헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

φέρε δὴ θῶμεν ἀμφοτέρουσ ἀναμὶξ ἀκούειν κακῶσ, ‐ οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ’ ἂν σὺ φαίησ, ὡσ οὐδεὶσ μή ποτ’ ἀκούσῃ κακῶσ ἐπιεικὴσ ὢν τοὺσ τρόπουσ ‐ οὐκοῦν οἱ μὲν δόξησ ἠμεληκότεσ καὶ διεφθαρμένοι καθάπαξ ὑπὸ τῶν αἰσχρῶν ἐπιθυμιῶν οὐδ’ ὁτιοῦν δή που ζημιοῦνται, ἀλλὰ καὶ κέρδοσ ἂν θεῖντο ἀγαλλόμενοι τῷ φανεροὶ πᾶσι γίγνεσθαι, οἱ δὲ παρ’ ἀξίαν ἀγωνιζόμενοι πῶσ οὐ πολὺ τῶν ἄθλων ἃ τῆσ σωφροσύνησ εἶναι χρὴ διαμαρτάνουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:18)
ἀλλ’ ὅστισ μὲν οὕτω δύσερωσ οὐκ οἶδα ἔγωγε, θῶμεν δ’, εἰ βούλει, καὶ πάντασ, ἀλλὰ τίσ οὕτω δυστυχὴσ ὅστισ ἑκὼν αἱρεῖται δυστυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:8)
θῶμεν τοίνυν οὑτωσί, τοὺσ μὲν καταγνόντασ αὐτοῦ μὴ ὅτι ἠμύνατο, διὰ τοῦτο καταψηφίσασθαι, ἀλλ’ ὅτι τοῦτον τὸν τρόπον ὥστε καὶ ἀποκτεῖναι, τοὺσ δ’ ἀπογνόντασ καὶ ταύτην τὴν ὑπερβολὴν τῆσ τιμωρίασ τῷ γε τὸ σῶμ’ ὑβρισμένῳ δεδωκέναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 98:3)
θῶμεν γὰρ δὴ τὸν Μιλύαν ἐπὶ τοῦ τροχοῦ στρεβλοῦσθαι, καὶ τί μάλιστ’ ἂν αὐτὸν εὔξαιτο λέγειν σκοπῶμεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 54:1)
τὸν οὖν τῶν Ἀλεξανδρέων δῆμον τὸν ἄπειρον, ὥσ φασι, τῆσ ποίασ μερίδοσ θῶμεν;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 38:1)
ἐν ποτέρᾳ δὴ τάξει θῶμεν τοὺσ αἰχμαλώτουσ;
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 29 4:1)
ἀλλὰ θῶμεν ἀπὸ τοῦ βελτίστου δι’ αὐτὴν τὴν ἀλήθειαν πάντα λέγειν Πλάτωνα·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 13:3)
ποῦ οὖν θῶμεν τὸ ἀγαθόν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν προλήψεων. 11:1)
καὶ μήν, ἂν ἐνταῦθά που θῶμεν τὴν οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ, πάντα ταῦτα ἐξακολουθεῖ.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν προλήψεων. 16:3)
τοιοῦτόν σε θῶμεν πολίτην Κορινθίων, κἂν οὕτωσ τύχῃ, ἀστυνόμον ἢ ἐφήβαρχον ἢ στρατηγὸν ἢ ἀγωνοθέτην;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 34:1)
ἐὰν δ’ ἐν ὀρθῇ προαιρέσει θῶμεν, αὐτὸ τὸ τηρεῖν τὰσ σχέσεισ ἀγαθὸν γίνεται·
(에픽테토스, Works, book 3, Τίσ ὕλη τοῦ ἀγαθοῦ καὶ πρὸσ τί μάλιστ’ ἀσκητέον. 8:2)
τοιαῦτα μέν σοι τῆσ μακρᾶσ ἀπουσίασ πρᾶξαι παρέξω ‐ σὺν δ’ Ἀδραστείᾳ λέγω ‐ ἐπειδἂν ἐχθρῶν τήνδ’ ἐλευθέραν πόλιν θῶμεν θεοῖσί τ’ ἀκροθίνι’ ἐξέλῃσ, ξὺν σοὶ στρατεύειν γῆν ἐπ’ Ἀργείων θέλω καὶ πᾶσαν ἐλθὼν Ἑλλάδ’ ἐκπέρσαι δορί, ὡσ ἂν μάθωσιν ἐν μέρει πάσχειν κακῶσ.
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 1:1)
γίνονται ἀνδρῶν, ἵν’ ἑκάστου δέκα δαιτυμόνασ θῶμεν, μυριάδεσ ἑβδομήκοντα καὶ διακόσιαι καθαρῶν ἁπάντων καὶ ἁγίων·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 484:1)
θῶμεν γάρ τινασ δύο ἐσεληλυθέναι ἐσ τὸ Ἀσκληπιεῖον ἢ ἐσ τοῦ Διονύσου τὸ ἱερόν, εἶτα μέντοι φιάλην τινὰ τῶν ἱερῶν ἀπολωλέναι.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 79:2)
τὸ δ̓ αἴτιον τῆσ ἀγνοίασ ἕν ἐστιν, οἶμαι, τὸ ἀνεπίγραφον εἶναι τὴν ἀπολομένην φιάλην ‐ θῶμεν γὰρ φιάλην ἀπολωλέναι ‐ ὡσ εἴ γε ἐπεγέγραπτο τοῦ θεοῦ τὸ ὄνομα ἢ τοῦ ἀναθέντοσ, ἧττον ἂν ἐκάμνομεν καὶ εὑρόντεσ τὴν ἐπιγεγραμμένην ἐπεπαύμεθ̓ ἂν ἀποδύοντεσ καὶ ἐνοχλοῦντεσ τοὺσ ἄλλουσ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 82:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION