헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κοινωνία γὰρ φύσει τῷ θήλει καὶ τῷ ἄρρενι μάλιστά ἐστιν.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 14:2)
ὁ γὰρ ἄνθρωποσ οὐ μόνον πολιτικὸν ἀλλὰ καὶ οἰκονομικὸν ζῷον, καὶ οὐχ ὥσπερ τἆλλά ποτε συνδυάζεται καὶ τῷ τυχόντι καὶ θήλει καὶ ἄρρενι ἀλλ’ αἱ διὰ δύμον αὐλικόν, ἀλλὰ κοινωνικὸν ἄνθρωποσ ζῷον πρὸσ οὓσ φύσει συγγένεια ἐστίν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 175:2)
τὴν δὲ προῖκα τῷ θήλει παιδίῳ, ἐπειδὰν εἰσ ἡλικίαν ἔλθῃ, μερισάτωσαν Ἀμυνόμαχοσ καὶ Τιμοκράτησ ὅσον ἂν ἐπιδέχηται ἀπὸ τῶν ὑπαρχόν‐ των ἀφαιροῦντεσ μετὰ τῆσ Ἑρμάρχου γνώμησ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 20:2)
κατὰ δὲ τὸν ὄπισθεν τοῖχον μία φάλαγξ ἦν διὰ πάντων ἰοῦσα τῶν κιόνων, εἰσ ἣν ἐνέβαινον πλάγιαι αἱ τελευταῖαι τῶν σκυταλίδων ἐξ ἑκατέρου τοίχου τῶν ἐπιμηκεστέρων καὶ κρατεῖσθαι συνέβαινεν αὐταῖσ γιγλύμοισ τῷ θήλει τοῦ ἄρρενοσ συνελθόντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 153:1)
Μυθολογοῦσι δέ τινεσ, ὅτι αἱ Ἀμαζονίδεσ τὸ ἄρσεν γένοσ τὸ ἑωυτῶν αὐτίκα νήπιον ἐὸν ἐξαρθρέουσιν, αἱ μὲν, κατὰ [τὰ] γούνατα, αἱ δὲ, κατὰ τὰ ἰσχία, ὡσ δῆθεν χωλὰ γίνοιτο, καὶ μὴ ἐπιβουλεύοι τὸ ἄρσεν γένοσ τῷ θήλεϊ‧ χειρώναξιν ἄρα τουτέοισι χρέονται, ὁκόσα ἢ σκυτείησ ἔργα, ἢ χαλκείησ, ἢ ἄλλο ὅ τι ἑδραῖον ἔργον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.1)
κάλλιον δέ που καὶ μᾶλλον κατ’ εἴδη καὶ δίχα διαιροῖτ’ ἄν, εἰ τὸν μὲν ἀριθμὸν ἀρτίῳ καὶ περιττῷ τισ τέμνοι, τὸ δὲ αὖ τῶν ἀνθρώπων γένοσ ἄρρενι καὶ θήλει, Λυδοὺσ δὲ ἢ Φρύγασ ἤ τινασ ἑτέρουσ πρὸσ ἅπαντασ τάττων ἀποσχίζοι τότε, ἡνίκα ἀποροῖ γένοσ ἅμα καὶ μέροσ εὑρίσκειν ἑκάτερον τῶν σχισθέντων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 35:1)
ἐλεήσασ δὲ ὁ Ζεὺσ ἄλλην μηχανὴν πορίζεται, καὶ μετατίθησιν αὐτῶν τὰ αἰδοῖα εἰσ τὸ πρόσθεν ‐ τέωσ γὰρ καὶ ταῦτα ἐκτὸσ εἶχον, καὶ ἐγέννων καὶ ἔτικτον οὐκ εἰσ ἀλλήλουσ ἀλλ’ εἰσ γῆν, ὥσπερ οἱ τέττιγεσ ‐ μετέθηκέ τε οὖν οὕτω αὐτῶν εἰσ τὸ πρόσθεν καὶ διὰ τούτων τὴν γένεσιν ἐν ἀλλήλοισ ἐποίησεν, διὰ τοῦ ἄρρενοσ ἐν τῷ θήλει, τῶνδε ἕνεκα, ἵνα ἐν τῇ συμπλοκῇ ἅμα μὲν εἰ ἀνὴρ γυναικὶ ἐντύχοι, γεννῷεν καὶ γίγνοιτο τὸ γένοσ, ἅμα δ’ εἰ καὶ ἄρρην ἄρρενι, πλησμονὴ γοῦν γίγνοιτο τῆσ συνουσίασ καὶ διαπαύοιντο καὶ ἐπὶ τὰ ἔργα τρέποιντο καὶ τοῦ ἄλλου βίου ἐπιμελοῖντο.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 158:2)
ἔπειτα μίγνυται τῷ θήλει τὸ ἄρρεν οὐχ ἅπαντα χρόνον ἡδονὴν γὰρ οὐκ ἔχει τέλοσ ἀλλὰ γέννησιν καὶ τέκνωσιν.
(플루타르코스, De amore prolis, section 24)
ἔπειτα μίγνυται τῷ θήλει τὸ ἄρρεν οὐχ ἅπαντα χρόνον·
(플루타르코스, De amore prolis, section 2 2:1)
διὸ τὸν μὲν ἄρρενι τὸν δὲ θήλει πρόσφορον νομίζουσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 2:3)
διὸ τὸν μὲν ἄρρενι τὸν δὲ θήλει πρόσφορον νομίζουσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION