헬라어 문장 내 검색 Language

μοῦσά μοι ἔννεπε ἔργα πολυχρύσου Ἀφροδίτησ, Κύπριδοσ, ἥτε θεοῖσιν ἐπὶ γλυκὺν ἵμερον ὦρσε καί τ’ ἐδαμάσσατο φῦλα καταθνητῶν ἀνθρώπων οἰωνούσ τε διιπετέασ καὶ θηρία πάντα, ἠμὲν ὅσ’ ἤπειροσ πολλὰ τρέφει ἠδ’ ὅσα πόντοσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 2:1)
Πασιφάη γάρ, ἐπειδὴ πολλαῖσ Μίνωσ συνηυνάζετο γυναιξίν, ἐφαρμάκευσεν αὐτόν, καὶ ὁπότε ἄλλῃ συνηυνάζετο, εἰσ τὰ ἄρθρα ἀφίει θηρία, καὶ οὕτωσ ἀπώλλυντο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15 1:7)
ἦσαν δέ, ὡσ ἐοίκεν, οὐ φερέπονοι ἐν ταῖσ μάχαισ, οὐδὲ λογισμῷ ἢ ἐπιστήμῃ τινὶ ἀλλὰ θυμῷ χρώμενοι καθάπερ θηρία, διὸ καὶ ὑπὸ τῆσ Ῥωμαίων ἐπιστήμησ καὶ φερεπονίασ ἡσσῶντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:4)
παραγενομένων δέ οἱ Νομάδων ἱππέων τριακοσίων, οὓσ Μασσανάσσησ ἐπεπόμφει, καὶ ἐλεφάντων δέκα, τὴν στρατιὰν ἐπῆγε τοῖσ πολεμίοισ, ἄγων ὀπίσω τὰ θηρία λανθάνοντα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 3:3)
καὶ γενομένησ ἐν χερσὶ τῆσ μάχησ οἱ μὲν ἄνδρεσ διέστησαν, τὰ δὲ θηρία ἐξεφαίνετο·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 3:4)
ἐσκεδασμένων δ’ ἄρτι τῶν Ῥωμαϊκῶν ἱππέων διὰ τὰ θηρία καὶ τῶν πεζῶν μόνων τε ὄντων καὶ κακοπαθούντων καὶ δεδιότων τὴν περικύκλωσιν, φυγὴ πανταχόθεν ἦν ἐσ τὰ στρατόπεδα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 2:10)
παρ’ ἕκαστον δὲ τῶν ἱππέων τῶνδε ὑπηρέτησ ἦν πολλὰ ἀκόντια φέρων, οἷσ ἐπενόει τὰ θηρία ἀμύνεσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 4:8)
οἳ καὶ τὰσ ἀκίδασ τῶν βελῶν καὶ τὰσ αἰχμὰσ ἐν στέρνοισ καὶ ὄψεσι φέροντεσ οὐκ ἀνίεσαν, ὥσπερ θηρία ταῖσ πληγαῖσ ἐγκείμενοι, μέχρι τὰ μηχανήματα ἐνέπρησαν καὶ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐτρέψαντο θορυβουμένουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 8:6)
καὶ οἱ Θεμισκύριοι ὀπὰσ ἄνωθεν ἐσ αὐτοὺσ ὀρύττοντεσ, ἄρκτουσ τε καὶ θηρία ἕτερα καὶ σμήνη μελισσῶν ἐσ τοὺσ ἐργαζομένουσ ἐνέβαλλον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 7:11)
καὶ γὰρ καὶ τὰ θηρία ἐσ ἀνάπαυλαν ὀργῆσ τε καὶ θυμοῦ κνήσι ὤτων τε καὶ κροτάφων δαμνῶνται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.53)
ἢν δὲ καὶ πλήθεοσ τῶν ἐν τῷ στομάχῳ φαντασίη ἐῄ, νήστεσι ἐμέτοισι χρέεσθαι ἀφ’ ὕδατοσ, ἢ μελικρή του · τὴν κοιλίην δὲ σκέπειν καὶ τέγγειν ἐσ στῦψιν, ἐρίοισι μὲν τοῖσ ἐξ ὀί̈οσ πιναροῖσι· λίπαϊ δὲ, Ῥοδίνῳ μύρῳ, ἢ τῷ διὰ τῆσ οἰνάνθησ, ἢ μηλίνῳ· ἄριστον, κἢν ἀπὸ τοῦ σχίνου, καὶ ὑποκιστίδι, ἢ ὀμφακίῳ · ξὺν τοῖσδε δὲ ἐπιπλάσματα, θερμὰ μὲν ἐσ θίξιν, ἐσ δύναμιν δὲ στρυφνά · καὶ ἤν πη τοῦ ἥπατοσ, ἢ τῆσ κοιλίησ κατὰ στόμα ἐντάσιεσ, ἢ φλεγμασίαι ἐώσι, σικύην προσβάλλοντα ἐντάμνειν· καὶ ἔστι οἷσι τόδε μοῦνον ἤρκεσε· ἐπὴν δὲ κηρωτῇσι ἐσ ὠτειλὴν ἥκῃ τὰ τρώματα, ἠδὲ ἐπὶ σκληρίῃ κραίνῃ, τῇδε βδέλλασ τὰ θηρία προσβάλλειν· ἔπειτα ἐπιθήματα πεπτικὰ τιθέναι, ὁκοῖον τὸ διὰ τῶν σπερμάτων , ἢν ἴσχῃ χαμαιλέοντοσ Ῥίζαν· ἄριστον καὶ ἔνθα οἱ τῆσ δάφνησ ἐάσι καρποὶ, καὶ τὸ μάλαγμα ἐπίκλησιν τὸ χλωρὸν, καὶ τοὐμὸν τὸ μυστήριον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.56)
ἄριστον δὲ ἄρτοσ ἐκ κριθῶν, καὶ τάριχοσ ὡραῖοσ, καὶ σμικρόν τι μαλάχησ ἢ κράμβησ ἡμίεφθον, ξὺν κυμίνου ἐμβάμματι· ἐσ δὲ δεῖπνον, σταφυλίνου ἡ Ῥίζα, καὶ χόνδροι, ξὺν τῷ οἴνῳ καὶ τῷ μέλιτι παλαίῳ τὴν μῖξιν, καὶ τὰ θαλάσσια, ὁκόσα τὴν γαστέρα ὑπολύει, τελλίνων ζωμοὶ, ὄστρεα, ἐχῖνοι καὶ τῶν ἰχθύων οἱ πετραῖοι · χερσαίων δὲ, τὰ θηρία, λαγώσ, ἢ σῦσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.120)
ἀρξάμενοσ δὲ ἀφ’ ἑστίασ ἐκάθηρε τὴν Ἑλλάδα, ἔπειτα δὲ καὶ τὸ κοινὸν γένοσ τῶν ἀνθρώπων, πάντασ ἐφεξῆσ ἐπιὼν, τούσ τε ἐν ταῖσ νήσοισ καὶ τοὺσ κατ’ ἤπειρον, οὐδὲν τῶν εἰσ εὐεργεσίαν φερόντων ἐλλείπων, ἀλλὰ τὰ μὲν θηρία χειρούμενοσ, ὧν ὑπὸ πλήθουσ καὶ μεγέθουσ ἀοίκητα ἦν τὰ πολλὰ τῆσ χώρασ, τοὺσ δὲ τυράννουσ ἀναιρῶν ὃν ἑκάστουσ αὐτῶν προσῆκε τρόπον, τὰσ δὲ πόλεισ σωφρονίζων τὰσ μὲν τοῖσ νόμοισ, τὰσ δὲ τοῖσ ὅπλοισ, λῃστὰσ δὲ χερσαίουσ τε καὶ θαλαττίουσ καὶ πάντασ ὅσοι ῥώμῃ σώματοσ θαρροῦντεσ ὕβριζον εἰσ τοὺσ ἐλάττουσ πανωλεθρίᾳ διαφθείρων, ὁμοίωσ ἔν τε τῇ Ἑλλάδι καὶ τῇ βαρβάρῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 2:1)
ἀλλὰ περὶ τὰ δύο τῶν αἰσθητῶν ταῦτα, περὶ ἅπερ καὶ τἆλλα θηρία μόνον τυγχάνει αἰσθητικῶσ ἔχοντα, καὶ χαίροντα καὶ λυπούμενα, περὶ τὰ γευστὰ καὶ ἁπτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 63:1)
ἐπεὶ καὶ τῶν περὶ τὸ γευστὸν οὐ περὶ πᾶσαν ἡδονὴν ἐπτόηται τὰ θηρία, οὐδ’ ὅσων τῷ ἄκρῳ τῆσ γλώττησ ἡ αἴσθησισ, ἀλλ’ ὅσων τῷ φάρυγγι, καὶ ἐοίκεν ἁφῇ μᾶλλον ἢ γεύσει τὸ πάθοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 67:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION