헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ καθόλου καὶ τοῦ περὶ τὴν πρώτην οὐσίαν θεωρητικοῦ καὶ ἡ περὶ τούτων ἂν εἰή σκέψισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 48:1)
τοῦ δὲ θεωρητικοῦ τόν τε φυσικὸν καὶ λογικόν, οὗ τὸ λογικὸν οὐχ ὁλομερῶσ, ἀλλ’ ὡσ ὄργανον προσηκριβωμένον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 27:5)
βίων τε τριῶν ὄντων, θεωρητικοῦ, πρακτικοῦ, ἡδονικοῦ, τὸν θεωρητικὸν προέκρινεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 30:8)
Βίων δὲ τριῶν ὄντων, θεωρητικοῦ καὶ πρακτικοῦ καὶ λογικοῦ, τὸν τρίτον φασὶν αἱρετέον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 130:7)
διαφέρει δὲ σοφίασ φρόνησισ ᾗ τοῦ θεωρητικοῦ πρὸσ τὸ πρακτικὸν καὶ παθητικὸν ἐπιστροφῆσ καὶ σχέσεώσ τινοσ γενομένησ ὑφίσταται κατὰ λόγον ἡ φρόνησισ.
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 1:4)
ἀμφοῖν δὲ τοῦ λόγου θεωρητικοῦ ὄντοσ, τὸ μὲν περὶ τὰ ἁπλῶσ ἔχοντα μόνον ἐπιστημονικὸν καὶ θεωρητικόν ἐστι·
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 2:3)
διαφέρει δὲ σοφίασ φρόνησισ, ᾗ τοῦ θεωρητικοῦ πρὸσ τὸ πρακτικὸν καὶ παθητικὸν ὑποστροφῆσ καὶ σχέσεώσ τινοσ γενομένησ ὑφίσταται κατὰ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 2:6)
νομίζεσθαι, καθαραὶ μέν εἰσι τοῦ ἐναντίου καὶ σφυγμὸν οὐδένα κεκραμένον οὐδὲ δηγμὸν οὐδὲ μετάνοιαν ἔχουσιν οἰκεῖον δὲ τῇ ψυχῇ καὶ ψυχικὸν ἀληθῶσ καὶ γνήσιον καὶ οὐκ ἐπείσακτον αὐτῶν τἀγαθόν ἐστιν οὐδ’ ἄλογον, ἀλλ’ εὐλογώτατον ἐκ τοῦ θεωρητικοῦ καὶ φιλομαθοῦσ ἢ πρακτικοῦ καὶ φιλοκάλου τῆσ διανοίασ φυόμενον.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 9 4:1)
"τοιαύτην χώραν ἡδονῶν τοσούτων Ἐπίκουροσ ἐκτέμνεται, καὶ ἐπὶ ταῖσ ἐκ θεῶν ἐλπίσιν ὥσπερ εἴρηται καὶ χάρισιν ἀναιρεθείσαισ τοῦ θεωρητικοῦ τὸ φιλομαθὲσ καὶ τοῦ πρακτικοῦ τὸ φιλότιμον ἀποτυφλώσασ εἰσ στενόν τι κομιδῇ καὶ οὐδὲ καθαρὸν τὸ ἐπὶ τῇ σαρκὶ τῆσ ψυχῆσ χαῖρον συνέστειλε καὶ κατέβαλε τὴν φύσιν, ὡσ μεῖζον ἀγαθὸν τοῦ τὸ κακὸν φεύγειν οὐδὲν ἔχουσαν.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 314)
οὐ ταὐτὸν δ’ ἐστίν, οἶμαι, θεωρητικοῦ φιλοσόφου καὶ πολιτικοῦ βίοσ, ἀλλ’ ὁ μὲν ἀνόργανον καὶ ἀπροσδεῆ τῆσ ἐκτὸσ ὕλησ ἐπὶ τοῖσ καλοῖσ κινεῖ τὴν διάνοιαν, τῷ δ’ εἰσ ἀνθρωπείασ χρείασ ἀναμιγνύντι τὴν ἀρετὴν ἔστιν οὗ γένοιτ’ ἂν οὐ τῶν ἀναγκαίων μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν καλῶν ὁ πλοῦτοσ, ὥσπερ ἦν καὶ Περικλεῖ βοηθοῦντι πολλοῖσ τῶν πενήτων.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 16 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION