헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν τι τῶν ἐμῶν δι’ ἐρωτήσεωσ σκοπῇσ, ἐὰν μὲν ὁ ἐρωτηθεὶσ οἱᾶ́περ ἂν ἐγὼ ἀποκριναίμην ἀποκρινάμενοσ σφάλληται, ἐγὼ ἐλέγχομαι, εἰ δὲ ἀλλοῖα, αὐτὸσ ὁ ἐρωτηθείσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 147:3)
χρησώμεθά γε μὴν τῷ νῦν παρατυχόντι περὶ αὐτῆσ ἡμῖν λόγῳ τὸ τοιόνδε, ὡσ εἴ ποτέ τισ ἐπινοήσειε γράψαι τε ὡσ κάλλιστον ζῷον καὶ τοῦτ’ αὖ μηδέποτε ἐπὶ φαυλότερον ἀλλ’ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἴσχειν τοῦ ἐπιόντοσ ἀεὶ χρόνου, συννοεῖσ ὅτι θνητὸσ ὤν, εἰ μή τινα καταλείψει διάδοχον τοῦ ἐπανορθοῦν τε, ἐάν τι σφάλληται τὸ ζῷον ὑπὸ χρόνων, καὶ τὸ παραλειφθὲν ὑπὸ τῆσ ἀσθενείασ τῆσ ἑαυτοῦ πρὸσ τὴν τέχνην οἱο͂́σ τε εἰσ τὸ πρόσθεν ἔσται φαιδρύνων ποιεῖν ἐπιδιδόναι, σμικρόν τινα χρόνον αὐτῷ πόνοσ παραμενεῖ πάμπολυσ;
(플라톤, Laws, book 6 127:3)
τὴν δὲ τοῦ ἀρίστου δόξαν, ὅπῃπερ ἂν ἔσεσθαι τούτων ἡγήσωνται πόλισ εἴτε ἰδιῶταί τινεσ, ἐὰν αὕτη κρατοῦσα ἐν ψυχαῖσ διακοσμῇ πάντα ἄνδρα, κἂν σφάλληταί τι, δίκαιον μὲν πᾶν εἶναι φατέον τὸ ταύτῃ πραχθὲν καὶ τὸ τῆσ τοιαύτησ ἀρχῆσ γιγνόμενον ὑπήκοον ἑκάστων, καὶ ἐπὶ τὸν ἅπαντα ἀνθρώπων βίον ἄριστον, δοξάζεσθαι δὲ ὑπὸ πολλῶν ἀκούσιον ἀδικίαν εἶναι τὴν τοιαύτην βλάβην.
(플라톤, Laws, book 9 69:1)
δοτέον οὖν τῷ τελέωσ ἀδίκῳ τὴν τελεωτάτην ἀδικίαν, καὶ οὐκ ἀφαιρετέον ἀλλ’ ἐατέον τὰ μέγιστα ἀδικοῦντα τὴν μεγίστην δόξαν αὑτῷ παρεσκευακέναι εἰσ δικαιοσύνην, καὶ ἐὰν ἄρα σφάλληταί τι, ἐπανορθοῦσθαι δυνατῷ εἶναι, λέγειν τε ἱκανῷ ὄντι πρὸσ τὸ πείθειν, ἐάν τι μηνύηται τῶν ἀδικημάτων, καὶ βιάσασθαι ὅσα ἂν βίασ δέηται, διά τε ἀνδρείαν καὶ ῥώμην καὶ διὰ παρασκευὴν φίλων καὶ οὐσίασ.
(플라톤, Republic, book 2 43:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION