헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τῷδε τῷ λόγῳ πίσυνοσ ὁ Κουρίων θέρουσ θερμοῦ περὶ τρίτην ὡρ́αν ἡμέρασ ἦγε τὸ κράτιστον τῆσ στρατιᾶσ ἐπὶ τὸν Σαβούρραν, ὁδὸν ψαμμώδη καὶ ἄνυδρον·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7 2:2)
ἀλλὰ τάδε μὲν ἀρχὴ πρώτη· ὑστάτη δὲ καὶ καιρίη, ψύξισ ἐμφύτου θερμοῦ· ἐπὶ ὑγρότητι ἢ ξηρότητι πάσχει ἥδε, καὶ δυσαλθὴσ τῆσ ἑτέρησ μᾶλλον· ἀτὰρ καὶ ἐπὶ τρώματι καὶ διακοπῇ νεύρου ἀναλθήσ · ἡλικίη, γέροντεσ, καὶ οἵδε δυσαλθέεσ· παιδίοισι δὲ εὐανάκλητοι· ὡρ́η, χειμὼν, ἐάρ δεύτερον, ἔπειτα μετόπωρον, θέροσ ἥκιστα· ἕξεισ, οἱ παχέεσ κατὰ φύσιν, ὑγροὶ, ἀργοὶ, ζωώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.127)
Τελεσθέντα μὲν οὖν τὰ πάθεα ἔκδηλα ἀκινησίῃ καὶ ἀναισθησίῃ θερμοῦ τε καὶ ψυχροῦ, ἀτὰρ καὶ τιλμῶν καὶ κνησμῶν καὶ ψαυσίων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.128)
ἡ γὰρ ἐν τῇ κοιλίῃ τοῦ θερμοῦ ἀτονίη, καὶ ἐν τῷ σκήνεϊ, ὁμοίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.358)
Κοιλίη, σπλάγχνον πεπτήριον, κάμνει τὴν πέψιν, ὁκότε διάρροια τὸν ἄνθρωπον ἴσχει· καὶ ἔστιν ὑγρῆσ τροφῆσ ἀπέπτου ἡ διάρροια· ἀλλ’ ἢν μὴ ἐπὶ σχεδίου τῆσ αἰτίησ γίγνοιτο τόδε ἐσ μίην ἢ δευτέρην ἡμέρην μούνην, πρὸσ δὲ καὶ ὅλοσ ὁ ἄνθρωποσ ἀσθενέει, ἀτροφίῃ τοῦ σκήνεοσ, χρονίη νοῦσοσ ἡ κοιλιακ ὴ γίγνεται, ἀτονίῃ τοῦ πέσσοντοσ θερμοῦ, καὶ ψύξι τῆσ κοιλίησ · εὖτε λύεται μὲν ἐσ θερμὸν ἡ τροφή· ἀλλ’ οὐκ ἐκπέσσει θερμὸν, οὐδὲ ἐσ χυμὸν οἰκεῖον τρέπει, ἡμιτελέα δὲ λείπει ἀδρανείῃ τοῦ τέλεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.163)
ψύξισ ἐστὶ τοῦ ἐμφύτου θερμοῦ οὐ μικρά γε, ἢ καὶ πάγοσ, ὡσ ἕν τι μέγα χεῖμα, εὖτε τὸ ὕδωρ τρέπεται ἐσ χιόνα, ἢ καὶ χάλαζαν, ἢ κρύσταλλον , ἢ πάγον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.362)
πυριῆν δὲ κούφοισ θερμάσμασι τένοντασ καὶ κύστιν, μαρσίποισ ἔχουσι κέγχρον πεφωγμένην, ἢ κύστεσι βοῶν ἐλαίου θερμοῦ ἡμιπληρέσι, ὡσ εἰσ πλάτοσ ἐπικέηνται τῶν πυριωμένων χωρίων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.241)
κρέσσων γὰρ ἤδη καὶ ἡ θέρμη τῆσ τῶν ἐπιπλασμά των νεωχμώσιοσ ἔστωσαν ὦν θάλψιεσ ἐν κυρβασίῃσι διὰ ἁλῶν, ἢ κέγχρου, ἢ λίπαοσ θερμοῦ ἐν κυστεσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.383)
Ῥηϊδίωσ μὲν τὸ ψυχρὸν ἐν τῇ κοιλίῃ θάλπεται · ἀτὰρ ἠδὲ ἐξεμεῖ ὁ στόμαχοσ, ἀχθηδόνι τοῦ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ· ξυνεχέωσ δὲ ποθέει ψυχρὸν ποτόν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.195)
οὐδὲ γὰρ ἄκαιρον νῦν λειποθυμίην ἐμποιέειν, ἔσ τε νάρκην τῆσ γνώμησ, καὶ ἐσ τὰσ τῆσ φλεγμασίησ ξυνδόσιασ, καὶ ἐσ τὰσ τοῦ θερμοῦ τοῦ κατ’ αἰδοῖον πρηο̈́νσιασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.334)
ἔπειτα δὲ τὰ ἀλθαίνοντα τὴν γαστέρα φάρμακα ποτὰ, ὁκόσα διὰ ζιγγιβέριοσ καὶ πεπέριοσ, καὶ σελίνου τοῦ καρποῦ τοῦ ἀγρίου τοῦ ἐν πέτραισ, τὸ διὰ τῶν θηρίων τῶν ἐχιδνῶν πεπτικώτατον· ἢν δὲ ἐπὶ τοῖσι μηδὲν, ἢ σμικρὸν ἐνδιδῷ, τοῖσι ἀπὸ Ῥαφανίδων ἐμέτοισι χρέο· ἢν δὲ καὶ ἐγκρύψῃσ ταῖσδε ἐλλεβόρου τοῦ λευκοῦ Ῥίζαν ἐσ μίην νύκτα, εὐτονωτάτη ἄν σοι γένοιτο ἡ κάθαρσισ, ἔσ τε τὴν τῶν ὑγρῶν τῶν ψυχρῶν κάθαρσίν τε καὶ ἔκκρισιν, καὶ ἐσ τὴν ἔξαψιν τοῦ θερμοῦ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.67)
ἔδει δ’ αὐτῷ χρῆσθαι λούμενον ἐξιόντα ἐκ τοῦ θερμοῦ ὕδατοσ εἰσ τὸ ψυχρόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 3:4)
τοὺσ δὲ Ἑρμοῦ τε καὶ Μουσῶν χορευτὰσ, περὶ οὓσ τὰ τῶν πτερωτῶν λόγων κάλλη τε καὶ τολμήματα Ζεὺσ ὁ θεῶν βασιλεὺσ ἔταξεν εἶναι, πότερα εἰσ γῆν κάτω βλέποντασ ὥσπερ τοὺσ Ἐρεμβοὺσ οὕτωσ ἀξιώσεισ ἐπιδείκνυσθαι τὰ σφέτερ’ αὐτῶν ἔργα, μηδὲν τῶν κανθηλίων διαφέροντασ, μέσουσ ἐγρηγορότων καὶ καθευδόντων, ἢ μηδὲν ἀμβλυτέρουσ ὄντασ φαίνεσθαι τῶν ἐκ Κορυβάντων ἤ τινοσ ἄλλου δαίμονοσ θερμοῦ κατεχομένων, ἀλλ’ ἅμα τῷ μέλει κινεῖσθαι τὰ γιγνόμενα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 26:12)
οὐ γὰρ ἐκ θερμοῦ ψυχρὸν οὐδὲ ἐκ ψυχροῦ θερμὸν ἔσται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 172:1)
πᾶν γὰρ μεταβάλλει ἐξ ἐναντίου, οἱο͂ν ἐκ θερμοῦ εἰσ ψυχρόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 164:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION