헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν μὲν ὦν ἐν ἔθει ἐώσι ἀρίστου, ἄρτου μόνου ὀρέγειν, ὁκόσον μηδὲν ἐμποδὼν τοῖσι γυμνασίοισι ἔμμεναι, προπεπέφθαι γὰρ χρή· κεφαλὴ καὶ χεῖρεσ, καὶ αἱ τῶνδε τρίψιεσ · ἐπὶ δὲ τοῖσι οἱο͂ν πρηέωσ ἐσ ἀνάκλησιν θέρμησ, καὶ εὐσαρκίησ, καὶ τόνου· ἔπειτα κεφαλὴν τρίβεσθαι ὄρθιον ἑωυτέου μέζονι ὑπέχοντα · ἀτὰρ καὶ τὰ γυμνάσια ἐσ τραχήλου πρήσιασ, καὶ ἐσ δίωσμον χειρῶν συντείνει, εὐπαιδεύτωσ· ὑπεραιωρεῦντα δὲ χρὴ τὴν κεφαλὴν, καὶ τὰσ ὄψιασ γυμνάζειν χειρονομίῃ , ἢ δίσκων βολῇ, ἢ φιλονεικεῦντα πυγμῇ· κακὸν δὲ σφαῖρα, μικρή τε καὶ μεγάλη· τῆσ γὰρ κεφαλῆσ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν αἱ δινήσιέσ τε καὶ ἐνστάσιεσ σκοτώματα ποιέουσν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.97)
οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι οἱ πρὸ ὑμῶν δυναστεύσαντεσ δεσπόται καὶ δοῦλοι ἀλλήλων ἐν τῷ μέρει γιγνόμενοι καὶ νόθοι τῆσ ἀρχῆσ ὄντεσ οὕτω διεξῆλθον, ὥσπερ ἐν σφαίρᾳ τὴν τάξιν μεταλαμβάνοντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 27:5)
ἤδη γὰρ διώρισται ὃν τρόπον τοῦτο λέγομεν καὶ τὶ γίγνεται τοῦτο δ’ ἐστὶν ἢ σφαῖρα ἢ κύκλοσ ἢ ὅ τι ἔτυχε τῶν ἄλλων, ὥσπερ οὐδὲ τὸ ὑποκείμενον ποιεῖ, τὸν χαλκόν, οὕτωσ οὐδὲ τὴν σφαῖραν, εἰ μὴ κατὰ συμβεβηκὸσ ὅτι ἡ χαλκῆ σφαῖρα σφαῖρά ἐστιν ἐκείνην δὲ ποιεῖ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 106:1)
οἱο͂ν ποιεῖ χαλκῆν σφαῖραν, τοῦτο δὲ οὕτωσ ὅτι ἐκ τουδί, ὅ ἐστι χαλκόσ, τοδὶ ποιεῖ, ὅ ἐστι σφαῖρα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 109:1)
εἰσ τοδὶ γὰρ τὸ εἶδοσ ποιεῖ, καὶ ἔστι τοῦτο σφαῖρα χαλκῆ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 112:1)
τοῦ δὲ σφαίρᾳ εἶναι ὅλωσ εἰ ἔσται γένεσισ, ἔκ τινοσ τὶ ἔσται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 112:2)
εἰ δή ἐστι σφαῖρα τὸ ἐκ τοῦ μέσου σχῆμα ἴσον, τούτου τὸ μὲν ἐν ᾧ ἔσται ὃ ποιεῖ, τὸ δ’ ἐν ἐκείνῳ, τὸ δὲ ἅπαν τὸ γεγονόσ, οἱο͂ν ἡ χαλκῆ σφαῖρα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 112:4)
πότερον οὖν ἔστι τισ σφαῖρα παρὰ τάσδε ἢ οἰκία παρὰ τὰσ πλίνθουσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 114:1)
τὸ δὲ ἅπαν τόδε, Καλλίασ ἢ Σωκράτησ, ἐστὶν ὥσπερ ἡ σφαῖρα ἡ χαλκῆ ἡδί, ὁ δ’ ἄνθρωποσ καὶ τὸ ζῷον ὥσπερ σφαῖρα χαλκῆ ὅλωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 115:2)
γίγνεται γὰρ ὥσπερ ἡ χαλκῆ σφαῖρα ἀλλ’ οὐ σφαῖρα οὐδὲ χαλκόσ, καὶ ἐπὶ χαλκοῦ, εἰ γίγνεται ἀεὶ γὰρ δεῖ προϋπάρχειν τὴν ὕλην καὶ τὸ εἶδοσ, οὕτωσ καὶ ἐπὶ τοῦ τί ἐστι καὶ ἐπὶ τοῦ ποιοῦ καὶ ποσοῦ καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ κατηγοριῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 132:2)
καὶ διὰ τοῦτο φθείρεται ὁ πήλινοσ ἀνδριὰσ εἰσ πηλὸν καὶ ἡ σφαῖρα εἰσ χαλκὸν καὶ ὁ Καλλίασ εἰσ σάρκα καὶ ὀστᾶ, ἔτι δὲ ὁ κύκλοσ εἰσ τὰ τμήματα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 148:2)
ὅτε γὰρ ὑγιαίνει ὁ ἄνθρωποσ, τότε καὶ ἡ ὑγίεια ἔστιν, καὶ τὸ σχῆμα τῆσ χαλκῆσ σφαίρασ ἅμα καὶ ἡ χαλκῆ σφαῖρα εἰ δὲ καὶ ὕστερόν τι ὑπομένει, σκεπτέον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 25:3)
σφαῖρα μὲν γὰρ ἡ καλλίστη ἢ λήκυθοσ μεγαλοπρέπειαν ἔχει παιδικοῦ δώρου, ἡ δὲ τούτου τιμὴ μικρὸν καὶ ἀνελεύθερον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 58:1)
ἴσωσ οὖν καὶ ὑμεῖσ τοιοῦτόν τι ποιεῖτε, ἑκάτεροσ ὑμῶν παῖδασ ἔχοντεσ τοὺσ συμφιλονικοῦντασ, ὁ μὲν Πέρσασ καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ κατὰ τὴν Ἀσίαν, σὺ δὲ Μακεδόνασ τε καὶ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ2καὶ ὥσπερ ἐκεῖνοι τῇ σφαίρᾳ στοχάζονται ἀλλήλων, ὁ δὲ πληγεὶσ ἥττηται, καὶ σὺ νῦν Δαρείου στοχάζῃ καὶ σοῦ ἐκεῖνοσ, καὶ τυχὸν ἂν πλήξαισ τε καὶ ἐκβάλοισ αὐτόν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 56:1)
ἡ δὲ σφαῖρα ὅτι εὔκολοσ ἡ μεταβολὴ αὐτῆσ ἐστιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ. 13:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION