνύωσιν, ἐκβάλλουσιν ἅπαντα πλὴν τῆσ τροφῆσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 40 5:2)
ὀλίγοι δέ τινεσ ἐν μικρῷ σκάφει διασωθέντεσ εἰσ Καρχηδόνα διεσάφησαν τοῖσ πολίταισ, σύντομον ποιησάμενοι τὴν ἀπόφασιν, ὅτι πάντεσ οἱ διαβάντεσ εἰσ τὴν Σικελίαν ἀπολώλασιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 24 2:4)
εἶτ’ ἐγὼ συμπλεύσομαι καὶ συγκαθήσω κόσμον ἐν ταὐτῷ σκάφει.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 18:2)
ἦλθε δ’ ἐν ποίῳ σκάφει;
(에우리피데스, Helen, episode 3:12)
ἢν γὰρ θεᾶσ κατάσχωμεν βρέτασ, μανιῶν τε λήξω καὶ σὲ πολυκώπῳ σκάφει στείλασ Μυκήναισ ἐγκαταστήσω πάλιν.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, iambic 3:8)
ὁ δὲ ‐ ἠκροώμην γὰρ ἅπαντα παρανέων τῷ σκάφει ‐ Ἐπεὶ ταῦτα ὑμῖν δέδοκται, ἔφη, ἀλλὰ τὴν σκευὴν ἀναλαβόντα με καὶ ᾅσαντα θρῆνόν τινα ἐπ̓ ἐμαυτῷ ἑκόντα ἐάσατε ῥῖψαι ἐμαυτόν.
(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and the dolphins, chapter 2 1:1)
πρὸσ ταῦτα ἐγὼ εἶπον Καὶ ἡμεῖσ τοι ἄνθρωποι, νεήλυδέσ μέν, ὦ πάτερ, αὐτῷ σκάφει πρῴην καταποθέντεσ, προήλθομεν δὲ νῦν βουλόμενοι μαθεῖν τὰ ἐν τῇ ὕλῃ ὡσ ἔχει·
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 33:7)
ἡ γὰρ ὥσπερ ἓν σκάφει τὰσ ἀποκλίσεισ ἐπανισοῦσα τῆσ πόλεωσ ἰσχὺσ εἰσ ἓν συνελθοῦσα καὶ γενομένη μία τὴν πάντα πράγματα καταστασιάσασαν καὶ καταβαλοῦσαν ἀνανταγώνιστον ῥοπὴν ἐποίησεν.
(플루타르코스, Pompey, chapter 47 2:1)
"ἄνερ, οὐ τῆσ σῆσ τύχησ ἔργον, ἀλλὰ τῆσ ἐμῆσ, προσερριμμένον ἑνὶ σκάφει τὸν πρὸ τῶν Κορνηλίασ γάμων πεντακοσίαισ ναυσὶ ταύτην περιπλεύσαντα τὴν θάλασσαν, τί μ’ ἦλθεσ ἰδεῖν καὶ οὐκ ἀπέλιπεσ τῷ βαρεῖ δαίμονι τὴν καὶ σὲ δυστυχίασ ἀναπλήσασαν τοσαύτησ;
(플루타르코스, Pompey, chapter 74 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION