헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτοι πάντασ οὐδ’ ὁ ἥλιοσ οἱο͂́σ τ’ ἐστὶ θερμαίνειν, ἀλλ’ ἤδη τισ ἐν καθαρῷ τῆσ μεσημβρίασ ἐρρίγωσε τῆσ καταβολῆσ ἐπελθούσησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 51:4)
ὅμοιον γάρ ἐστι τοῦτό γε ὥσπερ ἂν εἴ τισ τοὺσ ἐν τῇ Αἴτνῃ κρατῆρασ ἀπορροὴν εἶναι κρυστάλλου βιάζοιτο, ἢ εἴ τισ τὴν μὲν χιόνα θερμαίνειν, τὸ δὲ πῦρ ψύχειν ἐπιχειροίη λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 5:1)
τὸ δὴ ποιοῦν καὶ ὅθεν ἄρχεται ἡ κίνησισ τοῦ ὑγιαίνειν, ἂν μὲν ἀπὸ τέχνησ, τὸ εἶδόσ ἐστι τὸ ἐν τῇ ψυχῇ, ἐὰν δ’ ἀπὸ ταὐτομάτου, ἀπὸ τούτου ὅ ποτε τοῦ ποιεῖν ἄρχει τῷ ποιοῦντι ἀπὸ τέχνησ, ὥσπερ καὶ ἐν τῷ ἰατρεύειν ἴσωσ ἀπὸ τοῦ θερμαίνειν ἡ ἀρχή τοῦτο δὲ ποιεῖ τῇ τρίψει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 94:5)
καὶ αἱ μὲν μετὰ λόγου πᾶσαι τῶν ἐναντίων αἱ αὐταί, αἱ δὲ ἄλογοι μία ἑνόσ, οἱο͂ν τὸ θερμὸν τοῦ θερμαίνειν μόνον’ ἡ δὲ ἰατρικὴ νόσου καὶ ὑγιείασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 18:3)
ὡσ γὰρ ἴδιον θερμοῦ τὸ θερμαίνειν, οὐ τὸ ψύχειν, οὕτω καὶ ἀγαθοῦ τὸ ὠφελεῖν, οὐ τὸ βλάπτειν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 103:1)
τοιγάρτοι μᾶλλον θερμαίνειν τε καὶ φωτίζειν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 10:4)
δύνασαι περιερχόμενοσ ἐνιαυτὸν ποιεῖν καὶ ὡρ́ασ καὶ τοὺσ καρποὺσ αὔξειν καὶ τρέφειν καὶ ἀνέμουσ κινεῖν καὶ ἀνιέναι καὶ τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων θερμαίνειν συμμέτρωσ·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 5:2)
εἰ δ’ αὖ ψυχροτέρα τε καὶ ὑγροτέρα, θερμαίνειν τε καὶ ξηραίνειν κἀπὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτωσ·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 920)
Ἢν δὲ μὴ λύηται πρὸσ τὰ θερμάσματα ὁ πόνοσ, οὐ χρὴ πολὺν χρόνον θερμαίνειν‧ καὶ γὰρ ξηραντικὸν τοῦ πλεύμονοσ τοῦτό ἐστι, καὶ ἐμπυητικόν‧ ἀλλ’ ἢν μὲν σημαίνῃ ἡ ὀδύνη ἐσ τὴν κληῗδα ἢ ἐσ τὸν βραχίονα βάροσ ἢ περὶ μαζὸν ἢ ὑπὲρ τῶν φρενῶν, τάμενιν χρὴ τὴν ἐν τῷ ἀγκῶνι φλέβα τὴν ἔσω, καὶ μὴ ὀκνέεινσυχνὸν ἀφαιρέειν τὸ αἷμα ἑώσ ἂν ἐρυθρότερον πολλῷ Ῥυῇ, ἀντὶ καθαροῦ τε καὶἐρυθροῦ πελιόν‧ ἀμφότερα γὰρ γίγνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.7)
Τὰ ἐκ πολλοῦ χρόνου ξυνήθεα, κἂν ᾖ χείρω τῶν ἀξυνηθέων, ἧσσον ἐνοχλεῖν εἰώθεν‧ δεῖ δὲ καὶ ἐσ τὰ ἀξυνήθεα μεταβάλλειν Τὸ κατὰ πολὺ καὶ ἐξαπίνησ κενοῦν, ἢ πληροῦν, ἢ θερμαίνειν, ἢ ψύχειν, ἢ ἄλλωσ ὁκωσοῦν τὸ σῶμα κινέειν, σφαλερὸν, καὶ πᾶν τὸ πολὺ τῇ φύσει πολέμιον‧ τὸ δὲ κατ’ ὀλίγον, ἀσφαλὲσ, καὶ ἄλλωσ, ἤν τισ ἐξ ἑτέρου ἐφ’ ἕτερον μεταβαίνῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.50)
εἴ τισ προσελθὼν τῷ ἑταίρῳ σου Ἐρυξιμάχῳ ἢ τῷ πατρὶ αὐτοῦ Ἀκουμενῷ εἴποι ὅτι "ἐγὼ ἐπίσταμαι τοιαῦτ’ ἄττα σώμασι προσφέρειν, ὥστε θερμαίνειν τ’ ἐὰν βούλωμαι καὶ ψύχειν, καὶ ἐὰν μὲν δόξῃ μοι, ἐμεῖν ποιεῖν, ἐὰν δ’ αὖ, κάτω διαχωρεῖν, καὶ ἄλλα πάμπολλα τοιαῦτα·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 272:8)
τὰ ἱμάτια δοκεῖ θερμαίνειν τὸν ἄνθρωπον, οὐκ αὐτὰ δήπου θερμαίνοντα καὶ προσβάλλοντα τὴν θερμότητα καθ’ ἑαυτὸ γὰρ ἕκαστον αὐτῶν ψυχρόν ἐστιν, ᾗ καὶ πολλάκισ οἱ καυματιζόμενοι καὶ πυρέττοντεσ ἐξ ἑτέρων ἕτερα μεταλαμβάνουσιν, ἀλλ’ ἣν ὁ ἄνθρωποσ ἀναδίδωσιν ἐξ ἑαυτοῦ θερμότητα, ταύτην ἡ ἐσθὴσ τῷ σώματι προσπεσοῦσα συνέχει καὶ περιστέλλει, καὶ καθειργνυμένην εἰσ τὸ σῶμα οὐκ ἐᾷ πάλιν σκεδάννυσθαι.
(플루타르코스, De virtute et vitio, chapter, section 11)
οὐδὲ γὰρ θερμοῦ τὸ ψύχειν ἀλλὰ τὸ θερμαίνειν, ὥσπερ οὐδ’ ἀγαθοῦ τὸ βλάπτειν·
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 22 2:1)
"καὶ ταῦθ’ ὁρῶντεσ ὅτι ταὐτὸν ἱμάτιον ἐν χειμῶνι θερμαίνειν ἐν δ’ ἡλίῳ ψύχειν γέγονεν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τίν’ αἰτίαν ἀχύροισ καὶ ἱματίοισ τὴν χιόνα διαφυλάττουσι. 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION