헬라어 문장 내 검색 Language

ἦμοσ δ’ οὐρανόθεν Μινωίδασ ἔφλεγε νήσουσ Σείριοσ, οὐδ’ ἐπὶ δηρὸν ἐήν ἄκοσ ἐνναέτῃσιν, τῆμοσ τόνγ’ ἐκάλεσσαν ἐφημοσύναισ Ἑκάτοιο λοιμοῦ ἀλεξητῆρα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 8:28)
αὐτὰρ ὅγ’ οὐ μετὰ δηρὸν ἐελδομένῃ ἐφαάνθη ὑψόσ’ ἀναθρώσκων ἅ τε Σείριοσ Ὠκεανοῖο, ὃσ δή τοι καλὸσ μὲν ἀρίζηλόσ τ’ ἐσιδέσθαι ἀντέλλει, μήλοισι δ’ ἐν ἄσπετον ἧκεν ὀιζύν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:7)
περίπατοι ἑώθεν, ἐπὶ τῆσ κοιλίησ ἐκκρίσι · εὔπνοοι δὲ καὶ εὔφοροι · ἄριστοι δὲ καὶ οἱ ἐπὶ τῷ δείπνῳ· αἰώρη μακρὰ, νήνεμοσ, ἀνήλιοσ τῇ κεφαλῇ· κακὸσ γὰρ αὐτέῃ ὁ σείριοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.64)
ἀμπτάμενοσ οὐράνιον ὑψιπετὲσ ἐσ μέλαθρον, Ωἀρίων ἢ Σείριοσ ἔνθα πυρὸσ φλογέασ ἀφίη‐ σιν ὄσσων αὐγάσ, ἢ τὸν ἐσ Αἴδα μελάγχρωτα πορθμὸν ᾄξω τάλασ;
(에우리피데스, Hecuba, episode, lyric13)
Σείριοσ ἐγγὺσ τῆσ ἑπταπόρου Πλειάδοσ ᾄσσων ἔτι μεσσήρησ.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests8)
ἦμοσ δὲ χλοερῷ κυανόπτεροσ ἠχέτα τέττιξ ὄζῳ ἐφεζόμενοσ θέροσ ἀνθρώποισιν ἀείδειν ἄρχεται, ᾧ τε πόσισ καὶ βρῶσισ θῆλυσ ἐέρση, καί τε πανημέριόσ τε καὶ ἠώιοσ χέει αὐδὴν ἴδει ἐν αἰνοτάτῳ, ὅτε τε χρόα Σείριοσ ἄζει, τῆμοσ δὴ κέγχροισι πέρι γλῶχεσ τελέθουσι τούσ τε θέρει σπείρουσιν, ὅτ’ ὄμφακεσ αἰόλλονται, οἱᾶ Διώνυσοσ δῶκ’ ἀνδράσι χάρμα καὶ ἄχθοσ·
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 36:3)
δὴ γὰρ τότε Σείριοσ ἀστὴρ βαιὸν ὑπὲρ κεφαλῆσ κηριτρεφέων ἀνθρώπων ἔρχεται ἠμάτιοσ, πλεῖον δέ τε νυκτὸσ ἐπαυρεῖ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 49:2)
ἦμοσ δὲ σκόλυμόσ τ’ ἀνθεῖ καὶ ἠχέτα τέττιξ δενδρέῳ ἐφεζόμενοσ λιγυρὴν καταχεύετ’ ἀοιδὴν πυκνὸν ὑπὸ πτερύγων, θέρεοσ καματώδεοσ ὡρ́ῃ, τῆμοσ πιόταταί τ’ αἶγεσ καὶ οἶνοσ ἄριστοσ, μαχλόταται δὲ γυναῖκεσ, ἀφαυρότατοι δέ τοι ἄνδρεσ εἰσίν, ἐπεὶ κεφαλὴν καὶ γούνατα Σείριοσ ἄζει, αὐαλέοσ δέ τε χρὼσ ὑπὸ καύματοσ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 65:1)
εὖτ’ ἂν δ’ Ωἀρίων καὶ Σείριοσ ἐσ μέσον ἔλθῃ οὐρανόν, Ἀρκτοῦρον δ’ ἐσίδῃ ῥοδοδάκτυλοσ Ηώσ, ὦ Πέρση, τότε πάντασ ἀποδρέπεν οἴκαδε βότρυσ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 68:1)
"ἐκ δὲ τούτων φανερὸν εἶναι τὸ ζητούμενον τὴν γὰρ σελήνην ἠρέμα χλιαίνουσαν ἀνυγραίνειν τὰ σώματα, τὸν δ’ ἣλιον ἀναρπάζειν μᾶλλον ἐκ τῶν σωμάτων τὸ νοτερὸν διὰ τὴν πύρωσιν πρὸσ ὃ καὶ τὸν Ἀρχίλοχον εἰρηκέναι φυσικῶσ ἔλπομαι, πολλοὺσ μὲν αὐτῶν Σείριοσ καθαυανεῖ ὀξὺσ ἐλλάμπων·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί τὰ κρέα σήπεται μᾶλλον ὑπὸ τὴν σελήνην ἢ τὸν ἥλιον. 4:4)
ἔλπομαι, πολλοὺσ μὲν αὐτῶν Σείριοσ καταυανεῖ ὀξὺσ ἐλλάμπων.
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, Ιὀβάκχων196)

SEARCH

MENU NAVIGATION