헬라어 문장 내 검색 Language

κλαιόμενα τάδε βρέφη σφαγάσ, ὀπτάσ τε σάρκασ πρὸσ πατρὸσ βεβρωμένασ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 32)
τούτου δὲ σάρκασ οὐδὲ κοιλογάστορεσ λύκοι σπάσονται·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode 1:5)
ὤπτα δ’ ἀμφ’ ὀβελοῖσι πεπαρμένα δουρατέοισι σάρκασ ὁμοῦ καὶ νῶτα γεράσμια καὶ μέλαν αἷμα ἐργμένον ἐν χολάδεσσι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 13:6)
ἡ μὲν γὰρ βροτέασ αἰεὶ περὶ σάρκασ ἔδαιεν νύκτα διὰ μέσσην φλογμῷ πυρόσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 14:22)
πύθεσκε γὰρ ἔνδοθι σάρκασ ἰὸσ ἄφαρ, μυδόωσα δ’ ἀπὸ χροὸσ ἔρρεε λάχνη.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 24:27)
βουλομένη δὲ αὐτὸ ἀθάνατον ποιῆσαι, τὰσ νύκτασ εἰσ πῦρ κατετίθει τὸ βρέφοσ καὶ περιῄρει τὰσ θνητὰσ σάρκασ αὐτοῦ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 5 1:7)
αἱ δὲ ἐν τοῖσ ὄρεσι τοὺσ ἐπιμαστιδίουσ ἔχουσαι παῖδασ τὰσ σάρκασ αὐτῶν ἐσιτοῦντο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 2:5)
δοιαὶ δὲ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ προβολῆσ ἐάσι ἐκτρήσιεσ· καὶ τάσδε διαμπερὲσ μέσφι τοῦ πνεύμονοσ ἐτέτρηνεν ἡ φύσισ, ὅκωσ αὐλὸν διφυέα· χρέεται δὲ τὸ ζῷον ἐσ ἀναπνοὴν, ὅκωσ Ῥινὶ τῇδε τῇ σύριγγι · ἀτὰρ καὶ χερσὶ τῇδε· καὶ κωθωνίην τε γὰρ λάζοιτο, ὁκότε θέλει, τῇ προβολῇ· ἀμφιλαμβάνει τε καὶ ἴσχει κραταιῶσ, καὶ οὐκ ἄν τισ ἀφέλοιτο αὐτέου βίῃ, ἢν μὴ κρέσσων ἄλλοσ ἐλέφασ· ἀτὰρ καὶ ποίην ἐσ νομὴν τῇδε μαστεύει, οὐδὲ τῷ στόματι καὶ τοῖσι σμικροῖσι ὀδοῦσι ἔσθων σάρκασ ζῇ· πόδεσ γὰρ εὐμήκεεσ ὕπερθεν τῆσ γῆσ πολλὸν τὸ ζῷον ἀνέχοντεσ· ἀτὰρ καὶ σμικρὸσ αὐχὴν ὅκωσ ἔλεξα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.351)
τὰσ δὲ σάρκασ, ἀρτίσκουσ διαπλάσαντασ, ψύχειν ἐν σκιῇ· πιπίσκειν δὲ τούσδε, ὅκωσ καὶ τὴν σκίλλην · καὶ αὐτοὶ δὲ οἱ ἔχιεσ ὄψον ἐν δείπνῳ· ὡσ ἰχθύασ δὲ χρὴ τούτουσ σκευάσαι· ἢν δὲ τὸ δι’ ἐχιδνῶν, τὸ ποικίλον, παρέῃ φάρμακον, ἀντὶ πάντων πίνειν τόδε· ἴσχει γὰρ πάντα ὁμοῦ· Ῥύπτειν δὲ καὶ τὸ σκῆνοσ, καὶ τοὺσ ὄχθουσ λεαίνειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.105)
ἀλλὰ μὴν ὁμοίωσ ἀναγκαῖον καὶ σάρκασ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον εἶναι τὸν λόγον, ἢ μηδὲ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 243:1)
εἰσ τὰ ἡμίση φθείρεται, ἢ ὁ ἄνθρωποσ εἰσ τὰ ὀστᾶ καὶ νεῦρα καὶ σάρκασ, διὰ τοῦτο καὶ εἰσὶν ἐκ τούτων οὕτωσ ὡσ ὄντων τῆσ οὐσίασ μερῶν, ἀλλ’ ὡσ ἐξ ὕλησ, καὶ τοῦ μὲν συνόλου μέρη, τοῦ εἴδουσ δὲ καὶ οὗ ὁ λόγοσ οὐκέτι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 145:1)
τούτων μετεξέτερα τῶν κητέων ἐποκέλλειν πολλαχοῦ τῆσ χώρησ, ἐπειδὰν ἀνάπωτισ κατάσχῃ, ἐν τοῖσι βραχέσιν ἐχόμενα, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χειμώνων σκληρῶν ἐσ τὴν χέρσον ἐξωθέεσθαι, καὶ οὕτω δὴ κατασηπόμενα ἀπόλλυσθαί τε καὶ τὰσ σάρκασ αὐτοῖσι περιρρεούσασ ὑπολείπειν τὰ ὀστέα χρᾶσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισιν ἐσ τὰ οἰκία.
(아리아노스, Indica, chapter 30 8:1)
"ὅθεν πρὸσ τὴν ἀνόσιον ἀρὰν κατήλεσαν αὐτῶν τὰσ σάρκασ, ἵν’ ἡ τροφὴ σιτοποιουμένων κατεδεσθῇ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 58 2:10)
Διοκλῆσ ἐν πρώτῳ τῶν πρὸσ Πλείσταρχον Ὑγιεινῶν τῶν μὲν νεαρῶν φησιν ἰχθύων ξηροτέρουσ εἶναι τὰσ σάρκασ σκορπίουσ, κόκκυγασ, ψήττασ, σαργούσ, τραχούρουσ, τὰσ δὲ τρίγλασ ἧττον τούτων ξηροσάρκουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1152)
’ ὅταν γὰρ διέλθωσι πρὸσ τὴν θάλασσαν, οὗ τὸ ἄλσοσ ἐστὶ πρὸσ τῷ αἰγιαλῷ τοῦ Ἀπόλλωνοσ, ἐν ᾧ ἐστιν ἡ δῖνα ἐπὶ τῆσ ἀμάθου, παραγίνονται ἔχοντεσ οἱ μαντευόμενοι ὀβελίσκουσ δύο ξυλίνουσ, ἔχοντασ ἐφ’ ἑκατέρῳ σάρκασ ὀπτὰσ ἀριθμῷ δέκα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 82)

SEARCH

MENU NAVIGATION