헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀδυνάτωσ δ’ ἔχοντα καὶ δι’ αὑτοῦ προθυμούμενον βαδίζειν ὑπολαβόντεσ ἦγον, τῷ μὲν σώματι καρηβαροῦντα καὶ σφαλλόμενον, οἰόμενον δὲ νικᾶν ἀκούοντα τῶν φευγόντων ἀνακαλουμένων Κῦρον βασιλέα καὶ φείδεσθαι δεομένων.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 11 5:1)
ὃ δὴ καὶ συνιδών τισ Ἀττικὸσ ἀνὴρ ὡσ παγχάλεπόν ἐστι βουλομένοισ ἀπολογεῖσθαι, πλάττει τὸν Αἰγέα τῆσ νεὼσ προσφερομένησ ὑπὸ σπουδῆσ ἀνατρέχοντα πρὸσ τὴν ἀκρόπολιν θέασ ἕνεκα καὶ σφαλλόμενον καταπεσεῖν, ὥσπερ ὀπαδῶν ἔρημον, ἢ τὴν ἐπὶ θάλατταν ὁδὸν σπεύδοντι μὴ παρούσησ τινὸσ θεραπείασ.
(플루타르코스, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 5 2:1)
οὕτωσ ἐρρέμβετο κενεμβατοῦν καὶ σφαλλόμενον ὑπ’ ἀναρχίασ τὸ μέγεθοσ αὐτῆσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 1:1)
ὥσπερ γὰρ οἱ φαῦλοι τεχνῖται βάσεισ μεγάλασ μικροῖσ ὑφιστάντεσ ἀναθήμασιν ἐλέγχουσιν αὐτῶν καὶ τὰσ μικρότητασ, οὕτωσ ἡ Τύχη, ὅταν μικρὸν ἦθοσ ἐξάρῃ πράγμασιν ἔχουσιν ὄγκον τινὰ καὶ περιφάνειαν, ἐπιδείκνυσι μᾶλλον καὶ καταισχύνει σφαλλόμενον καὶ σαλευόμενον ὑπὸ κουφότητοσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 4:1)
ἐρρέμβετο κενεμβατοῦν καὶ σφαλλόμενον ὑπ’ ἀναρχίασ τὸ μέγεθοσ αὐτῆσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 3:2)
ἐπιδείκνυσι μᾶλλον καὶ καταισχύνει σφαλλόμενον καὶ σαλευόμενον ὑπὸ κουφότητοσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 4 10:1)
ταῦτ’ εἰπὼν, καὶ κελεύσασ ὑπολαβεῖν αὐτὸν ἤδη τρέμοντα καὶ σφαλλόμενον, ἅμα τῷ προελθεῖν καὶ παραλλάξαι τὸν βωμὸν ἔπεσε καὶ στενάξασ ἀφῆκε τὴν ψυχήν.
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 29 5:4)
καὶ ἀθυμία πολλὴ περιεστήκει τὸν Νικίαν τῇ τε μοναρχίᾳ κακοπαθοῦντα καὶ σφαλλόμενον αὖθισ ὑπὸ τῶν συναρχόντων.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 20 5:3)
καὶ γὰρ τοῦ κλήματοσ τὸ ἑλικῶδεσ τοῦτο καὶ σφαλλόμενον ἐν τῇ πορείᾳ καὶ τοῦ πετάλου τὸ ὑγρὸν καὶ περικεχυμένον ἀτάκτωσ, μάλιστα δ’ αὐτὸσ ὁ κόρυμβοσ ὄμφακι πυκνῷ καὶ περκάζοντι προσεοικώσ, ἐκμεμίμηται τὴν τῆσ ἀμπέλου διάθεσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ τοῦ κιττοῦ πότερον τῇ φύσει θερμὸσ ἢ ψυχρόσ ἐστιν. 2:18)
ὃσ γὰρ ἂν φιλῆται δήπου ὑπό τινων, ἡδέωσ μὲν τοῦτον οἱ φιλοῦντεσ παρόντα ὁρῶσιν, ἡδέωσ δ’ εὖ ποιοῦσι, ποθοῦσι δέ, ἤν που ἀπῇ, ἥδιστα δὲ πάλιν προσιόντα δέχονται, συνήδονται δ’ ἐπὶ τοῖσ αὐτοῦ ἀγαθοῖσ, συνεπικουροῦσι δέ, ἐάν τι σφαλλόμενον ὁρῶσιν.
(크세노폰, Minor Works, Ιἕρων ἢ Τυραννικός, chapter 3 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION