헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθ’ ὅ γε καὶ θεὸσ ὢν ψαφαρότριχα μῆλ’ ἐνόμευεν ἀνδρὶ πάρα θνητῷ θάλε γὰρ πόθοσ ὑγρὸσ ἐπελθὼν νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ Δρύοποσ φιλότητι μιγῆναι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Πᾶνα 3:3)
ἀποθανούσησ δὲ Σεμέλησ, αἱ λοιπαὶ Κάδμου θυγατέρεσ διήνεγκαν λόγον, συνηυνῆσθαι θνητῷ τινι Σεμέλην καὶ καταψεύσασθαι Διόσ, καὶ <ὅτι> διὰ τοῦτο ἐκεραυνώθη.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 4 3:5)
τινὲσ δὲ λέγουσι Θέτιν μὴ βουληθῆναι Διὶ συνελθεῖν ὡσ ὑπὸ Ἥρασ τραφεῖσαν, Δία δὲ ὀργισθέντα θνητῷ θέλειν αὐτὴν συνοικίσαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 5:3)
ζ# ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ θνητῷ, δεύτερον δὲ καλὸν φυὰν γενέσθαι, τὸ τρίτον δὲ πλουτεῖν ἀδόλωσ, καὶ τὸ τέταρτον ἡβᾶν μετὰ τῶν φίλων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 50 1:4)
"ἔχει γὰρ τὸ ἰὴ παιὰν ἐπίφθεγμα, ὥσ φησιν Γόργων ἐν τῷ Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν, ἐπ’ Ἀντιγόνῳ δὲ καὶ Δημητρίῳ φησὶν Φιλόχοροσ Ἀθηναίουσ ᾄδειν παιᾶνασ τοὺσ πεποιημένουσ ὑπὸ Ἑρμοκλέουσ τοῦ Κυζικηνοῦ, ἐφαμίλλων γενομένων τῶν παιᾶνασ ποιησάντων πάντων καὶ τοῦ Ἑρμοκλέουσ προκριθέντοσ, ἀλλὰ μὴν καὶ αὐτὸσ Ἀριστοτέλησ ἐν τῇ Ἀπολογίᾳ τῆσ ἀσεβείασ, εἰ μὴ κατέψευσται ὁ λόγοσ, φησίν οὐ γὰρ ἄν ποτε Ἑρμείᾳ θύειν ὡσ ἀθανάτῳ προαιρούμενοσ ὡσ θνητῷ μνῆμα κατεσκεύαζον καὶ ἀθανατίζειν τὴν φύσιν βουλόμενοσ ἐπιταφίοισ ἂν τιμαῖσ ἐκόσμησα τὸ σῶμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5113)
ὅπου γὰρ ἑνὸσ ἑκάστου τῶν προειρημένων μετασχόντεσ τινὲσ τῆσ τῶν θεῶν ὁμιλίασ ἠξιώθησαν, ἦ που τοῦ γ’ ἁπάντων κυρίου καταστάντοσ εὐκτὸν θνητῷ φύντι φίλον γενέσθαι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 36:6)
τὸ δέ γε τῆσ ἐμῆσ ἐργασίασ οὐκ ἄν τισ οὐδὲ μανείσ τινι ἀφομοιώσειεν θνητῷ, πρὸσ κάλλοσ ἢ μέγεθοσ συνεξεταζόμενον.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 81:1)
ὃν ἐγὼ μετὰ τῆσ ἐμαυτοῦ τέχνησ καὶ τῆσ Ἠλείων πόλεωσ σοφῆσ καὶ ἀγαθῆσ βουλευσάμενοσ ἱδρυσάμην, ἥμερον καὶ σεμνὸνἐν ἀλύπῳ σχήματι, τὸν βίου καὶ ζωῆσ καὶ ξυμπάντων δοτῆρα τῶν ἀγαθῶν, κοινὸν ἀνθρώπων καὶ πατέρα καὶ σωτῆρα καὶ φύλακα, ὡσ δυνατὸν ἦν θνητῷ διανοηθέντι μιμήσασθαι τὴν θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 95:2)
οὐθὲν γὰρ ἐοίκε θνητῷ ζῴῳ ζῶν ἄνθρωποσ ἐν ἀθανάτοισ ἀγαθοῖσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 135:3)
τὴν δὲ χώραν ταύτην ὁρῶντασ ἔκπλεω πάσησ εὐπορίασ καὶ χάριτοσ, ἧσ τὸ θνητὸν ἐφίεται γένοσ, ἀξιοῦντασ δὲ καὶ θείῳ καὶ θνητῷ γένει τὸ πρόσφορον εἶναι πάντων χωρίων ἁρμοδιώτατον, ὄρη μὲν καὶ νάπασ Πανί, λειμῶνασ δὲ καὶ τεθηλότα χωρία νύμφαισ, ἀκτὰσ δὲ καὶ νήσουσ πελαγίοισ δαίμοσι, τῶν δ’ ἄλλων, ὡσ ἑκάστῳ τι θεῷ καὶ δαίμονι οἰκεῖον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 38 2:1)
οὐδενὶ θνητῷ φύντι θεοὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι βεβαίαν ἐπιστήμην ἔδωκαν ἔχειν, οὐδ’ ἂν εὑρ́οισ ἐκ τοῦ παντὸσ αἰῶνοσ, ὅτῳ πάντα κατὰ νοῦν ἐχώρησε τὰ πράγματα μηδὲν ἐναντιωθείσησ τῆσ τύχησ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 27 1:3)
πάντα δ’ οὐ ῥᾴδιον θνητῷ ἀνδρὶ κατὰ νοῦν ἐν τῷ σφετέρῳ βίῳ ἐκβαίνειν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 30 4:7)
οὗτοσ μὲν γὰρ ἐλευθερίαν διδοὺσ ψυχαῖσ εἰσ τὸν οἰκεῖον καὶ καθαρὸν ἀφίησι τόπον ἀπαλλάσσεσθαι πάσησ συμφορᾶσ ἀπαθεῖσ ἐσομένασ, ἑώσ δέ εἰσιν ἐν σώματι θνητῷ δεδεμέναι καὶ τῶν τούτου κακῶν συναναπίμπλανται, τἀληθέστατον εἰπεῖν, τεθνήκασι·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 388:1)
ἆ δειλώ, τί σφῶϊ δόμεν Πηλῆϊ ἄνακτι θνητῷ, ὑμεῖσ δ’ ἐστὸν ἀγήρω τ’ ἀθανάτω τε;
(호메로스, 일리아스, Book 17 46:1)
πάντασ γὰρ ἐπ’ ἀνθρώπουσ ἐκέκαστο ὄλβῳ τε πλούτῳ τε, ἄνασσε δὲ Μυρμιδόνεσσι, καί οἱ θνητῷ ἐόντι θεὰν ποίησαν ἄκοιτιν.
(호메로스, 일리아스, Book 24 50:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION