헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν ὦν τῇ ἱερῇ καθαίρῃσ, ἐπιθήμασι χρέο, νάρδῳ, μαστίχῃ, φοίνιξι, μήλοισι κυδωνίοισι ὠμοῖσι· τῶνδε ὁ χυλὸσ μὲν ξὺν νάρδῳ καὶ Ῥοδίνῳ, ἄριστον ἐσ τέγξιν· ἐπίπλασμα δὲ ἡ σάρξ αὐτέων ξὺν μαστίχῃσι καὶ φοίνιξι · ἐν κηρῷ δὲ καὶ νάρδῳ τῷ μύρῳ ἡ τουτέων μῖξισ ἀγαθὴ, ἢ οἱ χυλοὶ ἀκακίησ τε καὶ ὑποκιστίδοσ ἔσ τε τὰσ τέγξιασ καὶ ἐσ τὰ ἐπιπλάσματα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.12)
διὰ τοῦτο γὰρ καὶ σὰρξ καὶ ὀστοῦν ἔσται καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον καὶ οὐ διὰ τὴν ὕλην, ἣν ἐκεῖνοσ λέγει, πῦρ καὶ γῆν καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 244:1)
εἰ δὴ πάντα τὰ φυσικὰ ὁμοίωσ τῷ σιμῷ λέγονται, οἱο͂ν ῥὶσ ὀφθαλμὸσ πρόσωπον σὰρξ ὀστοῦν, ὅλωσ ζῷον, φύλλον ῥίζα φλοιόσ, ὅλωσ φυτόν οὐθενὸσ γὰρ ἄνευ κινήσεωσ ὁ λόγοσ αὐτῶν, ἀλλ’ ἀεὶ ἔχει ὕλην, δῆλον πῶσ δεῖ ἐν τοῖσ φυσικοῖσ τὸ τί ἐστι ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι, καὶ διότι καὶ περὶ ψυχῆσ ἐνίασ θεωρῆσαι τοῦ φυσικοῦ, ὅση μὴ ἄνευ τῆσ ὕλησ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 12:1)
οἱο͂ν τῆσ μὲν κοιλότητοσ οὐκ ἔστι μέροσ ἡ σάρξ αὕτη γὰρ ἡ ὕλη ἐφ’ ἧσ γίγνεται, τῆσ δὲ σιμότητοσ μέροσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 141:2)
ἐπεὶ δὲ τὸ ἔκ τινοσ σύνθετον οὕτωσ ὥστε ἓν εἶναι τὸ πᾶν, ἂν μὴ ὡσ σωρὸσ ἀλλ’ ὡσ ἡ συλλαβή ‐ ἡ δὲ συλλαβὴ οὐκ ἔστι τὰ στοιχεῖα, οὐδὲ τῷ <βα> ταὐτὸ τὸ <β> καὶ <α>, οὐδ’ ἡ σὰρξ πῦρ καὶ γῆ διαλυθέντων γὰρ τὰ μὲν οὐκέτι ἔστιν, οἱο͂ν ἡ σὰρξ καὶ ἡ συλλαβή, τὰ δὲ στοιχεῖα ἔστι, καὶ τὸ πῦρ καὶ ἡ γῆ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 266:1)
ἔστιν ἄρα τι ἡ συλλαβή, οὐ μόνον τὰ στοιχεῖα τὸ φωνῆεν καὶ ἄφωνον ἀλλὰ καὶ ἕτερόν τι, καὶ ἡ σὰρξ οὐ μόνον πῦρ καὶ γῆ ἢ τὸ θερμὸν καὶ ψυχρὸν ἀλλὰ καὶ ἕτερόν τι ‐ εἰ τοίνυν ἀνάγκη κἀκεῖνο ἢ στοιχεῖον ἢ ἐκ στοιχείων εἶναι, εἰ μὲν στοιχεῖον, πάλιν ὁ αὐτὸσ ἔσται λόγοσ ἐκ τούτου γὰρ καὶ πυρὸσ καὶ γῆσ ἔσται ἡ σὰρξ καὶ ἔτι ἄλλου, ὥστ’ εἰσ ἄπειρον βαδιεῖται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 267:1)
διὸ δὴ οὐ κακῶσ Πλάτων ἔφη ὅτι εἴδη ἔστιν ὁπόσα φύσει, εἴπερ ἔστιν εἴδη ἄλλα τούτων <οἱο͂ν πῦρ σὰρξ κεφαλή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 24:1)
ἢ ὥσπερ λέγομεν, ἔστι μὲν ὥσ, ἔστι δ’ ὡσ οὔ, οἱο͂ν ἴσωσ τῶν αἰσθητῶν σωμάτων ὡσ μὲν εἶδοσ τὸ θερμὸν καὶ ἄλλον τρόπον τὸ ψυχρὸν ἡ στέρησισ, ὕλη δὲ τὸ δυνάμει ταῦτα πρῶτον καθ’ αὑτό, οὐσίαι δὲ ταῦτά τε καὶ τὰ ἐκ τούτων, ὧν ἀρχαὶ ταῦτα, ἢ εἴ τι ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ γίγνεται ἕν, οἱο͂ν σὰρξ ἢ ὀστοῦν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 34:1)
ἐν ἐνίοισ μὲν γὰρ τὸ αὐτὸ ὁτὲ μὲν ἐνεργείᾳ ἔστιν ὁτὲ δὲ δυνάμει, οἱο͂ν οἶνοσ ἢ σὰρξ ἢ ἄνθρωποσ πίπτει δὲ καὶ ταῦτα εἰσ τὰ εἰρημένα αἴτια·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 45:2)
διήκει δ’ ἐκ τούτου ἡ σὰρξ μέχρι μέσου τοῦ κόγχου οἱονεὶ ῥίζα, παρ’ ἣν ἡ μαργαρῖτισ γεννωμένη αὔξεται διὰ τοῦ στερεοῦ τῆσ κόγχησ καὶ τρέφεται ὅσον ἂν ᾖ προσπεφυκυῖα χρόνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 46 2:5)
ἐπειδὰν δὲ παρὰ τὴν ἔκφυσιν ὑποδυομένη ἡ σὰρξ καὶ μαλακῶσ ἐντέμνουσα χωρίσῃ τὴν μαργαρῖτιν ἀπὸ τοῦ κόγχου, ἀμπέχουσα μὲν οὐκέτι τρέφει, λειοτέραν δ’ αὐτὴν καὶ διαυγεστέραν ποιεῖ καὶ καθαρωτέραν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 46 3:1)
πολύχυλοι, ὥσ φησιν Ἱκέσιοσ, εὐστομίᾳ διαφέροντεσ, εὐέκκριτοι, ὀλιγότροφοι καὶ κακόχυμοι, διαφέρουσι δ’ εὐστομίᾳ οἱ λευκότεροι τῶν μελάνων, ἡ δὲ τῶν χλωρῶν κωβιῶν σὰρξ χαυνοτέρα ἐστὶν καὶ ἀλιπεστέρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 832)
ὠνομάσθησαν δ’ οὕτωσ διὰ τὸ ῥᾳδίωσ ἀποψᾶσθαι ἢ οἱο͂́ν τισ ἐπιψαύουσα σὰρξ καὶ ἐπιπολῆσ τοῖσ ὀστέοισ ὑπάρχουσα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 59 1:6)
] Ἡ μὲν σὰρξ ἀπέλαβε τὰ πέρατα τῆσ ἡδονῆσ ἄπειρα, καὶ ἄπειροσ αὐτὴν χρόνοσ παρεσκεύασεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 145:4)
σάρξ;
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION