헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δὲ ἱερέωσ προσελθόντοσ τῷ σηκῷ καὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν αἰρόντων τὸν θεὸν κινηθέντων τεταγμένοισ τισὶ τῆσ φωνῆσ συμβόλοισ ὁ μὲν ἀνεῖπεν βεβαίωσ αὐτῷ διδόναι τὸν θεὸν τὴν αἴτησιν, ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ ὑπολαβών, τὸ λοιπόν, εἶπεν, ὦ δαῖμον, ἀπόφηναί μοι τῶν ζητουμένων, εἰ πάντασ ἤδη μετελήλυθα τοὺσ γενομένουσ φονεῖσ τοῦ πατρὸσ ἤ τινεσ διαλελήθασιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 51 3:3)
τοιγάρτοι συμπεριελήφθησαν αὐτῶν οἱ βωμοὶ τῇ κατασκευῇ τῶν ἱερῶν, καὶ νῦν ὁ μὲν ἕτερόσ ἐστιν ἐν τῷ προνάῳ τῆσ Ἀθηνᾶσ, ὁ δ’ ἕτεροσ ἐν αὐτῷ τῷ σηκῷ πλησίον τοῦ ἕδουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 69 7:3)
Ἀθήνῃσι μὲν ἐν τοῦ γηγενοῦσ Ἐρεχθέωσ τῷ σηκῷ ἱερά τισ ὑπ’ Ἀθηνᾶσ φυτευθεῖσα ἐλαία κατὰ τὴν ἔριν τὴν γενομένην αὐτῇ πρὸσ Ποσειδῶνα περὶ τῆσ χώρασ, ἅμα τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ ἐν τῷ ἱερῷ οὖσιν ἐμπρησθεῖσα ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ὅτε τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐκράτησαν, δευτέρᾳ τῆσ ἐμπρήσεωσ ἡμέρᾳ βλαστὸν ἐκ τοῦ στελέχουσ ἀνῆκεν ὅσον τε πηχυαῖον, δῆλον ἅπασι ποιῆσαι βουλομένων τῶν θεῶν, ὅτι ταχέωσ ἑαυτὴν ἡ πόλισ ἀναλαβοῦσα βλαστοὺσ ἀντὶ τῶν παλαιῶν ἐξοίσει νέουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 2 2:1)
Κύκλωποσ γὰρ ἔκειτο μέγα ῥόπαλον παρὰ σηκῷ, χλωρὸν ἐλαί̈νεον·
(호메로스, 오디세이아, Book 9 30:2)
καὶ τοῦτον μὲν ὁ προφήτησ Καρικῇ γλώσσῃ προσεῖπεν, ὁ δὲ Λυδὸσ ἐν τῷ σηκῷ τοῦ Ἀμφιάρεω κατευνασθεὶσ ἔδοξεν ὑπηρέτην τινὰ τοῦ θεοῦ παραστῆναι καὶ κελεύειν αὐτὸν ἀπιέναι, μὴ βουλομένου δὲ λίθον εἰσ τὴν κεφαλὴν ἐμβαλεῖν μέγαν, ὥστε δόξαι πληγέντα τεθνάναι τὸν ἄνθρωπον·
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 19 1:4)
"ἐννυχεύσασ οὖν ὁ ἄνθρωποσ ὥσπερ ἔθοσ ἐστὶ τῷ σηκῷ , καὶ κατακοιμηθεὶσ ἀπήγγειλε μεθ’ ἡμέραν ἐνύπνιον τοιοῦτον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 455)
μετὰ δὲ τὴν ἔμπρησιν τῆσ ὀροφῆσ ἠφανισμένησ, ἐν ὑπαίθρῳ τῷ σηκῷ τίνα ἂν ἐθελῆσαι παρακαταθήκην κειμένην ἔχειν;
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 38:5)
ἐνταῦθα δ’ ἐστὶν ἡ τοῦ Ἡλίου πόλισ ἐπὶ χώματοσ ἀξιολόγου κειμένη, τὸ ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ἡλίου καὶ τὸν βοῦν τὸν Μνεῦιν ἐν σηκῷ τινι τρεφόμενον, ὃσ παρ’ αὐτοῖσ νενόμισται θεόσ, ὥσπερ καὶ ἐν Μέμφει ὁ Ἆπισ.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 53:2)
ἔχει δὲ ἱερά, τό τε τοῦ Ἄπιδοσ ὅσ ἐστιν ὁ αὐτὸσ καὶ Ὄσιρισ, ὅπου ὁ βοῦσ ὁ Ἆπισ ἐν σηκῷ τινι τρέφεται, θεὸσ ὡσ ἔφην νομιζόμενοσ, διάλευκοσ τὸ μέτωπον καὶ ἄλλα τινὰ μικρὰ τοῦ σώματοσ, τἆλλα δὲ μέλασ·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 61:3)
ὁρῶσι μὲν γὰρ καὶ διὰ θυρίδοσ ἐν τῷ σηκῷ, βούλονται δὲ καὶ ἔξω·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 61:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION