헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὁκόσα δὲ τῶν πομάτων ἀκρητέστερά ἐστιν ἢ αὐστηρότερα, παλμὸν ἐν τῷ σώματι καὶ σφυγμὸν ἐν τῇ κεφαλῇ ἐμποιέει, τούτοισι καλῶσ ἔχει ἐπικοιμᾶσθαι, καὶ θερμόν τι ἐπιῤῬοφῇν, πρὸσ ὅπερ μάλιστα ἡδίστωσ ἔχουσιν‧ νηστείη δὲ πονηρὸν πρὸσ τὴν κεφαλαλγίην καὶ κραιπάλην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.4)
Καὶ δὴ τὸ ὀστέον ἐκ τῶν περιεχουσῶν σαρκέων ἐσ ἑωυτὸ θέρμην τε καὶ φλογμὸν καὶ ἄραδον ἐμποιέει καὶ σφυγμὸν, καὶ ὅσα περ ἡ σὰρξ ἔχει κακὰ ἐν ἑωυτέῃ, καὶ ἐκ τουτέων ὧδε ὑπόπυον γίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 15.3)
ὡσ γὰρ ἐν τῷ σώματι πρὸσ τὰ πεπονθότα μέρη καὶ ἀλγοῦντα γίνεται φορὰ καὶ ὁλκὴ τῶν πλησίον, οὕτωσ ἡ γλῶττα τῶν ἀδολέσχων ἀεὶ φλεγμονὴν ἔχουσα καὶ σφυγμὸν ἕλκει τι καὶ συνάγει τῶν ἀπορρήτων καὶ κεκρυμμένων ἐφ’ ἑαυτήν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 14 4:1)
ὡσ γὰρ ἐν τῷ σώματι πρὸσ τὰ πεπονθότα μέρη καὶ ἀλγοῦντα γίγνεται φορὰ καὶ ὁλκὴ τῶν πλησίον, οὕτωσ ἡ γλῶττα τῶν ἀδολέσχων ἀεὶ φλεγμονὴν ἔχουσα καὶ σφυγμὸν ἕλκει τι καὶ συνάγει τῶν ἀπορρήτων καὶ κεκρυμμένων ἐφ’ ἑαυτήν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 14 9:1)
ἀτόμουσ τισ οἰέται καὶ κενὸν ἀρχὰσ εἶναι τῶν ὅλων ψευδὴσ ἡ ὑπόληψισ, ἀλλ’ ἕλκοσ οὐ ποιεῖ οὐδὲ σφυγμὸν οὐδ’ ὀδύνην ταράττουσαν.
(플루타르코스, De superstitione, section 1 3:1)
καὶ πολὺν ἔχουσαι σφυγμὸν καὶ οἶστρον ἐν ταῖσ ἀπολαύσεσι λαμβάνουσιν αὐτούσ, διατάσεισ δὲ καὶ πληγαὶ πόρων καὶ πνευμάτων ἐναπολήψεισ διαδέχονται, μὴ περιμένουσαι τὰσ κατὰ φύσιν ἐξαγωγάσ, ἀλλ’ ἐπιπολάζουσαι τοῖσ σώμασιν ὥσπερ ὑπεράντλοισ σκάφεσι, φορτίων ἐκβολῆσ οὐ περιττωμάτων δεομένοισ.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 22 5:1)
ὑγρὰ ῥᾷον ἢ τὰ ξηρὰ προσδέχεται, καὶ πότερον φύσει πυκνὸν ἔχει τὸν σφυγμὸν ἢ μανόν·
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 26 3:2)
νομίζεσθαι, καθαραὶ μέν εἰσι τοῦ ἐναντίου καὶ σφυγμὸν οὐδένα κεκραμένον οὐδὲ δηγμὸν οὐδὲ μετάνοιαν ἔχουσιν οἰκεῖον δὲ τῇ ψυχῇ καὶ ψυχικὸν ἀληθῶσ καὶ γνήσιον καὶ οὐκ ἐπείσακτον αὐτῶν τἀγαθόν ἐστιν οὐδ’ ἄλογον, ἀλλ’ εὐλογώτατον ἐκ τοῦ θεωρητικοῦ καὶ φιλομαθοῦσ ἢ πρακτικοῦ καὶ φιλοκάλου τῆσ διανοίασ φυόμενον.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 9 4:1)
μοχθηρῶν διάθεσισ πρὸσ τὸν θεὸν ἔχει μὲν ἀμέλει τῷ σεβομένῳ καὶ τιμῶντι μεμιγμένον τινὰ σφυγμὸν καὶ φόβον, καὶ δεισιδαιμονία κέκληται·
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 21 4:2)
"πολὺ δὲ μᾶλλον εἰκόσ ἐστι τῶν ζῴων ἀποφέρεσθαι τὰ τοιαῦτα διὰ τὴν θερμότητα καὶ τὴν κίνησιν, οἱονεί τινα σφυγμὸν καὶ κλόνον ἔχοντοσ τοῦ πνεύματοσ, ὑφ’ οὗ τὸ σῶμα κρουόμενον ἐνδελεχῶσ ἐκπέμπει τινὰσ ἀπορροάσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION