헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστι δὲ τοιήδε· παντὶ μὲν τὸ θερμὸν ἐσ πέψιν, παντὶ δὲ ὑγρῶν γέννα καὶ διάκρισισ, ἄλλων μὲν ἄλλη, ἑκάστῳ δὲ οἰκείη· ἐν σαρκὶ μὲν ἱδρῶσ, ἐν ὀφθαλμοῖσι δὲ δάκρυον, ἐν ἄρθροισι δὲ καὶ Ῥινὶ μύξη, ἐν ὠσὶ κυψελίσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.315)
δοιαὶ δὲ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ προβολῆσ ἐάσι ἐκτρήσιεσ· καὶ τάσδε διαμπερὲσ μέσφι τοῦ πνεύμονοσ ἐτέτρηνεν ἡ φύσισ, ὅκωσ αὐλὸν διφυέα· χρέεται δὲ τὸ ζῷον ἐσ ἀναπνοὴν, ὅκωσ Ῥινὶ τῇδε τῇ σύριγγι · ἀτὰρ καὶ χερσὶ τῇδε· καὶ κωθωνίην τε γὰρ λάζοιτο, ὁκότε θέλει, τῇ προβολῇ· ἀμφιλαμβάνει τε καὶ ἴσχει κραταιῶσ, καὶ οὐκ ἄν τισ ἀφέλοιτο αὐτέου βίῃ, ἢν μὴ κρέσσων ἄλλοσ ἐλέφασ· ἀτὰρ καὶ ποίην ἐσ νομὴν τῇδε μαστεύει, οὐδὲ τῷ στόματι καὶ τοῖσι σμικροῖσι ὀδοῦσι ἔσθων σάρκασ ζῇ· πόδεσ γὰρ εὐμήκεεσ ὕπερθεν τῆσ γῆσ πολλὸν τὸ ζῷον ἀνέχοντεσ· ἀτὰρ καὶ σμικρὸσ αὐχὴν ὅκωσ ἔλεξα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.351)
εἰ δὲ μή, διὰ τὸ ἀδύνατον εἶναι εἰπεῖν τὸ σιμὸν ἄνευ τοῦ πράγματοσ οὗ ἐστὶ πάθοσ καθ’ αὑτό ἔστι γὰρ τὸ σιμὸν κοιλότησ ἐν ῥινί, τὸ ῥῖνα σιμὴν εἰπεῖν ἢ οὐκ ἔστιν ἢ δὶσ τὸ αὐτὸ ἔσται εἰρημένον, ῥὶσ ῥὶσ κοίλη ἡ γὰρ ῥὶσ ἡ σιμὴ ῥὶσ ῥὶσ κοίλη ἔσται, διὸ ἄτοπον τὸ ὑπάρχειν τοῖσ τοιούτοισ τὸ τί ἦν εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 58:1)
ῥινὶ γὰρ ῥινὶ σιμῇ ἔτι ἄλλο ἐνέσται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 59:2)
ἡ γὰρ οὐσία ἐστὶ τὸ εἶδοσ τὸ ἐνόν, ἐξ οὗ καὶ τῆσ ὕλησ ἡ σύνολοσ λέγεται οὐσία, οἱο͂ν ἡ κοιλότησ ἐκ γὰρ ταύτησ καὶ τῆσ ῥινὸσ σιμὴ ῥὶσ καὶ ἡ σιμότησ ἐστί δὶσ γὰρ ἐν τούτοισ ὑπάρξει ἡ ῥίσ ‐ ἐν δὲ τῇ συνόλῳ οὐσίᾳ, οἱο͂ν ῥινὶ σιμῇ ἢ Καλλίᾳ, ἐνέσται καὶ ἡ ὕλη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 185:2)
ἡ γὰρ σιμότησ ἐν ῥινὶ γίγνεται, διὸ καὶ ὁ λόγοσ αὐτῆσ μετὰ ταύτησ θεωρεῖται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 107:1)
κομίσασ δ’ ἐξέβαλεν οἴκαδε, τὴν πεῖραν ἐν τῇ ῥινὶ τῆσ ὀδμῆσ λαβών.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 7 1:2)
ἡ δὲ εὐαισθησία ἐκ τῶν τοῦ σώματοσ μερῶν, οἱο͂ν ἐάν τισ ὀφθαλμοῖσ ὁρᾷ καὶ τοῖσ ὠσὶν ἀκούῃ καὶ τῇ ῥινὶ καὶ τῷ στόματι αἰσθάνηται ὧν δεῖ αἰσθάνεσθαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 98:2)
οὐ γὰρ δὴ οὕτω γ’ ὑπόκεινται τῇ κοίλῃ φλεβὶ καθάπερ τοῖσ ἐξ ἐγκεφάλου περιττώμασιν ἔν τε τῇ Ῥινὶ καὶ κατὰ τὴν ὑπερῳάν οἱ τοῖσ ἠθμοῖσ ὅμοιοι πόροι, ἀλλ’ ἑκατέρωθεν αὐτῇ παράκεινται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1511)
Ὀστέων τροφὴ ἐκ κατήξιοσ, Ῥινὶ δὶσ πέντε, γνάθῳ καὶ κληῖδι καὶ πλευρῇσι διπλάσιαι, πήχει τριπλάσιαι, κνήμῃ καὶ βραχίονι τετραπλάσιαι, μηρῷ πενταπλάσιαι, καὶ εἴ τι ἐν τούτοισ δύναται πλέον ἢ ἔλασσον.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xliii.1)
Ἁ καὶ ἰδεῖν, καὶ θιγεῖν, καὶ ἀκοῦσαι ἔστιν‧ ἃ καὶ τῇ ὄψει, καὶ τῇ ἁφῇ, καὶ τῇ ἀκοῇ, καὶ τῇ Ῥινὶ, καὶ τῇ γλώσσῃ, καὶ τῇ γνώμῃ ἔστιν αἰσθέσθαι‧ ἃ, οἷσ γιγνώσκομεν ἅπασιν, ἔστι γνῶναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 1.2)
χθὲσ γάρ, ὡσ ἴστε, Μνησιθέου τοῦ ναυκλήρου θύσαντοσ τὰ σωτήρια ἐπὶ τῇ νηῒ ὀλίγου δεῖν ἀπολομένῃ περὶ τὸν Καφηρέα, εἱστιώμεθα ἐν Πειραιεῖ, ὁπόσουσ ἡμῶν ὁ Μνησίθεοσ ἐπὶ τὴν θυσίαν ἐκάλεσεν εἶτα μετὰ τὰσ σπονδὰσ ὑμεῖσ μὲν ἄλλοσ ἄλλην ἐτράπεσθε, ὡσ ἑκάστῳ ἔδοξεν, ἐγὼ δὲ ‐ οὐδέπω γὰρ πάνυ ὀψὲ ἦν ‐ ἀνῆλθον ἐσ τὸ ἄστυ ὡσ περιπατήσαιμι τὸ δειλινὸν ἐν Κεραμεικῷ, ἐννοῶν ἅμα τοῦ Μνησιθέου τὴν μικρολογίαν, ὃσ ἑκκαίδεκα θεοὺσ ἑστιῶν ἀλεκτρυόνα μόνον κατέθυσε, γέροντα κἀκεῖνον ἤδη καὶ κορυξῶντα, καὶ λιβανωτοῦ χόνδρουσ τέτταρασ εὖ μάλα εὐρωτιῶντασ, ὡσ αὐτίκα ἐπισβεσθῆναι τῷ ἄνθρακι, μηδὲ ὅσον ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ὀσφραίνεσθαι τοῦ καπνοῦ παρασχόντασ, καὶ ταῦτα ἑκατόμβασ ὅλασ ὑποσχόμενοσ ὁπότε ἡ ναῦσ ἤδη προσεφέρετο τῷ σκοπέλῳ καὶ ἐντὸσ ἦν τῶν ἑρμάτων.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 15:6)
εἰ γάρ τοι, ἔφη, τῇ πνοῇ τῶν ἰών τε καὶ ῥόδων χαίρουσιν, ὑπὸ τῇ ῥινὶ μάλιστα ἐχρῆν αὐτοὺσ στέφεσθαι παρ’ αὐτὴν ὡσ οἱο͂́ν τε τὴν ἀναπνοήν, ἵν’ ὡσ πλεῖστον ἀνέσπων τῆσ ἡδονῆσ.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 32:3)
οἱ δὲ Αἰθιοπικοὶ ταῦροι τὰ κέρατα φύουσιν ἐπὶ τῇ ῥινί.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 12 2:3)
εἶδον δὲ καὶ ταύρουσ τούσ τε Αἰθιοπικούσ, οὓσ ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερωσ, ὅτι σφίσιν ἐπ’ ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ἓν ἑκάστῳ κέρασ καὶ ἄλλο ὑπὲρ αὐτὸ οὐ μέγα, ἐπὶ δὲ τῆσ κεφαλῆσ οὐδὲ ἀρχὴν κέρατά ἐστι, καὶ τοὺσ ἐκ Παιόνων ‐ οὗτοι δὲ οἱ ἐκ Παιόνων ἔσ τε τὸ ἄλλο σῶμα δασεῖσ καὶ ἀμφὶ τὸ στέρνον μάλιστά εἰσι καὶ τὴν γένυν ‐ καμήλουσ τε Ἰνδικὰσ χρῶμα εἰκασμένασ παρδάλεσιν.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 21 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION