헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι δ’ ὄρνεά τε σαρκοφάγα πολλὰ καθ’ ἡμέραν ἐπεφαίνετο τῷ στρατοπέδῳ, καί μελισσῶν ὤφθησαν ἑσμοὶ συνιστάμενοι περὶ τόπον τινὰ τοῦ χάρακοσ ἐντόσ, ὃν ἐξέκλεισαν οἱ μάντεισ ἀφοσιούμενοι τὴν δεισιδαιμονίαν ἀτρέμα καί τόν Κάσσιον αὑτὸν ὑποφέρουσαν ἐκ τῶν Ἐπικούρου λόγων, τοὺσ δὲ στρατιώτασ παντάπασι δεδουλωμένην.
(플루타르코스, Brutus, chapter 39 3:1)
"τί δὴ θαυμαστόν ἐστιν εἰ, τοσαύτασ μὲν ἐν ἑαυτῷ τοῦ σώματοσ δυνάμεισ ἔχοντοσ, τοσαύτασ δὲ διὰ σίτων καὶ ποτῶν ἐπεισαγομένου ποιότητασ ἑκάστοτε, χρωμένου δὲ κινήσεσι καὶ μεταβολαῖσ μήτε καιρὸν ἕνα μήτε τάξιν ἀεὶ μίαν ἐχούσαισ, αἱ πρὸσ ἀλλήλασ συμπλοκαὶ τούτων ἁπάντων ἔστιν ὅτε καινὰ καὶ ἀσυνήθη νοσήματα φέρουσιν, οἱο͂ν ὁ Θουκυδίδησ ἱστορεῖ τὸν Ἀθήνησι λοιμὸν γενέσθαι, τεκμαιρόμενοσ αὐτοῦ τὸ μὴ σύντροφον μάλιστα τῷ τὰ σαρκοφάγα μὴ γεύεσθαι τῶν νεκρῶν;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 16:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION