헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δὲ καὶ τοὺσ ἀγωγοὺσ αὐτὸσ ἀνεζήτουν, εἴ που δεήσειε, καὶ ἦν οὐδὲ τοῦτο ἀπὸ τοῦ ῥᾴστου γιγνόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 14:15)
πάλιν δὲ ἐπὶ τῷ δεκάτῳ τελεσθέντι ἐγὼ μὲν ἕν τι τῶν ᾀσμάτων ἔτυχον παρεικὼσ, διὰ τὸ παντελῶσ αὐτοσχεδίωσ τε καὶ ἐκ τοῦ ῥᾴστου πεποιῆσθαι καὶ ὅσον αὐτό φασιν, ἔπειθ’ ἧκεν ὄναρ ἀπαιτοῦν καὶ τοῦτο, καὶ ἀπέδομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 11:13)
καὶ ἦν ἐκ τοῦ ῥᾴστου δυνατὸσ σωφρονίζειν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. i'. ANACARXOS 3:2)
βασιλεὺσ δὲ Ταρκύνιοσ ἀναπεπαυμένοσ ἤδη τῶν πολεμικῶν ἔργων διὰ γῆρασ, ἦν γὰρ ὀγδοηκονταέτησ, δολοφονηθεὶσ ὑπὸ τῶν Ἄγκου Μαρκίου παίδων ἀποθνήσκει ἐπιχειρησάντων μὲν ἔτι πρότερον ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆσ ἀρχῆσ καὶ πολλάκισ τοῦτο πραγματευσαμένων κατ’ ἐλπίδα τοῦ περιπεσεῖν εἰσ αὐτοὺσ ἐκπεσόντοσ ἐκείνου τὴν δυναστείαν, ὡσ δὴ πατρῴαν σφίσιν ὑπάρχουσαν καὶ ἐκ τοῦ ῥᾴστου πρὸσ τῶν πολιτῶν δοθησομένην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 72 1:1)
ὅταν δὲ πονηρὰσ λάβωσι τελευτάσ, καὶ ἐὰν ἅπαντα τὰ πρὸ τοῦ τέλουσ ἐκ τοῦ ῥᾴστου γένηται, οὐ τῇ σπουδαίᾳ τύχῃ τῶν πραξάντων ἀποδιδομένασ, ἀλλὰ τῇ κακῇ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 30 4:3)
ἐπειδὴ δὲ ἡ χρόνιοσ ἄσκησισ ἰσχὺν πολλὴν λαβοῦσα τύπουσ τινὰσ ἐν τῇ διανοίᾳ παντὸσ τοῦ μελετωμένου καὶ σφραγῖδασ ἐνεποίησεν, ἐκ τοῦ ῥᾴστου τε καὶ ἀπὸ τῆσ ἕξεωσ αὐτὰ ἤδη ποιεῖν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2572)
ἐπειδὰν δὲ ὁ χρόνοσ ἀξιόλογοσ προσελθὼν τύπουσ ἰσχυροὺσ αὐτῶν ἐν ταῖσ ψυχαῖσ ἡμῶν ἐμποιήσῃ, τότε ἀπὸ τοῦ ῥᾴστου δρῶμεν αὐτὰ καὶ πᾶν ὅ τι ἂν ἐπιδῷ τισ βυβλίον ἀπταίστῳ διερχόμεθα ἕξει τε καὶ τάχει .
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2581)
βουλοίμην δ’ ἂν καὶ ταῦτα ἐνθυμηθῆναι τοὺσ ἔτι δυσπείστωσ ἔχοντασ πρὸσ τὰ εἰρημένα, ὅτι μειράκιον μὲν ἔτι ὄντα καὶ νεωστὶ τοῦ μαθήματοσ ἁπτόμενον αὐτὸν οὐκ ἄλογον ἦν καὶ ταῦτα καὶ τἆλλα πάντα διὰ πολλῆσ ἐπιμελείασ τε καὶ φροντίδοσ ἔχειν, ἐπειδὴ δ’ ἡ χρόνιοσ ἄσκησισ ἕξιν αὐτῷ ἐνεποίησε πολλὴν καὶ τύπουσ ἰσχυροὺσ ἐνειργάσατο τῶν αἰεὶ μελετωμένων, τότε ἀπὸ τοῦ ῥᾴστου τε καὶ τῆσ ἕξεωσ αὐτὸ ποιεῖν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 521)
φέρ’ οὖν ἴδωμεν εἰ ἀληθῆ λέγουσιν καὶ ἐκ τοῦ ῥᾴστου, μὴ πολλὰ μηδὲ πλείω τῶν ἄλλων πονοῦσι, περιγίγνεται αὐτοῖσ τὰ διδόμενα·
(루키아노스, De mercede, (no name) 6:3)
διὸ καὶ τὸν λόφον ἐκ τοῦ ῥᾴστου κρύφα κατασχεῖν παρόν οὐκ ἠθέλησεν ὁ Ἀννίβασ, ἀλλ’ ἀπέλιπε μάχησ ἐν μέσῳ πρόφασιν.
(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 11 2:1)
τοῦ μὲν γὰρ βίου τὸ χαλεπώτατον ἀπέλιπε, τῶν δὲ θανάτων τοῦ ῥᾴστου ἔτυχεν.
(크세노폰, Works on Socrates, Ἀπολογία Σωκράτουσ πρὸσ τοὺσ Δικαστάς 35:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION