헬라어 문장 내 검색 Language

λείπεται δὲ παιάν, ᾧ ἐχρῶντο μὲν ἀπὸ Θρασυμάχου ἀρξάμενοι, οὐκ εἶχον δὲ λέγειν τίσ ἦν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 8 4:5)
Νεοπτόλεμοσ δὲ ὁ Παριανὸσ ἐν τῷ περὶ ἐπιγραμμάτων ἐν Χαλκηδόνι φησὶν ἐπὶ τοῦ Θρασυμάχου τοῦ σοφιστοῦ μνήματοσ ἐπιγεγράφθαι τόδε τὸ ἐπίγραμμα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 811)
οἱ δὲ καὶ αὐτοῦ Εὐκλείδου ἀκοῦσαί φασιν αὐτόν, ἀλλὰ καὶ Θρασυμάχου τοῦ Κορινθίου, ὃσ ἦν Ἰχθύα γνώριμοσ, καθά φησιν Ἡρακλείδησ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. ia'. STILPWN 1:2)
πρῶτοσ Χαλκηδόνιοσ, ῥήτωρ καὶ Θρασυμάχου πρεσβύτεροσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. e'. DHMHTRIOS 9:4)
ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξισ, εἰ δὴ πηγή τισ ἦν ὄντωσ τῆσ μεσότητοσ, αὐτὴν τὴν προαίρεσιν ἐοίκεν ἔχειν σπουδῆσ ἀξίαν·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 3 1:3)
τοῦ δὲ ῥητορικοῦ γένουσ τοῦ μεταξὺ τῶν ἄκρων ἑκατέρων, ὃ ἀτελὲσ παραλαβὼν ὁ Δημοσθένησ παρ’ Ἰσοκράτουσ τε καὶ ἔτι προτέρου Θρασυμάχου καὶ τελευταίου Πλάτωνοσ ἐτελείωσεν ὅσον ἦν ἀνθρωπίνῃ φύσει δυνατόν, πολλὰ μὲν ἄν τισ ἐκ τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν πολλὰ δ’ ἐκ τῶν ἄλλων δημοσίων λόγων παραδείγματα λάβοι, πλεῖστα δὲ καὶ κάλλιστα ἐκ τῆσ ὑπὲρ Κτησιφῶντοσ ἀπολογίασ·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 144)
ὁρ́α παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τῷ Συμποσίῳ πόσασ μάχασ λέλυκεν, πῶσ πάλιν ἠνέσχετο Θρασυμάχου, πῶσ Πώλου, πῶσ Καλλικλέουσ, πῶσ τῆσ γυναικὸσ ἠνείχετο, πῶσ τοῦ υἱοῦ ἐξελεγχόμενοσ ὑπ’ αὐτοῦ, σοφιζόμενοσ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ μαχίμουσ καὶ θηριώδεισ. 3:1)
τοιαύτασ προφάσεισ προφασιζόμενοι τότε μὲν ἐκ τῆσ ἐμῆσ καὶ Θρασυμάχου συνουσίασ ἐστὲ φανεροί, νῦν δὲ ἐπειδὴ ἐκλελοίπασιν ὑμᾶσ αἱ προφάσεισ, ἐλευθεριώτερόν με κακῶσαι λείπετε ἤδη οὐδέν.
(리시아스, Speeches, Κατηγορία πρὸσ τοὺσ συνουσιαστὰσ κακολογιῶν 20:1)
Κλειτοφῶντα τὸν Ἀριστωνύμου τισ ἡμῖν διηγεῖτο ἔναγχοσ, ὅτι Λυσίᾳ διαλεγόμενοσ τὰσ μὲν μετὰ Σωκράτουσ διατριβὰσ ψέγοι, τὴν Θρασυμάχου δὲ συνουσίαν ὑπερεπαινοῖ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κλειτόφων 2:1)
ὁ γὰρ Γλαύκων ἀεί τε δὴ ἀνδρειότατοσ ὢν τυγχάνει πρὸσ ἅπαντα, καὶ δὴ καὶ τότε τοῦ Θρασυμάχου τὴν ἀπόρρησιν οὐκ ἀπεδέξατο, ἀλλ’ ἔφη·
(플라톤, Republic, book 2 3:3)
οἶδα, ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι δοκεῖ οὕτω καὶ πάλαι ὑπὸ Θρασυμάχου ὡσ τοιοῦτον ὂν ψέγεται, ἀδικία δ’ ἐπαινεῖται·
(플라톤, Republic, book 2 19:1)
ἐπανανεώσομαι τὸν Θρασυμάχου λόγον, καὶ πρῶτον μὲν ἐρῶ δικαιοσύνην οἱο͂ν εἶναί φασιν καὶ ὅθεν γεγονέναι, δεύτερον δὲ ὅτι πάντεσ αὐτὸ οἱ ἐπιτηδεύοντεσ ἄκοντεσ ἐπιτηδεύουσιν ὡσ ἀναγκαῖον ἀλλ’ οὐχ ὡσ ἀγαθόν, τρίτον δὲ ὅτι εἰκότωσ αὐτὸ δρῶσι·
(플라톤, Republic, book 2 21:5)
ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένοσ τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων, τὸν δὲ ὑπὲρ τῆσ δικαιοσύνησ λόγον, ὡσ ἄμεινον ἀδικίασ, οὐδενόσ πω ἀκήκοα ὡσ βούλομαι ‐ βούλομαι δὲ αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἐγκωμιαζόμενον ἀκοῦσαι ‐ μάλιστα δ’ οἶμαι ἂν σοῦ πυθέσθαι.
(플라톤, Republic, book 2 22:3)
οἶμαι μέντοι τοὺσ πολλοὺσ τῶν ἀκουόντων προθυμότερον ἔτι ἀντιτείνειν οὐδ’ ὁπωστιοῦν πεισομένουσ, ἀπὸ Θρασυμάχου ἀρξαμένουσ.
(플라톤, Republic, book 6 290:2)
"ἀλλὰ δεῖ, καθάπερ ὑπόθεσιν μελετῶντα συγκριτικήν, τοὺσ Ἀριστοτέλουσ Τόπουσ ἢ τοὺσ Θρασυμάχου ὑπερβάλλοντασ ἔχειν προχείρουσ οὐδὲν τῶν χρησίμων διαπραττόμενον ἀλλὰ τὴν κενὴν δόξαν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ τῶν θεάτρων εἰσ τὰ συμπόσια μετάγοντα, καὶ τὰ μὲν ἄλλα πάθη πειρώμενον ἀνιέναι συνουσίᾳ, τὸν δὲ τύχηι ἐπισκευάζοντα, ον πολὺ μᾶλλον οἶμαι προσήκει τῆσ ψυχῆσ ἢ τὸν πηλὸν ἀπονιψαμένουσ τῶν ποδῶν ἐλαφρῶσ καὶ ἀφελῶσ παρὰ πότον ἀλλήλοισ συμφέρεσθαι, νῦν δὲ τὴν μὲν ἐξ ὀργῆσ τινοσ ἢ πραγμάτων ἔχθραν πειρώμεθα τῶν κεκλημένων ἀφαιρεῖν, τῇ δὲ φιλοτιμίᾳ πάλιν ὑπεκκάομεν καὶ ἀναζωπυροῦμεν, τοὺσ μὲν ταπεινοῦντεσ τοὺσ δ’ ὀγκοῦντεσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 18:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION