헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ δὲ τούτοισ βιβλίων ταμιεῖα οἱᾶ οὐχ ἑτέρωθι γῆσ φανερῶσ, καὶ μάλα τῶν Ἀθηνῶν κόσμοσ οἰκεῖοσ, καὶ οἱᾶ δὴ τῆσ παρούσησ ἐξουσίασ καὶ διαίτησ, λουτρά τε σεμνότητι καὶ τρυφῇ νικῶντα καὶ δρόμοι καὶ γυμνάσια·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 97:15)
ὃσ οὐ μόνον τῇ τῶν λόγων δυνάμει καὶ σεμνότητι, ἀλλὰ καὶ τῇ τῶν πραγμάτων ἀκριβείᾳ πλεῖστον προέχειν τῶν συγγραφέων δοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:6)
δοκοῦσι γὰρ ἔμοιγε οὐ μόνον τοὺσ ἀνταγωνιστὰσ νικῆσαι τῇ τόθ’ ἡμέρᾳ, οὐδὲ τοὺσ παρόντασ τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ μεγέθει τόλμησ καὶ νίκησ σεμνότητι παρελθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:13)
ἔτι δὲ κρίνων τοὺσ μὲν τὰ δρομικὰ γυμναζομένουσ οὐδὲν πρὸσ ἀνδρείαν οὐδ’ εὐψυχίαν ἐπιδιδόναι, τοὺσ δὲ τὴν πυγμὴν καὶ τὰ τοιαῦτ’ ἀσκήσαντασ πρὸσ τῷ σώματι καὶ τὴν γνώμην διαφθείρεσθαι, τὸ σεμνότατον καὶ κάλλιστον τῶν ἀγωνισμάτων καὶ μάλιστα πρὸσ τὴν σεαυτοῦ φύσιν ἁρμόττον ἐξελέξω, τῇ μὲν συνηθείᾳ τῶν ὅπλων καὶ τῇ τῶν δρόμων φιλοπονίᾳ τοῖσ ἐν τῷ πολέμῳ συμβαίνουσιν ὡμοιωμένον, τῇ δὲ μεγαλοπρεπείᾳ καὶ τῇ σεμνότητι τῆσ παρασκευῆσ πρὸσ τὴν τῶν θεῶν δύναμιν εἰκασμένον, πρὸσ δὲ τούτοισ ἡδίστην μὲν θέαν ἔχον, ἐκ πλείστων δὲ καὶ παντο‐ δαπῶν συγκείμενον, μεγίστων δ’ ἄθλων ἠξιωμένον·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 29:1)
ὁ δὲ πλεῖστον ὑπερβαλὼν κάλλει καὶ σεμνότητι καὶ μεγαλοπρεπείᾳ, σχεδὸν οὗτοσ πολὺ κράτιστοσ δημιουργὸσ τῶν περὶ τὰ θεῖα ἀγαλμάτων.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 76:4)
Τῷ γὰρ ὄντι πάντασ ὑπερεβάλλετο τῷ τ’ εἴδει τούτῳ καὶ τῇ σεμνότητι καὶ δὴ νὴ Δία τῇ μακαριότητι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 28:1)
λαμβανέσθω δὲ πρότεροσ Πλάτων, καὶ ἐπειδὴ μέγα φρονεῖν ἐοίκεν ἐπί τε ἀκριβείᾳ καὶ σεμνότητι ὀνομάτων, ταῦτα ἐπὶ τῶν αὐτοῦ βασανίσω, ἀρξάμενοσ, ὅθεν περ κἀκεῖνοσ, τοῦ λόγου·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 241)
Πλάτων δὲ θαυμαζόμενοσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ὡσ καὶ σεμνότητι βίου διενεγκὼν καὶ δυνάμει λόγων καὶ πειθοῖ πάντασ ὑπεράρασ τοὺσ ἐν φιλοσοφίᾳ γεγονότασ, ὑπὸ τῶν φασκόντων δεινῶν εἶναι τὰ πολιτικὰ μικροῦ δεῖν χλευαζόμενοσ καὶ κωμῳδούμενοσ διατελεῖ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 189:1)
τῇ τε γὰρ βουλῇ κατὰ μνήμην τῶν γεγενημένων ἐν ταῖσ τῶν ἡγεμόνων μεταβολαῖσ συμφορῶν εὐκταῖον ἦν ἀπολαβεῖν ἡγεμόνα γήρωσ σεμνότητι καὶ πράξεων ἀκμῇ πολεμικῶν κεκοσμημένον, ᾧ τὴν ὑπεροχὴν πρὸσ μόνην ἠπίσταντο τὴν τῶν ἀρχομένων σωτηρίαν ἐσομένην.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 79:1)
ἀπελθὼν δὲ ἐσ τὴν πανήγυριν ἐπέστην τινὶ πολιῷ ἀνδρὶ καὶ νὴ τὸν Δί’ ἀξιοπίστῳ τὸ πρόσωπον ἐπὶ τῷ πώγωνι καὶ τῇ λοιπῇ σεμνότητι, τά τε ἄλλα διηγουμένῳ περὶ τοῦ Πρωτέωσ καὶ ὡσ μετὰ τὸ καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν ἐν λευκῇ ἐσθῆτι μικρὸν ἔμπροσθεν, καὶ νῦν ἀπολίποι περιπατοῦντα φαιδρὸν ἐν τῇ ἑπταφώνῳ στοᾷ κοτίνῳ τε ἐστεμμένον.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 20:1)
μᾶλλον δὲ μὴ καὶ ἄλλο τι τοιοῦτοσ φανείην ἐξαπατῶν ἴσωσ τοὺσ ἀκούοντασ καὶ ὀστᾶ παραθεὶσ αὐτοῖσ κεκαλυμμένα τῇ πιμελῇ, γέλωτα κωμικὸν ὑπὸ σεμνότητι φιλοσόφῳ·
(루키아노스, Prometheus es in verbis 19:2)
ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.
(PROS TIMOQEON A, chapter 1 26:1)
οὐ γὰρ μήποτε φανῇ καλλίω καὶ κοινότερα συμπάντων ἀνθρώπων ἀγάλματα, οὐδ’ ἐν διαφέρουσιν τόποισ ἱδρυμένα, καθαριότητι καὶ σεμνότητι καὶ συμπάσῃ ζωῇ διαφέροντα ἢ ταύτῃ ὡσ πάντῃ ταύτῃ γεγένηται.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 77:2)
αἰσθομένη δὲ ἡ Κλεοπάτρα τὴν Ὀκταουίαν ὁμόσε χωροῦσαν αὑτῇ, καὶ φοβηθεῖσα μὴ τοῦ τρόπου τῇ σεμνότητι καὶ τῇ Καίσαροσ δυνάμει προσκτησαμένη τὸ καθ’ ἡδονὴν ὁμιλεῖν καὶ θεραπεύειν Ἀντώνιον ἄμαχοσ γένηται καὶ κρατήσῃ παντάπασι τοῦ ἀνδρόσ, ἐρᾶν αὐτὴ προσεποιεῖτο τοῦ Ἀντωνίου, καὶ τὸ σῶμα λεπταῖσ καθῄρει διαίταισ·
(플루타르코스, Antony, chapter 53 3:1)
οἱ δὲ οὔ φασι τῇ γυναικὶ ταύτην γενέσθαι τὴν ὄψιν ἀλλὰ ἦν γάρ τι τῇ Καίσαροσ οἰκίᾳ προσκείμενον οἱο͂́ν ἐπὶ κόσμῳ καὶ σεμνότητι τῆσ βουλῆσ ψηφισαμένησ ἀκρωτήριον, ὡσ Λίβιοσ ἱστορεῖ, τοῦτο ὄναρ ἡ Καλπουρνία θεασαμένη καταρρηγνύμενον ἔδοξε ποτνιᾶσθαι καὶ δακρύειν.
(플루타르코스, Caesar, chapter 63 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION