헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅσση δὲ ῥινὸσ βοὸσ ἤνιοσ ἢ ἐλάφοιο γίγνεται, ἥν τ’ ἀγρῶσται ἀχαιινέην καλέουσιν, τόσσον ἐήν πάντῃ χρύσεον ἐφύπερθεν ἀώτον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 3:27)
τὰσ φλέβασ τὰσ ἑκατέρωθεν τῆσ Ῥινὸσ ἀλγέει ἡ γυνή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.237)
ὑγρὸν δὲ γίγνεται κάρτα ὡσ ἔκχυτον · ἐγχεῖται δὲ διὰ τοῦ Ῥινόσ γ’ αὐλοῦ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.32)
ἐπὴν δὲ μεσηγὺ τὴν δύναμιν ἑδράσῃσ, κλυσμῷ χρέω τῷ ξυνήθεϊ, λίτρου πολλὸν ἐμπάσσων, ἢ Ῥητίνησ τῆσ ἀπὸ τῆσ τερμίνθου τοῦ δένδρεοσ ἐντήκων ὁλκῆσ δραχμὰσ δύο· ἐσ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέρην αἷμα τῆσ Ῥινὸσ ἔνδον ἀφαιρέειν, ὡσ εἴσω παρωθεῖσ θαι τὸ ὄργανον κατειάδιον εὔμηκεσ, ἢ τὸ καλεόμενον τορύνην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.38)
Καὶ ἐκ διαδέξιοσ μὲν κεφαλαίησ γίγνεται σκοτοδινίη · ἀτὰρ καὶ αὐτὴ πρώτη ἐπ’ αἰτίῃσι φύεται, αἱμορρο ί̈δων Ῥόου ἐπισχέσι · κἢν ἀπὸ Ῥινὸσ αἷμα μὴ Ῥέῃ, πρόσθεν Ῥέον, ἢ μὴ διαπνέηται τὸ σκῆνοσ, ἢ ἱδρῶτι, ἢ πόνῳ, πρόσθεν πονεύμενον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.71)
ἢν δὲ ἡ μὲν μέλλῃ, τὸ δὲ πάθοσ αὔξῃ, ἐπὶ μὲν τῇσι ἄλλῃσι ἐπισχέσεσι, τῇσι διὰ Ῥινὸσ, ἢ ἱδρώτων, φλέβα τάμνειν τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι· ἢν δ’ ἐπὶ ἥπατι πλημμύροντι, ἢ σπληνὶ, ἤ τινι τῶν ἐν τοῖσι μέσοισι σπλάγχνων, ἀρῆγον ἡ σικύη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.74)
τόδε γὰρ τῆσ προφάσιοσ ἡ τροφὴ, ὥσπερ δὴ καὶ γαστήρ· ἐπὶ δὲ τῷδε τὰ τῆσ κεφαλῆσ ἄκεα ξυνάπτειν, φλέβα τὴν ἐπὶ τῷ μετώπῳ ὀρθὴν τάμνοντα, ἢ τὰσ ἑκατέρωθεν τῆσ Ῥινὸσ πρὸσ τοῖσι κανθοῖσι, σικύην τῇ κορυφῇ προσβάλλειν, ἐκκόπτειν τὰσ ἀρτηρίασ· ξυρεῖν τὴν κεφαλὴν, φοινίσσειν , φλέγμα ἄγειν διὰ Ῥινῶν πταρμικοῖσι , ἢ διὰ στόματοσ, ὅκωσ ἔλεξα· ἅπαντα πρήσσειν ἐν κόσμῳ τῷ ἐπὶ τῇ κεφαλαίῃ εἰρημένῳ, πλὴν ὁκόσον κυκλαμίνου χυλὸσ, ἢ ἀναγαλλίδοσ, ἐγχυτὸσ εἰσ τὴν Ῥῖνα, ἔχει τὴν πρόσθεσιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.76)
λέγω δὲ οἱο͂ν ἔστι ῥὶσ καὶ κοιλότησ, καὶ σιμότησ τὸ ἐκ τῶν δυοῖν λεγόμενον τῷ τόδε ἐν τῷδε, καὶ οὐ κατὰ συμβεβηκόσ γε οὔθ’ ἡ κοιλότησ οὔθ’ ἡ σιμότησ πάθοσ τῆσ ῥινόσ, ἀλλὰ καθ’ αὑτήν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 55:2)
ἡ γὰρ οὐσία ἐστὶ τὸ εἶδοσ τὸ ἐνόν, ἐξ οὗ καὶ τῆσ ὕλησ ἡ σύνολοσ λέγεται οὐσία, οἱο͂ν ἡ κοιλότησ ἐκ γὰρ ταύτησ καὶ τῆσ ῥινὸσ σιμὴ ῥὶσ καὶ ἡ σιμότησ ἐστί δὶσ γὰρ ἐν τούτοισ ὑπάρξει ἡ ῥίσ ‐ ἐν δὲ τῇ συνόλῳ οὐσίᾳ, οἱο͂ν ῥινὶ σιμῇ ἢ Καλλίᾳ, ἐνέσται καὶ ἡ ὕλη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 185:2)
ἔφιπποσ γοῦν ἐν Γηρυόνῃ φησὶν ἔπειτα πῶσ οὐ στέφανοσ οὐδείσ ἐστι πρόσθε τῶν θυρῶν, οὐ κνῖσα κρούει ῥινὸσ ὑπεροχὰσ ἄκρασ Ἀμφιδρομίων ὄντων;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 102)
οἳ δὲ Βαβυλώνιοι ὁρῶντεσ ἄνδρα τὸν ἐν Πέρσῃσι δοκιμώτατον ῥινόσ τε καὶ ὤτων ἐστερημένον, μάστιξί τε καὶ αἵματι ἀναπεφυρμένον, πάγχυ ἐλπίσαντεσ λέγειν μιν ἀληθέα καί σφι ἥκειν σύμμαχον, ἐπιτρέπεσθαι ἕτοιμοι ἦσαν τῶν ἐδέετο σφέων·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 157 2:1)
παύεται δέ πωσ τὸ καῦμα ἐκ τῆσ Ῥινόσ, οὐχ ὅταν τὸ Ῥεῦμα γίνηται καὶ ἡ φλεγμονὴ ᾖ, ἀλλ’ ἐπειδὰν παχύτερόν τε καὶ ἧσσον δριμὺ Ῥέῃ, πέπον καὶ μεμιγμένον μᾶλλον τοῦ πρότερον γινομένου, τότε δὲ ἤδη καὶ τὸ καῦμα πέπαυται.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xviii.5)
Ταῦτα δὲ ἐν ἀρχῇσιν ἐπιφαινόμενα παραφροσύνησ δηλωτικά ἐστι σφοδρῆσ, καὶ ὡσ ἐπιτοπολὺ ἀποθνήσκουσιν‧ οἱ δὲ διαφεύγοντεσ, ἢ μετὰ ἀποστήματοσ, ἢ αἵματοσ Ῥύσιοσ ἐκ τῆσ Ῥινὸσ, ἢ πῦον παχὺ πτύσαντεσ διαφεύγουσιν, ἄλλωσ δὲ οὔ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 11.10)
Εἰδέναι δὲ τοὺσ κεφαλαλγικοὺσ ἐκ γυμνασίων ἢ δρόμων ἢ πορειῶν ἢ κυνηγεσίων ἢ ἄλλου τινὸσ πόνου ἀκαίρου, ἢ ἐξ ἀφροδισίων, τοὺσ ἀχρόουσ, τοὺσ βραγχαλέουσ, τοὺσ σπληνώδεασ, τοὺσ λειφαίμουσ, τοὺσ πνευματώδεασ, τοὺσ ξηρὰ βήσσοντασ καὶ διψώδεασ, τοὺσ φυσώδεασ, φλεβῶν ἀπολήψιασ, ἐντεταμένουσ ὑποχόνδρια καὶ πλευρὰ καὶ μετάφρενον, τοὺσ ἀπονεναρκωμένουσ, καὶ ἀμαυρὰ βλέποντασ, καὶ οἷσιν ἦχοι τῶν οὐάτων ἐμπίπτουσι, καὶ τῆσ οὐρήθρησ ἀκρατέωσ διακειμένουσ, τοὺσ ἰκτεριώδεασ, καὶ ὧν αἱ κοιλίαι ὠμὰ ἐκβάλλουσι, καὶ αἱμοῤῬαγέοντασ ἐκ Ῥινὸσ ἢ καθ’ ἕδρην σφοδρῶσ, ἢν ἐν ἐμφυσήμασιν ἐώσιν, ἢ πόνοσ αὐτοῖσιν ἐπιτρέχῃ σφοδρὸσ, καὶ μὴ ἐπικρατέωσιν‧ τῶν τοιῶνδε μηδένα φαρμακεύειν‧ κίνδυνόν τε γὰρ ἕξει, καὶ οὐδὲν ὀνήσεισ, τάσ τε ἀπὸ ταὐτομάτου ἀπαλλάξιασ καὶ κρίσιασ ἀφαιρήσεισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 23.1)
Ὡσ οὖν εἴρηται, οἱ τὴν ἀνόητον εὐχειρίην ἐπιτηδεύοντεσ ἄσμενοι Ῥινὸσ κατεαγυίησ ἐπιτυγχάνουσιν, ὡσ ἐπιδήσωσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 35.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION