헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γίγνεται δὴ πανήγυρισ ὡσ ἀληθῶσ ἱερὰ καὶ ὑπὲρ γῆσ πάσησ τῆσ οἰκουμένησ ἐνταυθοῖ καὶ ὥσπερ ἐν θεωρίᾳ πάντα εἰσ ἅμιλλαν κατέστη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 14:2)
εἴργασται καὶ ἡμῖν ὁ λόγοσ ἀντὶ τοῦ πέπλου κόσμοσ Παναθηναίων τῇ θεωρίᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 107:7)
θεωρία τισ ἦν ἐν τῇ πόλει πάνυ λαμπρὰ, ἢ ταύρων θήρα μοι δοκεῖν, ἤ τι τοιοῦτον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 4:6)
δηλοῖ δ’ ἔτι καὶ νῦν ἡ τῶν Ὀλυμπίων θεωρία, πλεῖστον ἀεὶ τὸ παράδοξον φέρουσα, οἱο͂ν ἀμέλει καὶ τὸ τοῦ Πολυδάμαντόσ ποτέ φασι συμβῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 141:6)
ἀλλ’ οὐκ οἰκοδόμησισ καὶ ἰατρικῆσ ὑγίεια ἀλλ’ οὐχ ὑγίανσισ οὐδ’ ἰάτρευσισ, τῶν δ’ ἡ χρῆσισ ἔργον, οἱο͂ν ὄψεωσ ὁρ́ασισ καὶ μαθηματικῆσ ἐπιστήμησ θεωρία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 10:1)
οὐθὲν γάρ, ὅ τι καὶ ἄξιον λόγου, φαίνεται πάσχοντα αὐτῇ τῇ θεωρίᾳ τῶν καλῶν ἢ τῇ ἀκροάσει τῶν εὐαρμόστων, εἰ μή τί που συμβέβηκε τερατῶδεσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 65:1)
ἡ περὶ τῆσ ἀληθείασ θεωρία τῇ μὲν χαλεπὴ τῇ δὲ ῥᾳδία.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 3:1)
ἔτι δὲ πότερον περὶ τὰσ οὐσίασ μόνον ἡ θεωρία ἐστὶν ἢ καὶ περὶ τὰ συμβεβηκότα ταύταισ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 47:1)
ὥστ’ ἐπεὶ δῆλον ὅτι ᾗ ὄντα ὑπάρχει πᾶσι τοῦτο γὰρ αὐτοῖσ τὸ κοινόν, τοῦ περὶ τὸ ὂν ᾗ ὂν γνωρίζοντοσ καὶ περὶ τούτων ἐστὶν ἡ θεωρία.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 46:2)
ἐπεὶ δὴ πολλαχῶσ λέγεται τὸ ὄν, πρῶτον περὶ τοῦ κατὰ συμβεβηκὸσ λεκτέον, ὅτι οὐδεμία ἐστὶ περὶ αὐτὸ θεωρία.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 23:1)
τούτου γὰρ χάριν καὶ περὶ τῶν αἰσθητῶν οὐσιῶν πειρώμεθα διορίζειν, ἐπεὶ τρόπον τινὰ τῆσ φυσικῆσ καὶ δευτέρασ φιλοσοφίασ ἔργον ἡ περὶ τὰσ αἰσθητὰσ οὐσίασ θεωρία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 182:2)
παρὰ τὴν ἐνέργειαν, ἐν αὐτοῖσ ὑπάρχει ἡ ἐνέργεια οἱο͂ν ἡ ὁρ́ασισ ἐν τῷ ὁρῶντι καὶ ἡ θεωρία ἐν τῷ θεωροῦντι καὶ ἡ ζωὴ ἐν τῇ ψυχῇ, διὸ καὶ ἡ εὐδαιμονία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 98:1)
περὶ τῆσ οὐσίασ ἡ θεωρία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 3:1)
τὸ γὰρ δεκτικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τῆσ οὐσίασ νοῦσ, ἐνεργεῖ δὲ ἔχων, ὥστ’ ἐκείνου μᾶλλον τοῦτο ὃ δοκεῖ ὁ νοῦσ θεῖον ἔχειν, καὶ ἡ θεωρία τὸ ἥδιστον καὶ ἄριστον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 78:2)
τῷ δὴ ζῶντι τοῦ πράττειν ἀφαιρουμένου, ἔτι δὲ μᾶλλον τοῦ ποιεῖν, τί λείπεται πλὴν θεωρία;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 114:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION