헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοὶ δ’ ὥστε θύννουσ ἤ τιν’ ἰχθύων βόλον ἀγαῖσι κωπῶν θραύμασίν τ’ ἐρειπίων ἔπαιον, ἐρράχιζον·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 3:11)
προσάγοντι δὲ αὐτῷ πρὸσ τὰ τείχεα φιλίωσ ξείνια ἔφερον ἐκ τῆσ πόλιοσ θύννουσ τε ἐν κριβάνοισιν ὀπτούσ ‐ οὗτοι γὰρ ἔσχατοι τῶν Ἰχθυοφάγων οἰκέοντεσ πρῶτοι αὐτοῖσιν ὤφθησαν οὐκ ὠμοφαγέοντεσ ‐ καὶ πέμματα ὀλίγα καὶ βαλάνουσ φοινίκων.
(아리아노스, Indica, chapter 28 1:1)
"ὁρῶ γὰρ θαῦμ’ ἄπιστον, ἰχθύων γένη περὶ τὴν ἄκραν παίζοντα, κωβιούσ, σπάρουσ, ψήττασ, ἐρυθρίνουσ, κεστρέασ, πέρκασ, ὄνουσ, θύννουσ, μελανούρουσ, σηπίασ, αὐλωπίασ, τρίγλασ, ἑλεδώνασ, σκορπίουσ, φησὶν Ἡνίοχοσ ἐν Πολυπράγμονι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1005)
ἐν Σικελῶν δὲ κλυτῇ νήσῳ Κεφαλοιδὶσ ἀμείνουσ πολλῷ τῶνδε τρέφει θύννουσ καὶ Τυνδαρὶσ ἀκτή.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 63 3:1)
Πολύβιοσ δ’ ὁ Μεγαλοπολίτησ ἐν τετάρτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν ἱστοριῶν περὶ τῆσ ἐν Ἰβηρίᾳ Λυσιτανίασ χώρασ διαλεγόμενόσ φησιν ὅτι βάλανοί εἰσι κατὰ βάθοσ ἐν τῇ αὐτόθι θαλάττῃ πεφυτευμέναι, ὧν τὸν καρπὸν σιτουμένουσ τοὺσ θύννουσ πιαίνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 64 1:3)
διόπερ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τισ λέγων ὗσ εἶναι θαλαττίουσ τοὺσ θύννουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 64 2:1)
καὶ παρὰ Σώφρονι ὁ θυννοθήρασ ἐστίν οὓσ ἔνιοι θύννουσ καλοῦσιν, Ἀθηναῖοι δὲ θυννίδασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 66 1:6)
οἱ δὲ ‐ ἑλεῖν γὰρ τοὺσ θύννουσ προαιρούμενοι τὴν ἄλλωσ ταλαιπωρίαν εἶχον ‐ θεωροὺσ ἀποστέλλουσιν ἐσ Δελφούσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 9 6:2)
τὸ δ’ αὐτὸ δρᾶν καὶ θύννουσ ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ αἰτίασ λέγουσιν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 29 6:1)
Πολύβιοσ δ’ ὁ Μεγαλοπολίτησ ἐν τετάρτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν Ἱστοριῶν περὶ τῆσ ἐν Ἰβηρίᾳ Λυσιτανίασ χώρασ διαλεγόμενόσ φησιν ὅτι βάλανοί εἰσι κατὰ βάθοσ ἐν τῇ αὐτόθι θαλάττῃ πεφυτευμέναι, ὧν τὸν καρπὸν σιτουμένουσ τοὺσ θύννουσ πιαίνεσθαι.
(폴리비오스, Histories, book 34, iv. de lusitania 1:1)
διόπερ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τισ λέγων ὗσ εἶναι θαλαττίουσ τοὺσ θύννουσ.
(폴리비오스, Histories, book 34, iv. de lusitania 2:1)
" τοὺσ γὰρ θύννουσ ἀγεληδὸν φερομένουσ παρὰ τὴν Ἰταλίαν, ἐπειδὰν ἐμπέσωσι καὶ κωλυθῶσι τῆσ Σικελίασ ἅψασθαι, περιπίπτειν τοῖσ μείζοσι τῶν ζῴων, οἱο͂ν δελφίνων καὶ κυνῶν καὶ ἄλλων κητωδῶν, ἐκ δὲ τῆσ θήρασ αὐτῶν πιαίνεσθαι τοὺσ γαλεώτασ, οὓσ καὶ ξιφίασ λέγεσθαι καὶ κύνασ φησί·
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 30:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION