헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνιαυτὸν δὲ μείνασ ἐκεῖ, πλεύσασ τὸν Ὠκεανόν, σφάγια ταῖσ ψυχαῖσ ποιησάμενοσ μαντεύεται παρὰ Τειρεσίου, Κίρκησ ὑποθεμένησ, καὶ θεωρεῖ τάσ τε τῶν ἡρώων ψυχὰσ καὶ τῶν ἡρωί̈δων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 17:1)
τι ὑποκείμενον θεωρεῖ τὰ καθ’ αὑτὰ συμβεβηκότα ἐκ τῶν κοινῶν δοξῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 45:1)
ἔστιν ἐπιστήμη τισ ἣ θεωρεῖ τὸ ὂν ᾗ ὂν καὶ τὰ τούτῳ ὑπάρχοντα καθ’ αὑτό.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 3:1)
ἅπαντοσ δὲ γένουσ καὶ αἴσθησισ μία ἑνὸσ καὶ ἐπιστήμη, οἱο͂ν γραμματικὴ μία οὖσα πάσασ θεωρεῖ τὰσ φωνάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 14:1)
ἀλλ’ εἰ ἀκινήτων καὶ χωριστῶν ἐστί, νῦν ἄδηλον, ὅτι μέντοι ἔνια μαθήματα ᾗ ἀκίνητα καὶ ᾗ χωριστὰ θεωρεῖ, δῆλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 13:2)
ὧν οὐθενόσ ἐστιν ἡ οἰκοδομικὴ ποιητική, τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον οὐδ’ ὁ γεωμέτρησ θεωρεῖ τὰ οὕτω συμβεβηκότα τοῖσ σχήμασιν, οὐδ’ εἰ ἕτερόν ἐστι τρίγωνον καὶ τρίγωνον δύο ὀρθὰσ ἔχον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 24:2)
ἡ δὲ φιλοσοφία περὶ τῶν ἐν μέρει μέν, ᾗ τούτων ἑκάστῳ τι συμβέβηκεν, οὐ σκοπεῖ, περὶ τὸ ὂν δέ, ᾗ ὂν τῶν τοιούτων ἕκαστον, θεωρεῖ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 55:1)
τὰ συμβεβηκότα γὰρ ἡ φυσικὴ καὶ τὰσ ἀρχὰσ θεωρεῖ τὰσ τῶν ὄντων ᾗ κινούμενα καὶ οὐχ ᾗ ὄντα τὴν δὲ πρώτην εἰρήκαμεν ἐπιστήμην τούτων εἶναι καθ’ ὅσον ὄντα τὰ ὑποκείμενά ἐστιν, ἀλλ’ οὐχ ᾗ ἕτερόν τι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 55:3)
γὰρ ᾗ ὄψισ ἢ ᾗ φωνὴ θεωρεῖ, ἀλλ’ ᾗ γραμμαὶ καὶ ἀριθμοί οἰκεῖα μέντοι ταῦτα πάθη ἐκείνων, καὶ ἡ μηχανικὴ δὲ ὡσαύτωσ, ὥστ’ εἴ τισ θέμενοσ κεχωρισμένα τῶν συμβεβηκότων σκοπεῖ τι περὶ τούτων ᾗ τοιαῦτα, οὐθὲν διὰ τοῦτο ψεῦδοσ ψεύσεται, ὥσπερ οὐδ’ ὅταν ἐν τῇ γῇ γράφῃ καὶ ποδιαίαν φῇ τὴν μὴ ποδιαίαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 46:1)
ἡ μὲν οὖν δύναμισ ὡσ ὕλη τοῦ καθόλου οὖσα καὶ ἀόριστοσ τοῦ καθόλου καὶ ἀορίστου ἐστίν, ἡ δ’ ἐνέργεια ὡρισμένη καὶ ὡρισμένου, τόδε τι οὖσα τοῦδέ τινοσ, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸσ ἡ ὄψισ τὸ καθόλου χρῶμα ὁρᾷ ὅτι τόδε τὸ χρῶμα ὃ ὁρᾷ χρῶμά ἐστιν, καὶ ὃ θεωρεῖ ὁ γραμματικόσ, τόδε τὸ ἄλφα ἄλφα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 238:2)
ὁ δ’ ἐν τοῖσ ὁμοίοισ ἐθισμὸσ τοῦ λυπεῖσθαι καὶ χαίρειν ἐγγύσ ἐστι τῷ πρὸσ τὴν ἀλήθειαν τὸν αὐτὸν ἔχειν τρόπον οἱο͂ν εἴ τισ χαίρει τὴν εἰκόνα τινὸσ θεώμενοσ μὴ δι’ ἄλλην αἰτίαν ἀλλὰ διὰ τὴν μορφὴν αὐτήν, ἀναγκαῖον τούτῳ καὶ αὐτοῦ ἐκείνου τὴν θεωρίαν, οὗ τὴν εἰκόνα θεωρεῖ, ἡδεῖαν εἶναι.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 74:2)
ἆρα λογίζεταί τισ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ θεωρεῖ τὸν τρόπον δι’ ὃν μέγασ γέγονεν ἀσθενὴσ ὢν τὸ κατ’ ἀρχὰσ Φίλιπποσ;
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 14:2)
ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ, πλὴν εἰ ταῦτά τισ θεωρεῖ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 206:2)
ἀλλ’ ὁ μὲν γεωμέτρησ θεωρεῖ πῶσ πρὸσ ἀλλήλασ ἔχουσιν αἱ γραμμαί, ὁ δ’ ἁρμονικὸσ τοὺσ φθόγγουσ, ὁ δ’ ἀστρολογικὸσ τὰ ἄστρα καὶ τὸν κόσμον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 83:10)
αὐτὴ οὖν αὑτὴν θεωρεῖ τισ αὐτῶν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION