헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δὲ Ἀρχύτασ ἦν ὁ κωλύσασ καὶ Διονύσιοσ Ἀρχύταν μὲν ἐπιστέλλοντα ᾐσχύνθη καὶ ἔδωκε τὴν χάριν, Πλάτωνα δὲ οὐκ ᾐσχύνετο, ᾧ συνῆν καὶ οὗ τοὺσ καλοὺσ ἐκείνουσ καὶ σεμνοὺσ λόγουσ ἤκουσεν, ἀλλὰ τοσοῦτον ἔδει τιμᾶν ἢ πείθεσθαι λέγοντι ὥσθ’, ἵνα σου τῆσ φωνῆσ μὴ ἀκούοι, καθείρξασ εἶχεν ὡσεί τινα ἀτίμητον μετανάστην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:2)
ἄγε νυν, ἐπιστήσει λόγουσ σεμνοὺσ λέγειν ἀνδρῶν παρόντων πολυμαθῶν καὶ δεξιῶν;
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:6)
"πεισθεὶσ δ’ ὑπ’ αὐτοῦ τοιαῦτα λέγοντοσ καὶ ἅμα οἰόμενοσ τοῦτον Σωκράτουσ γεγονότα μαθητὴν καὶ περὶ δικαιοσύνησ καὶ ἀρετῆσ πολλοὺσ καὶ σεμνοὺσ λέγοντα λόγουσ οὐκ ἄν ποτε ἐπιχειρῆσαι οὐδὲ τολμῆσαι ἅπερ οἱ πονηρότατοι καὶ ἀδικώτατοι ἄνθρωποι ἐπιχειροῦσι πράττειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91 2:3)
ἔστω φησὶν ὑπὲρ αὐτοῦ ἡ αὐτὴ τιμωρία καθάπερ ἂν τὸν Ἀθηναῖον ἀποκτείνῃ, κυρίουσ μὲν ἐῶντεσ τοὺσ περὶ τούτων ὑπάρχοντασ ὑμῖν νόμουσ, σεμνοὺσ δ’ ἀποφαίνοντεσ, οἵ γ’ ἐν δωρειᾶσ ἐποιήσαντο τάξει τὸ τούτων μεταδοῦναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 134:1)
μάλιστα δὲ ὕβριζε τοὺσ σοφιστὰσ τοὺσ σεμνοὺσ εἶναι θέλοντασ καὶ πλέον τι τῶν ἄλλων εἰδέναι οἰομένουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 25:2)
ἀλλὰ τῶν μὲν τοιούτων ληρούντων ἐνίοτε κατεφρόνει, τοὺσδὲ σεμνοὺσ εἶναι βουλομένουσ καὶ μέγα φρονοῦντασ ἐφ’ αὑτοῖσ διὰ πλοῦτον ἢ γένοσ ἢ ἄλλην τινὰ δύναμιν, τούτουσ μάλιστα ἐπίεζε καὶ ἐκόλαζε πάντα τρόπον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 9:1)
τοὺσ δὲ δὴ σεμνοὺσ οὕτωσ καὶ τῶν μεγίστων ἠξιωμένουσ, ὧν ἔνιοι καὶ τελετὰσ ἐσχήκασιν ἡρώων, τοὺσ τοσαῦτα ἔτη κειμένουσ, ὥστε καὶ τὴν μνήμην ἐπιλελοιπέναι, πῶσ ἔνι τῆσ αὐτῆσ τυγχάνειν προσηγορίασ ἧσ οἱ τεθνηκότεσ ἐφ’ ἡμῶν ἢ μικρὸν ἔμπροσθεν, ἄλλωσ δὲ μηδενὸσ ἄξιοι φανέντεσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 105:2)
καὶ τούτων ἐν ἀρχῇ μὲν ᾐτιασάμην τοὺσ μὴ παριόντασ εἰσ τὸ πλῆθοσ μηδὲ τολμῶντασ ὑμῖν διαλέγεσθαι, ἀλλὰ σεμνοὺσ μὲν εἶναι βουλομένουσ, ἀνωφελεῖσ δ’ ὁρωμένουσ καὶ ὁμοίουσ τοῖσ ἀγεννέσι τῶν ἀθλητῶν, οἳ τὰσ παλαίστρασ ἐνοχλοῦσι καὶ τὰ γυμνάσια χειρονομοῦντεσ καὶ παλαίοντεσ, εἰσ δ’ τὸ στάδιον οὐκ ἐθέλουσιν ἰέναι, τὸν ἥλιον καὶ τὰσ πληγὰσ ὑφορώμενοι.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 26:1)
τότε δὲ συναναβὰσ ὅκωσ ἀπίκοιτο ἐσ ὄψιν τὴν βασιλέοσ, λεγόντων τῶν Πεισιστρατιδέων περὶ αὐτοῦ σεμνοὺσ λόγουσ, κατέλεγε τῶν χρησμῶν·
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 6 5:2)
"ἀφεὶσ δὲ αὖ τοὺσ τηλικούτουσ καὶ τοιούτουσ ἄνδρασ καὶ πράξεισ λαμπρὰσ καὶ λόγουσ σεμνοὺσ καὶ σχῆμα εὐπρεπὲσ καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ ἔπαινον καὶ προεδρίασ καὶ δύναμιν καὶ ἀρχὰσ καὶ τὸ ἐπὶ λόγοισ εὐδοκιμεῖν καὶ τὸ ἐπὶ συνέσει εὐδαιμονίζεσθαι, χιτώνιόν τι πιναρὸν ἐνδύσῃ καὶ σχῆμα δουλοπρεπὲσ ἀναλήψῃ καὶ μοχλία καὶ γλυφεῖα καὶ κοπέασ καὶ κολαπτῆρασ ἐν ταῖν χεροῖν ἕξεισ κάτω νενευκὼσ εἰσ τὸ ἔργον, χαμαιπετὴσ καὶ χαμαίζηλοσ καὶ πάντα τρόπον ταπεινόσ, ἀνακύπτων δὲ οὐδέποτε οὐδὲ ἀνδρῶδεσ οὐδὲ ἐλεύθερον οὐδὲν ἐπινοῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπωσ εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν, ὅπωσ δὲ αὐτὸσ εὔρυθμόσ τε καὶ κόσμιοσ ἔσῃ, ἥκιστα πεφροντικώσ, ἀλλ’ ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν λίθων.
(루키아노스, Somnium sive vita Luciani, (no name) 8:13)
Πρεσβύτασ νηφαλίουσ εἶναι, σεμνούσ, σώφρονασ, ὑγιαίνοντασ τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ.
(PROS TITON 24:1)
καὶ τῶν ἄλλων δὲ τοὺσ φαύλουσ καὶ ἀκολάστουσ, τοῖσ λόγοισ δὲ σεμνοὺσ καὶ αὐστηρούσ χλευάζοντεσ ἐκάλουν Κάτωνασ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 19 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION