헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτ’ ἄρα ὁρμαίνων ἐνόησ’ ἐπὶ οἴνοπι πόντῳ νῆα θοήν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 26:2)
κραιπνὸσ δὲ Νότοσ κατόπισθεν ἔπειγε νῆα θοήν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 27:8)
ἱστία μὲν πρῶτον κάθετον λύσαντε βοείασ, νῆα δ’ ἔπειτα θοὴν μὲν ἐπ’ ἠπείρου ἐρύσασθε, ἐκ δὲ κτήμαθ’ ἕλεσθε καὶ ἔντεα νηὸσ ἐίσησ καὶ βωμὸν ποιήσατ’ ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσησ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 32:7)
ἐκ δ’ ἁλὸσ ἤπειρόνδε θοὴν ἀνὰ νῆ’ ἐρύσαντο ὑψοῦ ἐπὶ ψαμάθοισ, ὑπὸ δ’ ἑρ́ματα μακρὰ τάνυσσαν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 34:5)
οἶνοσ μὲν πρώτιστα θοὴν ἀνὰ νῆα μέλαιναν ἡδύποτοσ κελάρυζ’ εὐώδησ, ὤρνυτο δ’ ὀδμὴ ἀμβροσίη·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 5:5)
αὐτὴ γὰρ καὶ νῆα θοὴν κάμε·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 3:3)
ἔνθα δὲ Βεβρύκων μὲν ἄναξ, ἅ τε κῦμα θαλάσσησ τρηχὺ θοὴν ἐπὶ νῆα κορύσσεται, ἡ δ’ ὑπὸ τυτθὸν ἰδρείῃ πυκινοῖο κυβερνητῆροσ ἀλύσκει, ἱεμένου φορέεσθαι ἔσω τοίχοιο κλύδωνοσ, ὧσ ὅγε Τυνδαρίδην φοβέων ἕπετ’, οὐδέ μιν εἰά δηθύνειν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:11)
ἐκ δὲ τόθεν μακάρεσσι δυώδεκα δωμήσαντεσ βωμὸν ἁλὸσ ῥηγμῖνι πέρην καὶ ἐφ’ ἱερὰ θέντεσ, νῆα θοὴν εἴσβαινον ἐρεσσέμεν, οὐδὲ πελείησ τρήρωνοσ λήθοντο μετὰ σφίσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 9:4)
Ἀγκαῖοσ δὲ μάλ’ ἐσσυμένωσ ὑπέδεκτο νῆα θοὴν ἄξειν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:6)
καὶ δέ τοι ἤδη πρόφρονέσ εἰμεν ἄρηι θοὴν ἀποτῖσαι ἀμοιβήν, εἴτ’ οὖν Σαυρομάτασ γε λιλαίεαι, εἴτε τιν’ ἄλλον δῆμον σφωιτέροισιν ὑπὸ σκήπτροισι δαμάσσαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 7:22)
ὧσ ἄρα τώγε θοὴν φλόγα φυσιόωντεσ ἐκ στομάτων ὁμάδευν, τὸν δ’ ἄμφεπε δήιον αἶθοσ βάλλον ἅ τε στεροπή·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:29)
ἡ δέ σφιν ἐσ ἱερὸν ἄλσοσ ἀνώγει νῆα θοὴν ἐλάαν αὐτοσχεδόν, ὄφρ’ ἔτι νύκτωρ κῶασ ἑλόντεσ ἄγοιντο παρὲκ νόον Αἰήταο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 2:27)
Κῷοι χάλκειον στῆσαν ὑπὸ πλατάνῳ Βιττίδα μολπάζοντα θοήν, περὶ πάντα Φιλίταν ῥήματα καὶ πᾶσαν τρυόμενον λαλιήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 10:1)
ἔνθα μιν ἷκτο φέρουσα θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν πρώτην ἐσ Λύκτον·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 44:10)
καὶ τότε νῆα θοὴν ἅλαδ’ ἑλκέμεν, ἐν δέ τε φόρτον ἄρμενον ἐντύνασθαι, ἵν’ οἴκαδε κέρδοσ ἄρηαι, ὥσ περ ἐμόσ τε πατὴρ καὶ σόσ, μέγα νήπιε Πέρσῃ, πλωίζεσκ’ ἐν νηυσί, βίου κεχρημένοσ ἐσθλοῦ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 69:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION