헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ ἦν θεοφιλὴσ, οὐδ’ ἂν ἐδυστύχησε πώποτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 10:16)
οὕτω δ’ ἦν ἐξ ἀρχῆσ θεοφιλὴσ ὥστε λέγουσιν οἱ ποιηταὶ τοὺσ θεοὺσ ἅμα τοῖσ ἡρ́ωσιν ἐρανίζειν εἰσ αὐτὴν ἀναμὶξ εὐωχουμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 1:11)
καὶ τοῦ μὲν θεοφιλὴσ εἶναι πολλὰ καὶ πάλαι καὶ νῦν ἐξενήνοχε δείγματα, τοῦ δὲ ἐναντίου τοσοῦτον ἀφέστηκεν ὅσον πλεῖστον ἐξῆν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 17:8)
οὕτω δ’ ἀνθρώποισ περισπούδαστοσ οὖσα, οὕτω καὶ θεοφιλήσ ἐστι καὶ μέλημα τοῖσ κρείττοσιν ἐναργῶσ ὡσ τοὺσ μὲν αὐτῶν πάλαι πρὸσ ἀλλήλουσ περὶ ταύτησ ἐρίσαι, τοὺσ δ’ ὧν πρὸσ ἀλλήλουσ εἶχον διαφορῶν ἐνταῦθα πεποιῆσθαι τὰσ κρίσεισ, πάντασ δ’ ἁπλῶσ κατὰ πάντα δή που τὸν χρόνον πᾶσαν εἰσφέρειν σπουδὴν μὴ μόνον τὰ λυσιτελῆ καὶ συναύξοντ’ αὐτὴν ἐκ παντὸσ τρόπου περαίνειν, ἀλλὰ καὶ ὅ τι ἂν ἔσθ’ ὅτε σφαλῶμεν, ταῦτ’ αὐτοὺσ ἐπὶ τὸ βέλτιον μεθιστάναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 35:1)
ἣν ὁ μὲν τιμῶν καὶ φυλάττων καὶ μηδὲνἐναντίον πράττων νόμιμοσ καὶ θεοφιλὴσ καὶ κόσμιοσ, ὁ δὲ ταράττων ὅσον ἐφ’ ἑαυτῷ καὶ παραβαίνων καὶ ἀγνοῶν ἄνομοσ καὶ ἄκοσμοσ, ὁμοίωσ μὲν ἰδιώτησ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἄρχων ὀνομαζόμενοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 51:1)
καὶ ὡσ θεοφιλὴσ εἰή καὶ ὡσ ἡ Ἀφροδίτη αὐτῷ ὑπόσχοιτο τὸν ἄριστον γάμον τῶν ἐν ἀνθρώποισ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 60:4)
ἐδήλωσε δέ τι καὶ ἄλλο δαιμόνιον ἔργον, ὅτι θεοφιλὴσ ἦν ἁνήρ, ἐξ οὗ καὶ ἡ περὶ τῆσ γενέσεωσ αὐτοῦ μυθικὴ καὶ ἄπιστοσ ὑπόληψισ, ὥσπερ εἴρηταί μοι πρότερον, ἀληθὴσ εἶναι ὑπὸ πολλῶν ἐπιστεύθη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 40 11:1)
ἐγένετο δὲ Ἴσακοσ ἀνὴρ θεοφιλὴσ καὶ προνοίασ πολλῆσ ἠξιωμένοσ ὑπ’ αὐτοῦ μετὰ Ἅβραμον τὸν πατέρα, πολυχρονιώτατοσ δέ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 453:1)
ὢν δὲ οὕτωσ ἐπίσημοσ καὶ λαμπρὸσ ἐπὶ δόξῃ τοῦ θεοφιλὴσ εἶναι Δανίηλοσ ᾠκοδόμησεν ἐν Ἐκβατάνοισ τῆσ Μηδικῆσ βάριν εὐπρεπέστατόν τι κατασκεύασμα καὶ θαυμασίωσ πεποιημένον, ἣ μέχρι δεῦρο μὲν ἔστι καὶ σώζεται, τοῖσ δ’ ὁρῶσι δοκεῖ προσφάτωσ κατεσκευάσθαι καὶ ἐπ’ αὐτῆσ ἐκείνησ ἧσ ἕκαστοσ αὐτὴν ἡμέρασ ἱστορεῖ γεγονέναι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 327:1)
οὕτω δὴ μαθόντα τὸν Κῦρον ὡσ εἰή ὁ Κροῖσοσ καὶ θεοφιλὴσ καὶ ἀνὴρ ἀγαθόσ, καταβιβάσαντα αὐτὸν ἀπὸ τῆσ πυρῆσ εἰρέσθαι τάδε.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 87 3:2)
τὸ μὲν θεοφιλέσ τε καὶ θεοφιλὴσ ἄνθρωποσ ὅσιοσ, τὸ δὲ θεομισὲσ καὶ ὁ θεομισὴσ ἀνόσιοσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 31:5)
ἔστι δὲ ἀξία ἡ χώρα καὶ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ἐπαινεῖσθαι, οὐ μόνον ὑφ’ ἡμῶν, πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ, πρῶτον δὲ καὶ μέγιστον ὅτι τυγχάνει οὖσα θεοφιλήσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 22:1)
δίκαιοσ ἀνὴρ καὶ εὐσεβὴσ καὶ ἀγαθὸσ πάντωσ ἆρ’ οὐ θεοφιλήσ ἐστιν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 174:6)
εἰ δὲ μὴ λανθάνετον, ὁ μὲν θεοφιλὴσ ἂν εἰή, ὁ δὲ θεομισήσ, ὥσπερ καὶ κατ’ ἀρχὰσ ὡμολογοῦμεν.
(플라톤, Republic, book 10 403:1)
ἀλλ’ οὐδείσ, ἔφη, τῶν ἀνοήτων καὶ μαινομένων θεοφιλήσ.
(플라톤, Republic, book 2 464:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION