헬라어 문장 내 검색 Language

παλαίφατοσ δ’ ἐν βροτοῖσ γέρων λόγοσ τέτυκται, μέγαν τελε‐ σθέντα φωτὸσ ὄλβον τεκνοῦσθαι μηδ’ ἄπαιδα θνῄσκειν, ἐκ δ’ ἀγαθᾶσ τύχασ γένει βλαστάνειν ἀκόρεστον οἰζύν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 3 1:1)
πάντων δ’ ἄτιμον κἄφιλον θνῄσκειν χρόνῳ κακῶσ ταριχευθέντα παμφθάρτῳ μόρῳ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 12:12)
στυγῶν γὰρ ἐχθροὺσ θάνατον εἵλετ’ ἐν πόλει ἱερῶν πατρῴων δ’ ὅσιοσ ὢν μομφῆσ ἄτερ τέθνηκεν οὗπερ τοῖσ νέοισ θνῄσκειν καλόν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode3)
Ἀπόλλων δὲ εἰπὼν ἐξιλάσκεσθαι τὴν θεόν, ᾐτήσατο παρὰ μοιρῶν ἵνα, ὅταν Ἄδμητοσ μέλλῃ τελευτᾶν, ἀπολυθῇ τοῦ θανάτου, ἂν ἑκουσίωσ τισ ὑπὲρ αὐτοῦ θνήσκειν ἕληται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 15:6)
ὡσ δὲ ἦλθεν ἡ τοῦ θνήσκειν ἡμέρα, μήτε τοῦ πατρὸσ μήτε τῆσ μητρὸσ ὑπὲρ αὐτοῦ θνήσκειν θελόντων, Ἄλκηστισ ὑπεραπέθανε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 15:7)
καὶ τὸν Προμηθέα ἔλυσε, δεσμὸν ἑλόμενοσ τὸν τῆσ ἐλαίασ, καὶ παρέσχε τῷ Διὶ Χείρωνα θνήσκειν ἀθάνατον ἀντ’ αὐτοῦ θέλοντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:30)
Ἀπερρήγνυ τε λήγων τοῦ λόγου, ὅτι μὴ κινδυνεύειν οἱ καλὸν εἰή μόνον, ἀλλὰ καὶ θνῄσκειν, εἰ προκριθεὶσ ἐκ πάντων ἐσ τοσαῦτα ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ ἀντάξιοσ αὐτοῦ φαίνοιτο φιλοκινδυνοτάτου γεγονότοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 5:6)
ἐμοῦσι γοῦν τάδε· ἔξωχροι, ψυχροὶτὸ πᾶν σκῆνοσ· πόνοσ πουλὺσ, ἀναπνοὴ κακὴ, διψαλέοι· Ἢν δὲ καὶ θνήσκειν μέλλωσι, ἱδρὼσ ψυχρὸσ, δυσουρίη, ἕδρη ἀπολελημμένη, ὡσ μηδὲ ἰσχνὸν ἔλασμα διελάσαι· κόπρων ἔμετοι, ὥνθρωποι ἄφωνοι, σφυγμοὶ πρόσθεν μὲν ἀραιοὶ, σμικροί · πρὸ θανάτου δὲ σμικρότατοι, καὶ πυκνότατοι καὶ ἐκλείποντεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.138)
ἀλλὰ, ἢν μὲν φλεγμασίην αἰτίην εὑρ́ηται, τάμνειν φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι μεγάλῃ τῇ σχάσι, ὅκωσ ἀθρόωσ διεκρέῃ τὸ αἷμα, τῆσ φλεγμασίησ ἡ τροφὴ, κἢν μέσφι λειποθυμίησ· τόδε γὰρ ἢ ἀπονίησ ἀρχὴ γιγνεται, ἢ νάρκησ ἐσ ἀναισθησίην· ἀνάπνευσισ δὲ ἐν εἰλεῷ, κἢν ὑπ’ ἀγνοίησ ἐσ βαιὸν χρόνον ἐῄ τοῦ πόνου ἀμβολή· ἐπεὶ καὶ τὸ θνήσκειν τοῖσ μὲν ὧδε πονέουσι εὐδαιμονίη · τῳ ἀρχιητρῷ δὲ οὐ θέμισ πρήσσειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.211)
προσέταξε γὰρ τὸν βουλόμενον διορθῶσαί τινα νόμον, ὅταν ποιῆται τὴν περὶ τῆσ διορθώσεωσ συμβουλίαν, τὸν ἑαυτοῦ τράχηλον εἰσ βρόχον ἐντιθέναι, καὶ μένειν ἄχρι ἂν ὅτου τὴν κρίσιν ὁ δῆμοσ περὶ τοῦ διορθουμένου νόμου ποιήσηται, κἂν μὲν ἡ ἐκκλησία προσδέξηται τὸν ὕστερον γραφόμενον, ἀπολύεσθαι τὸν εἰσηγησάμενον, ἐὰν δὲ ἄκυρον ποιήσηται τὴν διόρθωσιν, παραχρῆμα θνήσκειν ὑπὸ τοῦ βρόχου σφιγγόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 17 2:1)
ἡμᾶσ ἔδωκε Τυνδάρεωσ τῷ σῷ πατρί, οὐχ ὥστε θνῄσκειν, οὐδ’ ἃ γειναίμην ἐγώ.
(에우리피데스, episode, anapests 1:15)
καὶ νῦν ἐκεῖνα μὲν θανόντ’ ἀνέπτατο, ἐγὼ δὲ καὶ σὺ μέλλομεν θνῄσκειν, γέρον, οἵ θ’ Ἡράκλειοι παῖδεσ, οὓσ ὑπὸ πτεροῖσ σῴζω νεοσσοὺσ ὄρνισ ὣσ ὑφειμένη.
(에우리피데스, Heracles, episode 3:4)
τῶνδ’ ἄρ’ οὕνεκα τοὺσ Ἡρακλείουσ παῖδασ οὐ θνῄσκειν χρεών;
(에우리피데스, Heracles, episode11)
ἡμᾶσ δ’, ἐπειδὴ δεῖ θανεῖν, θνῄσκειν χρεὼν μὴ πυρὶ καταξανθέντασ, ἐχθροῖσιν γέλων διδόντασ, οὑμοὶ τοῦ θανεῖν μεῖζον κακόν.
(에우리피데스, Heracles, episode 4:9)
καὶ δεῖ μ’ ὑπὲρ τῶνδ’, εἴπερ οἵδ’ ὑπὲρ πατρόσ, θνῄσκειν ἀμύνοντ’·
(에우리피데스, Heracles, episode, anapests 4:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION