헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ δύ’ ἀποπνίξασ1’ ἑταίρουσ τὸν τρίτον θηρεύεται ἔτι λαβεῖν, ἀλλ’ ἐξέπαισε πορθμὶσ ἐλατίνῳ πλάτῃ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 6 5:1)
"θηρεύεται δὲ κατὰ τὴν Ἰνδικὴν θάλασσαν, ὡσαύτωσ δὲ καὶ κατὰ τὴν Ἀρμενίαν καὶ Περσικὴν καὶ Σουσιανὴν καὶ Βαβυλωνίαν, παρόμοιον ὀστρέῳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 45 1:2)
κυνηγεῖ οὖν ὁ καλὸσ Σωκράτησ ἐρωτοδιδάσκαλον ἔχων τὴν Μιλησίαν, ἀλλ’ οὐκ αὐτὸσ θηρεύεται, ὡσ ὁ Πλάτων ἔφη, λινοστατούμενοσ ὑπὸ Ἀλκιβιάδου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 3:2)
διὸ καὶ τούτοισ θηρεύεται, ἀκμάζει δὲ θέρουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 113 1:1)
ἐστὶ δὲ πολύγραμμοσ καὶ ἐρυθρόγραμμοσ, ἔτι δὲ καρχαρόδουσ καὶ μονήρησ, λέγεσθαι δὲ καὶ ὑπὸ τῶν ἁλιέων φησὶν ὡσ καὶ κολοκύντῃ θηρεύεται χαίρουσα τῷ βρώματι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 118 1:2)
ἐν δ’ Ἐρυθραῖσ ἀγαθὴ θηρεύεται αἰγιαλῖτισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 127 1:3)
Ἀλέξανδροσ δ’ ὁ Μύνδιόσ φησιν ὅτι μικρῷ μὲν μείζων ἐστὶ πέρδικοσ, ὅλοσ δὲ κατάγραφοσ τὰ περὶ τὸν νῶτον, κεραμεοῦσ τὴν χρόαν, ὑποπυρρίζων μᾶλλον, θηρεύεται δ’ ὑπὸ κυνηγῶν διὰ τὸ βάροσ καὶ τὴν τῶν πτερῶν βραχύτητα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 39 1:1)
ὅταν δὲ γνῷ ὅτι θηρεύεται, προελθὼν τῆσ νεοττιᾶσ κυλινδεῖται παρὰ τὰ σκέλη τοῦ θηρεύοντοσ, ἐλπίδα ἐμποιῶν τοῦ συλληφθήσεσθαι, ἐξαπατᾷ τε ἑώσ ἂν ἀποπτῶσιν οἱ νεοττοί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 41 2:9)
"τοῦτο μὲν ὅτι ὁ λαγὼσ ὑπὸ πάντων θηρεύεται, καὶ θηρίου καὶ ὄρνιθοσ καὶ ἀνθρώπου, οὕτω δή τι πολύγονόν ἐστιν, ἐπικυίσκει τε μόνον πάντων θηρίων, καὶ τὸ μὲν δασὺ τῶν τέκνων ἐν τῇ γαστρί, τὸ δὲ ψιλόν, τὸ δὲ ἄρτι ἐν τῇσ μήτρῃσι πλάσσεται, τὸ δ’ ἐπαναιρέεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 63 1:2)
οὐ γὰρ ὀλίγοισ λίνοισ, φασίν, ἢ δυσὶν ἢ τρισὶν ἑταίραισ οὐδὲ δέκα Λεσβίσι θηρεύεται δόξα καὶ δῆμοσ ὅλοσ εἰσ πειθὼ καὶ φιλίαν ἄγεται, μυρίων ἀντιπραττόντων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 15:1)
τοῦτο μέν, ὅτι ὁ λαγὸσ ὑπὸ παντὸσ θηρεύεται θηρίου καὶ ὄρνιθοσ καὶ ἀνθρώπου, οὕτω δή τι πολύγονον ἐστί·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 108 4:1)
περὶ δύο ταῦτα δεινῶσ ἐσπούδακασ, βιβλίων τε τῶν πολυτελῶν κτῆσιν καὶ μειρακίων τῶν ἐξώρων καὶ ἤδη καρτερῶν ὠνήν, καὶ τὸ πρᾶγμά σοι πάνυ σπουδάζεται καὶ θηρεύεται.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 25:2)
τεττάρων δὴ τούτων οὐσῶν, καὶ ἀεὶ πρὸσ τὸ βέλτιστον θεραπευουσῶν τῶν μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ τὴν ψυχήν, ἡ κολακευτικὴ αἰσθομένη ‐ οὐ γνοῦσα λέγω ἀλλὰ στοχασαμένη ‐ τέτραχα ἑαυτὴν διανείμασα, ὑποδῦσα ὑπὸ ἕκαστον τῶν μορίων, προσποιεῖται εἶναι τοῦτο ὅπερ ὑπέδυ, καὶ τοῦ μὲν βελτίστου οὐδὲν φροντίζει, τῷ δὲ ἀεὶ ἡδίστῳ θηρεύεται τὴν ἄνοιαν καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε δοκεῖ πλείστου ἀξία εἶναι.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 105:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION