헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ γὰρ ἂν δικαίωσ ἐμοὶ ἐπιτιμήσαιτε, εἴ τι σαφῶσ εἴποιμι διδάσκειν ὑμᾶσ βουλόμενοσ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τούτῳ, εἰ αἰσχρῶσ οὕτω τυγχάνει βεβιωκώσ, ὥστε τὸν τὰ τούτῳ πεπραγμένα διεξιόντα ἀδύνατον εἶναι εἰπεῖν ὡσ αὐτὸσ βούλεται, ἐὰν μή τι καὶ τῶν τοιούτων φθέγξηται ῥημάτων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 381)
κάλλουσ τε καὶ τοῦ νοῦ καὶ ῥώμησ καὶ σωφροσύνησ ὅλωσ μετέχοντασ τοὺσ λόγουσ ἀποδεῖξαι τῇ πυκνότητι τῶν ἐνθυμημάτων, τῇ συμμετρίᾳ τῶν ῥημάτων, ταῖσ ἁρμονίαισ, τῇ περινοίᾳ, τοῖσ σχήμασι, ταῖσ χάρισι τῶν κεφαλαίων, τοῦ βουλήματοσ, τῶν ὑποθέσεων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 7:6)
μέχρι μὲν γὰρ δυοῖν καὶ τριῶν ῥημάτων κἂν ἀκούοι τισ κἂν τέρποιτο ὥσπερ ἐν παιδιᾷ, τὸ δὲ λοιπὸν κόροσ ἤδη καὶ πάντα ἐλέγχεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:5)
πολλὰ δὲ καὶ προβλήματα ἀφίκετο καὶ ὅπωσ χρὴ τὸ σύμπαν μεταχειρίσασθαι παρεδείχθη, χωρὶσ τῶν εἰσ μνήμην δι’ ἀκριβείασ ἐλθόντων ῥημάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:5)
ἧκε δέ ποτε καὶ τοιοῦτον ἐπίταγμα, πλέξαι λόγον διὰ ψιλοῦ τοῦ νοῦ, καθάπερ διὰ ῥημάτων, καί μοι δῆλον ἦν ὅτι πολύνοιαν εἰσηγοῖτο ὁ θεόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:8)
τῶν δὲ παρόντων πραγμάτων οὔ φημι δεῖν ἐκκρουσθῆναι διὰ ῥημάτων εὐπρέπειαν, οὐδ’ ἀνεῖναι Λακεδαιμονίουσ βεβλημένουσ, οἵ γε, ὑμᾶσ ἂν ἐκφεύγωσιν, ὕστερον οὐχὶ ληφθήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 19:8)
μὴ οὖν ὡσ φαυλοτέρουσ ἀναινέσθων, ἐπεὶ ὅτι γε εὐπρέπεια ταῦτ’ ἐστὶ ῥημάτων καὶ οὐδὲν οἱο͂ν ἂν δόξειέ τισ ἐγὼ δείξω ῥᾳδίωσ ἐπ’ αὐτοφώρῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 8:4)
εἶμι δ’ ἐπ’ αὐτὸν ἤδη τὸν κολοφῶνα τῶν Πλάτωνοσ, ὡσ ἄν τισ εἴποι, ῥημάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 72:6)
ἐοίκε δὲ καὶ τοῦτο Ὅμηροσ μαρτυρεῖν οὐ τότε γ’ ὧδ’ Ὀδυσῆοσ ἀγασσάμεθ’ εἶδοσ ἰδόντεσ, ὡσ ἔφη, τὴν πυκνότητα τῶν νοημάτων καὶ τῶν ῥημάτων καὶ τῆσ φωνῆσ τὴν μεγαλοπρέπειαν, διοσημίᾳ παρεικάζων τὴν ῥητορείαν αὐτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 104:8)
γνοίη δ’ ἄν τισ ἐξ αὐτῶν τῶν ῥημάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 2:5)
οὕτω δὴ καὶ περὶ τοὺσ λόγουσ τοὺσ πολιτικοὺσ οὐχ ὁ σεμνότατοσ οὐδ’ ᾧ τῶν ῥημάτων ὁ νοῦσ ἡγεῖτο, οὐδ’ ὃσ ἄνευ μὲν φρονήματοσ οὐκ ᾤετο δεῖν λέγειν, τὸ φρόνημα δ’ ἐξ ἁπάντων ὧν ἑαυτῷ συνῄδει δικαίωσ ἐκέκτητο, οὐχ οὗτοσ ἦν ὁ λάλουσ ἀντὶ κοσμίων ποιήσασ, ἀλλὰ οὗτοσ ὁ κωλύων εἶναι λάλουσ τὸ καθ’ αὑτόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:5)
ἀλλ’ ὅμωσ τοιαῦτά φησι τἀνθρώπεια ‐ τοῦτο γάρ μοι δοκεῖ τῶν ῥημάτων τὸ βούλημα εἶναι ‐ ὁ αὐτὸσ ἄριστόσ τε ἀνὴρ καὶ ἔσχατοσ, ὅπερ περὶ τοῦ δακτύλου φασί ποτ’ εἰπεῖν Ὀρόντην τὸν Πέρσην ὡσ αὐτὸσ ὢν τῇ θέσει ποτὲ μὲν τὰ μύρια σημαίνει, ποτὲ δὲ οὐ πλέον ἢ ἕν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 142:4)
πάλιν δὲ μνημονεύσωμεν τῶν ῥημάτων καὶ παρ’ ἄλληλα θεασώμεθα ἅ τ’ ἐκεῖ λέγει καὶ ἅ φησιν ἐνταῦθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 156:6)
σκέψαι δὲ ἐκ τῶν ῥημάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 9:12)
ἐλέγομεν γοῦν, εἰ μέμνησαι, ὅτι καὶ ἄντικρυσ ἔστιν ἃ τῶν ῥημάτων ἀπεμνημονεύσαμεν ὧν ἡ θεὸσ προὔδειξεν, εἰ μὴ τὸ σὸν κωλύει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION