헬라어 문장 내 검색 Language

φεῦγον δ’ ὄροσ ἐσ τανίφυλλον, σμερδαλέαν φωνὰν ἱεῖσαι, Τιρύνθιον ἄστυ λιποῦσαι καὶ θεοδμάτουσ ἀγυιάσ, ἤδη γὰρ ἔτοσ δέκατον θεοφιλὲσ λιπόντεσ Ἄργοσ ναῖον ἀδεισιβόαι χαλκάσπιδεσ ἡμίθεοι σὺν πολυζήλῳ βασιλεῖ.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 11 Ἀλεχιδάμῳ Μεταποντινῷ Παιδί ΠαλαιστῇΠύθια 4:5)
γινομένου δὲ τούτου σαφὴσ ἡ Σολόμωνοσ καθίστατο σύνεσισ καὶ σοφία δι’ ἣν, ἵνα γνῶσιν ἅπαντεσ αὐτοῦ τὸ μεγαλεῖον τῆσ φύσεωσ καὶ τὸ θεοφιλὲσ καὶ λάθῃ μηδένα τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον ἡ τοῦ βασιλέωσ περὶ πᾶν εἶδοσ ἀρετῆσ ὑπερβολή, περὶ τούτων εἰπεῖν προήχθημεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 61:1)
τὸ μὲν θεοφιλέσ τε καὶ θεοφιλὴσ ἄνθρωποσ ὅσιοσ, τὸ δὲ θεομισὲσ καὶ ὁ θεομισὴσ ἀνόσιοσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 31:5)
ὃ δ’ ἂν θεοφιλὲσ ᾖ καὶ θεομισέσ ἐστιν, ὡσ ἐοίκεν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 37:9)
τὸ γὰρ θεομισὲσ ὂν καὶ θεοφιλὲσ ἐφάνη.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 45:7)
οὐκ ἄρα τὸ θεοφιλὲσ ὅσιόν ἐστιν, ὦ Εὐθύφρων, οὐδὲ τὸ ὅσιον θεοφιλέσ, ὡσ σὺ λέγεισ, ἀλλ’ ἕτερον τοῦτο τούτου.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 52:10)
ἀλλὰ μὲν δὴ διότι γε φιλεῖται ὑπὸ θεῶν φιλούμενόν ἐστι καὶ θεοφιλέσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 52:8)
τὸ δέ γε θεοφιλὲσ ὅτι φιλεῖται ὑπὸ θεῶν, αὐτῷ τούτῳ τῷ φιλεῖσθαι θεοφιλὲσ εἶναι, ἀλλ’ οὐχ ὅτι θεοφιλέσ, διὰ τοῦτο φιλεῖσθαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 53:5)
ἀλλ’ εἴ γε ταὐτὸν ἦν, ὦ φίλε Εὐθύφρων, τὸ θεοφιλὲσ καὶ τὸ ὅσιον, εἰ μὲν διὰ τὸ ὅσιον εἶναι ἐφιλεῖτο τὸ ὅσιον, καὶ διὰ τὸ θεοφιλὲσ εἶναι ἐφιλεῖτο ἂν τὸ θεοφιλέσ, εἰ δὲ διὰ τὸ φιλεῖσθαι ὑπὸ θεῶν τὸ θεοφιλὲσ θεοφιλὲσ ἦν, καὶ τὸ ὅσιον ἂν διὰ τὸ φιλεῖσθαι ὅσιον ἦν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 53:7)
μέμνησαι γάρ που ὅτι ἐν τῷ πρόσθεν τό τε ὅσιον καὶ τὸ θεοφιλὲσ οὐ ταὐτὸν ἡμῖν ἐφάνη ἀλλ’ ἕτερα ἀλλήλων·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 81:1)
τοῦτο δ’ ἄλλο τι ἢ θεοφιλὲσ γίγνεται;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 81:5)
τὼ δ’ αὖ κατὰ ταὐτὰ μὲν ταῦτα ἐκ συμμείξεωσ ὕδατοσ ἀπομονουμένω πολλοῦ, λεπτοτέρων δὲ ἐκ γῆσ μερῶν ἁλμυρώ τε ὄντε, ἡμιπαγῆ γενομένω καὶ λυτὼ πάλιν ὑφ’ ὕδατοσ, τὸ μὲν ἐλαίου καὶ γῆσ καθαρτικὸν γένοσ λίτρον, τὸ δ’ εὐάρμοστον ἐν ταῖσ κοινωνίαισ ταῖσ περὶ τὴν τοῦ στόματοσ αἴσθησιν ἁλῶν κατὰ λόγον νόμου θεοφιλὲσ σῶμα ἐγένετο.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 278:2)
νῦν δὲ δὴ περὶ θεοὺσ τὰ αὐτὰ ταῦτα ἐξαμαρτανόντων ἡμῶν, ἆρ’ οὐκ οἰόμεθα <ὃ> γελοῖόν τε καὶ οὐκ ὀρθὸν ἐκεῖ γιγνόμενον ἦν ἂν τότε, νῦν ἐνταυθοῖ καὶ ἐν τούτοισι γίγνεσθαι γελοῖον μὲν οὐδαμῶσ, οὐ μὴν οὐδὲ θεοφιλέσ γε, ψευδῆ φήμην ἡμῶν κατὰ θεῶν ὑμνούντων.
(플라톤, Laws, book 7 212:2)
τὸ γὰρ καλὸν οὐκ ἐν μήκει χρόνου θετέον, ἀλλ’ ἐν ἀρετῇ καὶ τῇ καιρίῳ συμμετρίᾳ τοῦτο γὰρ εὔδαιμον καὶ θεοφιλὲσ εἶναι νενόμισται.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 17 2:1)
εὔδαιμον μέν οὖν καὶ θεοφιλέσ εἴ τῳ ταῦτα πάντα θεῶν τισ ἀπέδωκεν.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 4 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION